Onderweg

Ik rende en sprong me rot over andermans pad
Was me nooit bewust van het effect dat dat had
Maar nu sta ik stilletjes hier, de helderheid valt uit mijn mond
Al die bewegingen, maar zo stil dat ik stond

Nu dat ik dat dan zag, was de volgende test
Om eerlijk te kijken hoe ik functioneer op mijn best
En tot mijn verbazing bleek, totaal andere kant moest ik heen
Maar bruggen verbranden niet met woorden alleen

En dus met een fakkel in mijn hand liep ik rond
Had nooit durven denken dat dat in mij bestond
Maar ja die gedachtes, die blijken vaak leugens te zijn
Er is immers een enkel spoor voor iedere trein

Nu waar ik ook heen mag gaan, ik zal er zijn
Geen nut om te streven naar het einde van pijn
Want ik zal niet doen alsof ik eeuwig verlost ben van mij
En met die verloren drang ben ik eindelijk vrij

... Over het uit elkaar vallen van je zelfbeeld. ...

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 13