3.066 resultaten.
winter wortelt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
293 In de sneeuw klinkt gedempt geschreeuw.
Een groepje kinderen maakt pret
en laat zich niet hinderen
door het vorstverlet.
De paden zijn hagelwit bedekt,
krakend onder voeten, op steeds dezelfde route
wordt het ijs gespekt.
Vlokken vallen.
Vertraagde ijskristallen wervelen woelig langs mijn raam,
ik gaap.
In winterslaap.
Koning winter…
Rijm
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
277 Alles ziet wat witjes
om de neus,
als verrast door
de plotse kou.
Even stilgezet
in de vroege uurtjes
en verstijfd
in dit ogenblik.
Het leven door glas
omsloten, wasemt
kleurloos. Bevangen
door de vorst,
rinkelen sprieten
bij een zuchtje wind,
en kleurt de winter
bleek van schrik.…
Lentewinter
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
298 Vannacht heeft de stille sneeuw,
een landschap doen ontstaan.
In een bloempot.
Vanmorgen is een nieuwe lente,
al bloeiend aangebroken.
In de sneeuw.
Vanmiddag heeft de winter,
het groen kracht gegeven.
In de zon.
Vandaag werd een nieuw seizoen geboren.
Met eigen ogen heb ik het zien ontstaan.
In de lentewinter.…
IJstijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
273 Wie wil er niet zijn hele leven
Lekker lopen in de sneeuw
Op de vlokken, net gevallen
Voor mij valt nooit teveel
Sneeuwpoppen kunnen bouwen
1 voor ieder uur
Vernikkeld thuis te komen
Je warmend aan het vuur
Lekker snert gaan eten
De soep staat voor je klaar
Sneeuwpret, hele dagen
En dat dan duizend jaar…
Mijn stad, jouw stad?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
332 De stad heeft zich weer gemeld
de balkondeur geopend, straatgejoel
zwelt aan door jengelende logistiek,
scherp gedrein van tramrails snelt
door de sirene geest van ijle lucht
de linden werpen met een
hoofse neiging in hun kale
kruinen elkaar de zwarte
jassen van de kraaien toe
boven de daken in een
verbale dramatiek schildert
een…
Droef
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
223 tranen hangen aan de takken
nu de hemel onophoudelijk huilt
kijk haar lopen op hoge hakken
hoe de fietser onder een galerij schuilt
kindervoetjes vinden plassen
om in te stampen bovendien
loopt hij harder met hond en plu
de vrijdag is droef begonnen zo te zien…
Vorst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
283 Zo streng was de vorst.
Mijn hersenen
leken te krimpen.
Een dikke ijslaag
waarin de jaren
diepe groeven
gesneden hadden
bedekte mijn hart.
Van ver in huis
klonk een kinderstem.
Door het venster
zag ik vogels
scharrelend op de voederplank.
De dooi zette ogenblikkelijk in.…
Wonder witte winterwereld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
247 Het winter weer bevriest
tot bevroren een wonder
witte winterwereld dat
ijs spiegelt bij het
ochtendgloren.
Rode neuzen, wollen mutsen
en wollen wanten; een winterse
wonderwereld ijsbeert op
schaatsen over weidse bevroren
water transparanten.
Nog niet betrouwbaar
genoeg voor een Friese
elfstedentocht, doch de
doorloper weet dat een…
2016
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
446 To all the poets:
Happy New Year!…
Narcissenpracht in de winter
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
307 Het is winter
maar daar is niets van te merken
het lijkt wel lente
ik heb ze al gezien
in de groene perken
de bloeiende narcissen
met parmantige kopjes
op ranke steel
in oogverblindend zonnegeel
dansend in de wind
zich koesterend
aan de winterzon
als een prematuur lentekind…
2015
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
316 de dagen zijn voorbijgevlogen
ik zag hun vleugels slaan
ik zag een lente fladderen
jouw dood met bakken regen
en zomermaanden gaan
miljoenen bladeren vallen
de herfst in een vogelvlucht
slechts een handvol winterdagen
en deze Kerstmis in een zucht
nog even en de klokken luiden
het aankomend nieuw jaar
met weer hoop op betere…
Eindejaarsgetijden
netgedicht
4.4 met 5 stemmen
293 Terwijl ’s nachts
de klok traag tikt
als ogen te lang staren
in gedachtenduister
vliegen vlug de dagen heen
als de bekende schaduwen
tja we worden al meer
ouder grijzer kaler
kouder wijzer valer
zou soms weer het einde
van het jaar naderen
of kom ik echt elke dag
al die uren tekort
ik weet het niet...
