Hartenkreten

hartenkreet (nr. 58.007):

De Roze Bril

Ik zie mensen lachen en praten maar ze horen elkaar niet
en de bloemetjes in de wei blijven in knop
Ik zie mensen de draden spinnen van het leven
maar het leidt niet naar een doel
Er zijn mensen die oneindig ver lopen maar de afstand is niet te meten
Ze lopen tegen muren aan die zij zelf hebben opgetrokken
Er wordt veel gesproken maar eigenlijk zeggen ze niets
De gezichten zijn getekend door verdriet
Hadden ze maar een roze bril
Dan horen zij elkaar lachen en praten
De bloemen zouden dan bloeien in de mooiste kleuren en geuren in de wei
De draden die zij spinnen leiden naar een prachtige leven
Hun gedachten kunnen zij verwoorden in een spannend verhaal
Met een Roze Bril is alles een positief gegeven