De regen als toen

Het was die avond
dat de straten zwegen
mensen luisterden toen nog
naar de regen,
de regen stotterde die avond
dat ik schuilging voor jou
ik dacht de regen is net zo verlegen.

De lucht was vol gestouwd
die avond met al
wat wij lang waren vergeten,
ik wilde niets weten
van grijze gezichten in wolken
en dromen gewoonlijk doorweekt

maar onder een oude lantaarn
in de zachtheid van wondere regen
kwam ik je lach als een heel klein mirakel
in een plas op de straatstenen tegen.

Schrijver: Christoph Boon, 7 maart 2004

Christoph.boonUGent.be

regen liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 490