nu laat mijn geheugen
me…
Toekomstig weerbericht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
349 Wandelen op kerstdag
zonder overjas.
De zoele wind speelt
in de haren van de kinderen.
Niets winters heeft het blauw
der lucht en voelen doe je
reeds de kracht der zon.
Al in de eerste helft van januari
verschijnen plots
zo teer zo pril
sneeuwklokjes roepen
blij verrast de kinderen
onder 't netwerk
van de naakte takken.
Lees je niet…
De winter wacht weer
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
305 De betovering van de stille kou
zal mij weer verrassen. Ineens
is daar dan weer die wereld wit
en verstild. Die mij lijkt toe te
roepen: 'ervaar mijn schoonheid';
en het zal lijken alsof ze op deze
manier om mijn aandacht gilt.
Kijk zo zal ik het zien: 'elk detail,
elk element zal zichtbaar worden;
en het besef te verkeren in een
stille…
Winter
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
603 De winter glinstert met ijskristallen
vastgeklemd aan rietstengels
die geheimzinnig ruisend
tinkelend in de wind
die dwars door alles blaast.
De stilte die zeker komt
brengt frisse tinteling aan het gezicht
van die wandelaars die de eerste stappen
zetten in de maagdelijke sneeuw.
Het kwinkeleren van een winterkoning
en een roodborstje in het…
Met een half oog?
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
257 Het laatste licht voedt met
verschrompelde nerven van
een eikenblad, wat ze eerst
aanbad, synergie laaft zich uit
de kern van het hart, tonen
vergaan in de alles
omvattende synergie van stilte.
van niets te leven dan
van de synthese uit de
winterwarmte van de grond
om in de gerijpte nevels
over te gaan, waaruit de
verborgen…
Mijn onrust zoekt in december doel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
431 December maakt zich van de
jaargang los, maar kwade
trouw is niet aan de orde.
De vraag wat geweest is of
zal worden gloeit na als een
rode blos.
Er daalt een blad naar het
afwachtend mos, omdat hier
en daar het loof verdorde.
Na december gaan de trossen
los, op de vlucht gejaagd
door de oude woeste horde.
Er komt in mij een vreemd…
Aan de Winter
poëzie
4.0 met 2 stemmen
1.211 Op den eerste sneeuwdag, in december 1827.
-
Ha, oude Kennis! weer in 't land?
Ontzie een Koudkleum, zo 't kan wezen:
Mijn levenskerfstof geeft u dra
Zes kruisen met een krap te lezen.
En, deed mijn jeugd, min kil van bloed,
De citersnaar uw roem gewagen;
Gij hebt het loon thans in uw hand -
Betaal…
Een zware najaarsstorm.
netgedicht
2.8 met 6 stemmen
691 Als tranen lopen regendruppels langs de ramen die
kreunen en steunen onder de druk van het geweld.
Dat takken doet afrukken van de voor de woning
staande plataan en bladeren doet opstuiven door
de lucht waarna deze vervolgens neervallen in
mijn achtertuin.
Krakende geluiden op zolder doen me er aan
herinneren dat de kracht waarmee de storm…
Grond gebonden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
449 Ach hongerige herfstvlinder
op zoek naar restjes nectar
in de allerlaatste bloemen
Mijn laatste zomergast
ik volg je al een tijdje
terwijl de winterkou
zich reeds aankondigt
Je kijkt me nog even aan
voor je op je reis gaat
vol heimwee kijk ik je na
tot je uit het zicht verdwijnt
Kon ik maar met je mee
of anders met de vogels
ik zou…