Hartenkreten

hartenkreet (nr. 53.067):

Koningsdag 2020 en de tranen

Wat is dat nou, vraag ik mij af
dat gevoel, die emotie door
het Wilhelmus, ons volkslied
de Koning, ons staatshoofd
om 10 uur, op zijn Koningsdag

‘t Concertgebouworkest speelt digitaal
en digitaal kent geenszins akoestiek
het maakt me even heel nuchter
dat dit niet zo had gehoeven hoor
ik hou m’n mond dicht, zing niet mee

met zijn vrouwen om hem heen
en wat A-viertjes in de hand
spreekt de Koning ons op tv toe
het woord woning wordt vermeden
het motto is thuis, thuis, thuis blijven

en toch krijg ik een brok in de keel
tranen in m’n ogen en m’n maag zeurt
omdat ik mijn Koningin mis
Juliana en het, haar bloemen-defilé
Juliana, die zo heel graag thuis was

... Ja, ik was een kind van Juliana, deed haar ook na in m'n kinderjaren, wuifde uit de tram op de Willemsbrug naar het volk, ja ik kon fantaseren en dan in die baljurk van m'n oudste zus, ik was 8 of zo en schreed de trap af van de derde naar de tweede verdieping om het volk toe te spreken en veel, veel later ging ik Beatrix spelen, uitbeelden en betrok daar graag haar vader bij over wie ze sprak na het verschijnen van zijn krantmemoires: Bernhard dood, Bernhard spreekt, "Wie hebben we nu eigenlijk begraven"! ...

Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl

Schrijver: Jan Jacob Krediet, 27 april 2020