Hartenkreten

hartenkreet (nr. 42.159):

Feest der herkenning

Aan de rollator duwde ze haar ouderdom naar binnen
en gaf haar stempas af in ruil voor een gevouwen krant.
Alleen het zien al maakte haar zeer opgewekt van zinnen.
Het leek bekend, dat stuk papier drong door tot haar verstand.

Vanuit het hokje klonk ineens haar vrolijk stemgeluid:
~Kijk aan, ‘t vertrouwde potlood is er deze keer ook weer;
Goddank geen scherm maar een papieren lijst zoals weleer,
ik doe weer mee als Ouwe Trien, daar gaat ie dan, vooruit!~

Een man achter de tafel vroeg: ~Wil ik u assisteren?
daar zitten wij hier uiteraard ook wel een beetje voor
ik help u vanzelfsprekend met het grootst genoegen hoor.~
~Meneer, ik ben niet kinds, mij hoeft u ’t stemmen niet te leren.

Ik weet nog heel precies wat ik moet doen…Wel potverdikke…
Je mag nog steeds niet aan de punt van ’t rode potlood likken!~