Hartenkreten

hartenkreet (nr. 48.173):

Grazige weiden

in een bergweiland waar ik ging zonnen
bruiste een waterval van eeuwen achter mij
iemand had boven mij een lied gezongen
een lied van vrede klonk hier heel nabij

waar in groene weiden de klaprozen bloeiden
en Abraham met zijn kudden ooit kwam voorbij
hier kon mijn ziel in alle stilte naar U zoeken
nooit wenkte de hemel van alle zijden zo dichtbij

boven het korenblauwe zwerk met engelenwolken
zag Hij hoe ik die grazige weiden gevonden had
kon ik die schoonheid boven en rond mij vertolken
met een gevoel dat ik nu in Zijn eigen sporen zat.