iedereen heeft in zich een klein dorp. dat dorp wordt aangevallen. dus je bouwt een muurtje. het wordt opnieuw aangevallen. je bouwt een muur. het wordt weer aangevallen. je bouwt een muur en maakt een leger. totdat bij een nieuwe aanval je niets meer er van merkt omdat je al heel wat ben gewend. mensen die heel de tijd een mooi…

Elke keer als je weg gaat ben ik bang, bang dat het een afscheid is. Bang dat het voor de laatste keer is. Je bent me alles, Ik wil je niet kwijt, wil bij je zijn, veilig in jouw armen waar ik het liefste ben. Je bent het belangrijkste voor mij. Je bent alles wat ik wil en nodig heb. Daarom wil ik je niet kwijt en zit je…

Je ligt daar verlamd door angst. Je ogen verward, iets fluistert het is gebeurd. Loop weg. Een blik wordt gewisseld, het is gedaan. Hij blaast zijn laatste adem uit en snikkend loop ik weg. Besef nu pas dat het klaar is.…

Zin in de dag van morgen Zin in alles wat komen gaat Dit alles is waar het mij aan ontbreekt Het enige wat nu speelt, is mijn constante leed Elke dag weer een gevecht Elke dag weer de pijn Waarom ik? Waarom overkomt mij dit Wanneer komt de dag dat dit allemaal verdwijnt Wanneer komt er een dag dat iemand mij begrijpt…

Zij striemden met hun woorden, de wond doet soms nog pijn. 'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven. Vergeten…

de krassen op mijn ziel geven mijn gevoelens abstract weer Picasso zou mij begrepen hebben…

Voor mij is hij rond de wereld is een afgrond en, natuurlijk het regent elke dag Waar leef ik morgen? Waar op de wereld zal ik zijn en leef ik morgen? Hoe ver zal ik kunnen kijken of ben ik nog nodig hier? Voor mij is het rond Het leven is een avond en, natuurlijk voorbij vannacht Als ik me herinner alle dingen die ik hier heb…

Alweer 7 jaar geleden Ben ik bestolen, bruut beroofd Hij was jong, pas 62 Kreeg die gore rotte ziekte Waarschijnlijk om een reden Die ik toch niet had geloofd Ik blijf het diefstal vinden Voor een mensenleven Wat is nou 62 jaar Iets meer dan halverwege Nog bloeiend, lang niet klaar Ik mis nog steeds mijn pa Dat gevoel blijft onverminderd…

Verlos mij van gedachten Die ik eigenlijk niet wil Verlos mijn hart van krachten Laat mij zien mijn ziel Leven als een robot Staal en hard, zo koud Maakt mijn zijn verrot Word ik té vroeg oud Laat me voelen in genade Oh, verwek toch mijn natuur Ik zal leven met de schade Tot mijn laatste zucht en uur…

De vorst hecht zich aan het vensterglas. Tot bloemen vormt het zich.... IJsbloemen, met lange stelen. Koud als ijs, ijsbloemen. Het geeft me nu een koud gevoel. Eenzaam, ongeborgenheid.... Vroeger als kind,zag ik dezelfde bloemen als iets moois! Wel koud, maar toch ook warm. Moeder, die voor alles zorgde, ook in de koude wintertijd. '…

Als ik weer voel de pijn van het eenzaam zijn laat mij dan niet alleen maar blijf dicht bij mij. Pijn die ik nog voel bij de herinnering aan toen als ik weer onrustig ben en er chaos heerst in mij. Zie je tranen in mij ogen sla dan je armen om me heen laat me voelen je hoort erbij ik wil zo graag gelukkig zijn.…

Dromen, jij de hoofdrolspeelster en gelijk de toeschouwster. Bij het ontwaken, soms huilend het leven niet meer zien zitten, besef je langzamerhand het was enkel een droom. Je stapt je bed uit en stapt de werkelijkheid weer in. Maar soms..is het in die werkelijkheid zo treurig, zo triest, dat je hoopt dat het weer een droom zal…

Soms moet ik weleens huilen tranen komen zomaar uit het niets om verloren jaren van geluk of huilen om zomaar iets Het kan opeens een liedje zijn waarvan de woorden me raken het kunnen en paar zinnen zijn waar ik vanalles uit op kan maken Het kan zomaar een gebaar zijn zo'n lieve uitgestoken hand een arm die om m'n schouders ligt dat…

Verdriet stop je niet zomaar even in een doosje je kunt het proberen te vergeten,,,,voor een poosje Maar telkens weer zal dat verdriet je raken dan probeer je samen om er iets van te maken Want je echte vrienden weten met jouw verdriet om te gaan laat mij dan ook in jouw verdriet naast je mogen staan Verdriet kun je niet verstoppen…

Inspanning wordt zelden beloond. Vaak, heb ik het vermoeden dat men mij hoont. Dichten, schrijven, tof, ik kan me erin verliezen Vreemd, blijkbaar mag ik niet bepalen of kiezen. Dagelijks schrijf ik hier fraaie zaken neer. Vrienden en maatjes fluisteren: ze deed het weer. Felicitaties en lovende kreten, meid, jij hébt talent Op de job was…

Als ik reageer alsof ik word gestoken, Als ik even anders ben dan normaal, Dan weet ik dat ik je raak Als wij dan wat kalmeren Als wij dan elkaar weer aankijken Weten wij dat we van elkaar houden. Tranen plengend en zacht pratend Troosten wij elkaar Eindigend met 'ik hou van je'…

Keel dicht Ogen rood Hoofd vol Liefde dood Ik zal en kan nooit meer Jij was mijn laatste aardse lief Jouw relatie met mij is uit Die van mij met jou niet Krankzinnig Dat ik moet handelen volgens regels Jij hebt verdriet Niemand die het ziet Ik heb verdriet Maar handelen ernaar mag ik niet…

Stil zijn zonder woorden gedachten die verdwalen. Verwarring in je hoofd ze laten je niet met rust. Beelden uit een verleden steeds door elkaar geregen. Sporen laten ze achter van verdriet lang geleden. Tranen rollen over mijn wang voel ze komen laat ze gaan.…

iets onbereikbaars laat nooit echt los wij zijn geen stenen zijn geen rots maar meer een boom die ziet het als een wereld die beweegt boven ons die wolken ziet dansen en vogels liederen schrijven zoals dat eigenlijk hoort wij zijn de kinderen der sterrenstof nooit groeiden wij ouder en nooit verstoorden zij onze jeugd wij praten wel zuiver…

een aardse taak trok je beslist niet aan het liefst was je in de lucht gebleven ontmoeten is zo zwaar dat botsen van de blikken 't beklemmen, het verstikken alleen wanneer mijn handen hoger reiken dan waar 'k, wanhopig zoekend, jou vermoed als mijn vermoeide ogen hoger kijken dan in de richting van jou vlees jou bloed je zocht de…