kerstmis
Met de kerstdagen in het zicht
Kregen we het onheilspeldende bericht
De dood had je in zijn greep
Ik zag hoe angstig je keek
Je wilde nog zoveel vragen
Hoe verder de komende dagen
Er was niemand die je verstond
Geen woord kwam er uit je mond
Je stem die voor jou zo belangrijk was
Was verdwenen als de sneeuw op het gras
Veranderde in een ijzige stilte
Die mijn hart en ziel verkilde
Zacht voelde ik je vertrekken
Je leven konden we niet meer rekken
Je lag daar zo stil in eeuwige rust
Toen ik voor het laatst je lippen heb gekust
Ze waren niet meer zacht en warm
Ik voelde me zo ontzettend arm
Omdat het belangrijkste in mijn leven
Voor altijd en eeuwig af moest geven
Misschien is het goed te sterven in de winter
Als de nachten zijn lang en het daglicht wordt minder
Ik lig met open ogen in de nacht te staren
En weet niet hoe moet ik dit moet verklaren
Nu komen de donkere dagen er weer aan
Net als toen je van me weg bent gegaan
Weer een nieuwe koude lange winter
Maar toch de ergste pijn wordt al minder
De kerstlichtjes branden weer
Ook al ben je er niet meer
Maar mijn gedachten zijn dan bij jou
Omdat ik altijd en eeuwig van je hou
Geplaatst in de categorie: kerstmis
Ik vind het een mooi gedicht
vooral omdat ik het zelf heb mee gemaakt,
mijn tweeling-broertje is vorig jaar overleden...
zeer mooi gedicht!!
zeer mooi.