Geestversterkend
Een hersendokter toonde onlangs aan
dat als je maar heel vaak gedichten schrijft,
-op onversneden rijm wel te verstaan-
de geest, zelfs hoogbejaard, goed werken blijft.
De versvorm schijnt er weinig toe te doen.
Het werkt al bij het simpele kwatrijn,
Ottava, Retourné of een Sermoen,
dan wel een Ode, Balladette of Sixtijn.
Er is één voorkeur, dat is het Sonnet.
Omdat het ritmisch danig strikt moet zijn,
wordt het vaak als dwangmatig weggezet
maar ‘t blijkt een weldaad voor een ouder brein.
Sonnettenbakken is dus niet verkeerd,
het houdt de geest op peil en goed gesmeerd.
Geplaatst in de categorie: lightverse