Als de zon in het westen ondergaat en de hemel in vuurrood vlammen staat dan is er weer een dag voorbij en ik,...... ik voel me vrij?! Kleine dingen van de dag doorloop ik in alle rust het nog aanwezige verdriet is weer geblust In de spiegel van het verleden zie ik jou nog dikwijls staan, alles is zo snel voorbij gegaan De nacht zal weer…

Ik dacht dat ik van je hield, dat ik alles van je wist. Maar in dat alles wat ik dacht, Heb ik me zwaar vergist. Die dingen wil ik nu niet meer weten, ik wil alles van en over je vergeten. Je bent en blijft te leuk en te lief, maar ondertussen ook gewoon een dief. Je hebt me gebroken, je zoekt het maar uit. Ik blijf niet meer hopen, voor…

fijne herinneringen geven je een goed gevoel een goed gevoel over de tijd die achter je ligt een goed gevoel over wat je toen mee hebt gemaakt een goed gevoel omdat het nu ook voortduurt maar fijne herinneringen krijgen soms iets extra's iets extra's over de tijd die achter je ligt iets extra's over wat je toen hebt meegemaakt iets extra's…

Je viel. Diep. Een kuil gegraven door een ander. Maar je lette zelf niet op. Ik wil je mijn hand wel geven. Maar zo werkt het niet in het leven. Overigens, je viel te diep.…

Daar zit mijn moeder, heel alleen, zo zit ze alle dagen ze zegt geen woord heeft niets meer te vragen. Daar zit mijn moeder in haar wereld, heel alleen heeft geen besef meer van de wereld om haar heen. Zo zit ze alle dagen het lijkt of ze ergens nog op wacht en soms lijkt het of ze even lacht. Het lijkt op een herkenning en dan klaart ze…

ik weet dat je daar zit, alleen achter je computer en je weet niet eens dat ik weet dat je daar zit; ik weet bijvoorbeeld dat je een mooie vrouw bent, dat je alleen bent en de liefde van haar leven tracht te vinden in de regels van een email, in de persoon achter de woorden waarvan je hoopt dat het een man is met veel gevoel voor romantiek…

Een dikke traan op mijn wang. Ik veeg hem snel weg. Waarom??? Jij bent het waard een traan te laten.…

voordat alles is vergeten loop je met je hoofd tegen een muur zonder pijn blussen tranen alleen een vlam niet het vuur het vuur smeult na wakkert aan en uit en weer aan doorgaan met leven alleen nog geven ongenaakbaar onvatbaar onbrandbaar maar lief oh zo kwetsbaar…

De zon schijnt. De was is nog niet droog. Ik heb angst op een door-de-weekse dag. Ik weet wel waar ik bang voor ben! Ik ga huilen bij het horen van je stem! Maar ik neurie een vrolijk lied en zing 'alles kan, maar niets mag'. de brug is gebroken.…

zo vaak zo veel ben jij daar even zo vaak zo veel kan ik het kwijt want het valt me zwaar dit leven heb vaak geen besef meer van omgeving of tijd zo vaak zo veel droom ik van veel beter zo vaak zo veel niets meer zoals nu jij bent weg en dus interesseert me niks voor geen meter ben ik niks een nada individu…

'K liep gisteren met Gerard op de hei. Hij heeft een zoon waar hij niet over praat. Van zijn vriendin vernam ik hoe het er mee staat. In kort bestek: daarvan word je niet blij. "Zie jij je kleinkind wel eens?" vroeg ik hem kordaat, waarop hij mij volledig informeerde en schouderophalend beweerde, dat het nu eenmaal gaat zoals het gaat.…

Duizend tranen heb ik al vergoten. Duizend tranen van verdriet. Duizend tranen die zich een weg banen. Duizend tranen alleen je ziet ze niet.…

Je handen die krommen De beide ruggen zijn gericht naar de zwaarte Naar het gezicht van de Aarde Naar de grond en het felle licht Twee levende kommen onder de kin geplaatst Twee kuiltjes met tranen Evenredig veel namen, ogen en haken. Het verleden verzonnen behuild, geproefd en geslikt De vergissing losgelaten……

Soms heel even over valt me het verdriet. Ik lijk vrolijk maar ben het niet. De wereld om heen draait maar door en door. Het is een kwestie van overleven en we gaan ervoor. Maar dat alles valt nog niet mee. Tranen vormen een woeste zee. Ik klim de trap op en val een paar trede naar beneden. Ik zit in het nu, en kon ik nog maar even naar…

Je vindt mijn handen bijzonder. Je staart naar mijn glanzende ring om mijn vinger. Oh je vindt mij rijk want in die ring ligt een zwaar geslepen diamant. Ik vind je ook bekoorlijk met je varkensogen. Je door krankzinnigheid verloederde ogen. En toch schijnen ze mij waterig en week toe. Er is een schreeuw om hulp van jou naar mij in die ogen…

Zij keek mij zonder ogen aan en zag welhaast door mij heen Haar ogenlicht leek uitgegaan Inwendig dood, zo het scheen Lege blikken zagen door mij, als van een onbestaand mens In hemdje met jeans, als kledij uitte zij haar zwijgende wens Stille woorden, zonder klank zweefden uit haar droge keel Dan week ze van de mistbank haar blikken…

...Ik wil écht, zo vréselijk graag, de moeder blijven van onze zonen. Ik wil af en toe, met heel m'n hart, héél éven vergeten dat ze niet mijn huis bewonen. Ik wilde dat jíj, bijna twee jaar verder, voor deze feiten iets meer sympathie zou tonen. Maar ik hèb denk ik NIKS te willen en met smeken en huilen, zal jouw begrip er…

als alles groen gekleurd niet meer luistert dan grauwt het grijs als bladeren zouden wuiven waaiend in de wind en de zon scheen er gouden stralen doorheen dan toch zou ik niet meer zwaaien ik ben terug eindelijk geland au, het zand is hard harder dan verwacht liever viel ik samen vallen is zacht zachter dan ik dacht…

Ik hoop dat je trots bent op wat je hebt bereikt Mijn hart door jou gestolen Mijn ziel voorgoed omdijkt Nooit meer zal ik geven Wat jij gekregen hebt Nooit meer komt terug Wat jij hebt weggemept Nooit meer doe ik open Wat door jou gesloten is Nooit meer het verlangen naar iets dat wordt gemist Getekend door die tijd Mijn kijk op alle vrouwen…

Ik dacht dat jij me kende, wist van mijn ellende. Dat alleen kon mij verheugen, maar het is één grote leugen! Ik hoopte dat jij mijn verleden, wel kon scheiden met het heden. Ik hoopte dat jij wel zou weten, dat ik niet alles kon vergeten. Je had het kunnen weten, bent mij al die tijd vergeten! Nu ben ik weggegaan, om wat jij mij heb…