Ik hoor nog steeds je stem, en weet, het is niet echt, maar in m'n hoofd ben jij degeen die lieve woorden zegt, Met m'n ogen dicht hou ik je stevig vast, verlang steeds meer naar jou, maar is dat ongepast? Mijn hart heb je genomen, je genesteld, diep in mij... uit mezelf laat ik je niet los, waarom laat je mij niet vrij?…

De scharlaken koning Staart vanaf zijn troon Naar de vergulden balzaal Die zich leeg voor hem uitstrekt Deze leegheid Maakte hij tot zijn huis En verdronk er In eenzame herinneringen Verloren heeft hij Zijn vrouw en zeven zonen Niets rest er meer Van zijn eigen koninkrijk Het onstabiele licht Van duizenden kaarsen Verwelkomt hem…

Alweer weken geleden ging het mis de vorige keer… Veel verdriet, veel gepraat, we proberen het gewoon weer… Je verliest een beetje van jezelf en opnieuw vertrouwen doet nog zeer… Toch maakte het ons verlangen naar nog een kindje veel meer… Gelukkig was het wachten niet lang en was het snel weer raak… Naar leuke kamertjes en namen kijken, deden…

Soms wordt een grote wens vervuld… Vol trots en blijheid, ook al kostte het veel geduld… Een tweede wonder was zeer welkom, het maakte niet uit wanneer… Geluk lachte ons toe want het kwam vanzelf dit keer… Waarom mag het dan niet zo zijn en volgt er veel verdriet… Waarom werd ons geluk weer afgenomen en leeft dit kindje niet… Natuurlijk…

Het honingzoete licht van de zomerzon glansde in haar ogen Eindeloos ver verbleef haar blik vertoefden haar gedachten Eenzame roos, zo onbereikbaar dichtbij In haar hart schrijnde een traan een smart die niet wou wijken Ze vertrouwde het me toe op een avond in het amberschemer van een bruine kroeg Verloren voelde zij zich…

Blauwe lucht warme zonnestralen op een kalme zee loop ik langs het strand en denk waren we nog maar even met z'n twee dan schrijf ik je naam in het zilte zand jouw naam die ook op je grafsteen staat geschreven en wacht ik op een golf die het langzaam zal vervagen zoals alles in dit leven niets blijft maar de herinnering aan jou…

Waarom moest je nou weg, ik had je nodig, niet alleen daarom, niemand wilde je laten gaan. Ik houd van je, eigenlijk moet ik 'u' zeggen, ik weet dat je al lang weg bent, maar ik mis je zo erg. Zo erg dat mijn hart er pijn van doet, je verliet me toen de tijd nog niet rijp was, daar kun je eigenlijk niets aan doen, maar toch kon ik niet…

Er zijn veel dingen Die ik men niet vertel Het gaat ze niet aan Of ik heb geen behoefte aan hulp Er zijn veel dingen Die ik liever achterhoud Misschien omdat ik me ervoor schaam Of mensen slecht vertrouw Er zijn te veel woorden die je pijn kunnen verzachten maar er zijn er meer die naar je zoute tranen smachten Om je even weer pijn…

Weg, gewoon verdwenen. Alles achter gelaten, jij nam de benen. Laf, dat vind ik er van. Ons leven overhoop, zeker voor je kroost. Maar we zijn er niet aan onderdoor gegaan, We zijn er weer boven op, vergeven je besluit. Terug naar je vaderland, je wou weer naar huis. Nu heb je niet gevonden wat je zocht,…

Misschien denk je aan me. Ik zie je kijken, Maar kijk je wel naar mij? Niemand ziet me staan, Het lijkt of ik alleen ben. Maar eigenlijk weet ik, Dat er meerdere mensen zijn. Kan niemand mij het gevoel geven, Dat ik iemand ben. Iets kan. Want iedereen geeft me het gevoel, Dat ik niks ben, Niks kan. Maar... Ik kan iets, Ik ga in me zelf…

Mooie gevoelens ik heb ze opgeborgen in een la met een slot. Daarin ligt alles wat kostbaar was, eens zo mooi maar nu kapot. Brokstukken van een zomer oneindig mooi en héél intens. Mijn ongetemde liefde voor jou overschreed ècht iedere grens. Maar nu stopt mijn droom, het wensen en het smeken... Het is op, ik ben kapot mijn…

Het lijkt wel of ik moe ben gestreden, toen ik je opgaf, op die ene dag... voelde me op dat moment wel even tevreden, maar 't blijkt uiteindelijk een harde tegenslag... Het lijkt wel heel lang geleden... het was misschien een warme herfstdag, dat jouw vlinders ineens overleden, en jij je zomaar overgaf aan hun sterfdag.... Het…

Ik snoer je tranen vast Verscheur de last Ik druk op je schouders. Scheld je uit Laat je bloeden Bemin je woede Je grijpt me vast En trekt en drukt Je schiet me leeg Doorzeeft mijn lijf Maar zelfs bebloed zal ik wachten Zelfs dood sla ik mijn armen open En mijn ogen op.…

Je zei ja Maar bedoelde nee Je zei rood Maar bedoelde blauw Je lachte Maar ’k wist niet waarom Je toonde begrip Maar in wie? In wat? Je deed alsof Maar was zo onecht Ik kan niet wachten Op de waarheid Het heeft mij veel te lang geduurd Jouw onoprechtheid Jouw toneel Veel meer kan ik echt niet hebben Ik vind Je moet maar beter blijven…

Hand in hand Met een ondergaande zon Lopen we op het strand Geen mensen om ons heen Behalve het zachte zand en de zee Zijn we niet helemaal alleen. Ik loop in de zee Jij blijft staan Je gaat niet mee Ik duik naar beneden en lach Dat ging wel over Toen ik je niet meer zag Ik zat vast met mijn voet en kwam niet meer boven. Mijn adem hield…

Soms zo'n moment.. Dat niks goed kan gaan.. Alles gaat mis.. En je haat de hele wereld.. Je haat degene die weg is gegaan.. Je haat het gemis, de leegte, die altijd zal blijven.. Je haat de dingen die nu zonder hem moeten.. Je haat degene die er nu voor in de plaats is gekomen.. Je haat het dat anderen zeggen dat je het zo niet mag zien…

Een probleem deed alles keren de tijd zal het allemaal leren of het goed zal komen en we weer in elkaars hartje wonen.…

Hard doe ik mijn best Geen traan te laten vallen Maar tegengaan lukt mij niet En dus komen die tranen, tientallen Om te uiten Waar ik de woorden niet voor vind Laat ik ze maar vloeien En huil ik als een kind Nooit had ik verwacht Dat dit mij pijn zou doen Omdat ik mijn ogen open En niet meer wil zijn als toen Niet wil zijn zoals ik…

je bent maar een ding een gebruiksvoorwerp niet meer nodig weggezet weggestopt, vergeten soms word je zelfs weggesmeten dan weer uit het vuil gehaald afgesopt opgepoetst je bent weer nodig misschien maar voor heel even ja je bent weer goed tot zolang het duurt zo gaat het al mijn leven…

Ik hoor de deurbel bellen Dáár gaat de telefoon Van mij geen enkele reactie Ik negeer het soms gewoon 'k Wil niets meer van je weten Niet via brief Of via mail Alleen al de gedachte Is mij al vaak te veel Je hebt mij laten stikken 't Is een vreselijk gevoel Wat jij met mij gedaan hebt Diende geen enkel doel 'k Probeerde te begrijpen…