Delen.

Verrassend wat een herkenning, des te meer omdat het zo aansluit wat ik een half jaar eerder schreef "Als je me niet meer wil".
Toeval of heeft het met elkaar te maken?
Als je beide gedichten naast elkaar zet, zie ik een mooie overlap zij het dat jouw vorm een stuk positiever is. Het lijkt warempel wel een dialoog tussen het ene en het andere... wat jij?

Als je ogen mij ontwijken
Als je stem mij niet meer hoort
Als echt begint te lijken
Als alles jou zo stoort

Als samen twee keer één is
Als delen niets vervult
Als telkens blijkt ‘er is iets mis’
Als schuld

Dan ontwijk ik je ogen
dan ben ik alleen
met de waarheid
die me stoort

Dan wordt een flauwe optelsom
die maar niet wil kloppen
mijn hart
vol ongeduld

Als het er stilaan is ingeslopen, wordt het steeds moeilijker, sterkte.

dat is een hele mooie tekst.
ik maak juist het zelfde mee en weet dat het lastig is. wens je veel geluk.

Omdat hij van je houdt, wil hij je er niet mee belasten...Zou dat het niet kunnen zijn? Ik vind hem wel heel mooi...

Heel mooie tekst. Kan ook gebruikt worden tussen vrienden om uw hart eens te luchten met de zekerheid op vertrouwen van de info.

Helder en mooi geschreven. En ja, praten is zo heerlijk, maar soms heb je aan stilte ook genoeg.