Hartenkreten

hartenkreet (nr. 54.394):

Honing

Er kwam een kleurig vlindertje,
dat zette zich op mijn bord.
Ik vond het niks en
joeg hem weg. Vort, vort.

Maar even later
kwam hij weer.
Die honing was zo zoet,
dat proeven deed hem goed.

Ik sprak tot hem en zei:
“Als jij mijn honing lekker vindt,
kom dan maar elke dag.
Ik heb genoeg, een grote pot.
en ben er zelf ook op verzot.”

Hij gaf geen antwoord
Hij zat vol en vloog de wereld in.
Ik miste hem meteen.
Welja, waar ging hij heen?

De dag erop zat ik daar weer
achter mijn bord en droop er honing op.
Ja, ja, daar was hij weer en zeker niet alleen.
Hij nam ook al zijn vriendjes mee.
Ze juichten al: “Hoezee, hoezee.

Hier is volop, ons maaltje staat al klaar.”
Ik kreeg een bord vol vlindertjes
Een wild stormachtig feest,
Ik werd er wat verlegen van…
Maar ik genoot het meest.