Vervlogen inspiratie
Elke dichter kent zijn dagen
als een deken om je geest
we zijn er allen wel geweest,
waar woorden vervagen.
Die plek is mijn zwetende droom
het uitgebroken zilte voorhoofd
in vroege uren steevast gepoogd,
maar doorgaan zonder schroom.
Tot het vertederende moment
dat zinnen beginnen te zwijmelen
en woorden gebogen tuimelen,
zodat de geest weer ademt
en de deken krenkt.
Geplaatst in de categorie: taal