Hartenkreten

hartenkreet (nr. 52.686):

TROOSTEN

hoe kan ik je
nee ik kan het niet
niemand kan het
met die gedoodverfde woorden
die menen weg te kunnen slijpen
jouw intens verdriet

troost rijdt
op het oude paard van tijd
ze komt stapvoets
voorzichtig
soms een stukje in galop
zo verwerk je verdriet

tijd en oude paarden
kun je moeilijk dwingen
om snel te komen
het is jouw tijd van rouw
die moet verstrijken
ik kan je slechts omarmen
zwijgend je ziel verwarmen

de tijd misschien iets
sneller laten rijpen
je aanhoren en zwijgen
en of dat tot troost was
zal moeten blijken

maar jou verlaten
zal ik niet