Laat in de middag aan zee
ziekte, rouw, de strijd om het bestaan
hadden mij geraakt, maar niet getekend
nu slaat volwassenheid mij in 't gezicht
alleen de zee die werd verzilverd door de late middagzon
die mij heel even liet geloven
in een wereld zonder managers
de zee blijft ruisen in mijn oren
Geplaatst in de categorie: werk