Geen naam. Geen woord. Ik weet slechts, dat hij lachte, Hij lachte, toen hij haastig langs mij ging. Nu door de dagen en de nachten Martelt herinnering. ----------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

'Si je veux' zei zij en hij dacht ja dat wil ik ook 'Moi aussi' zei hij teder en zacht en zag haar voor en onder zich en raakte in zijn stoutste fantasieën nog nèt niet het spoor bijster maar wel bijkans van de kook toen hij zich afvroeg of haar si geen ja was maar een als 'Is that a yes or no,' vroeg hij in…

De zon scheen uitbundig 't was nog net geen lente het staartje van winter toen Anne Iskander pardoes tegen 't lijf liep Die zestiende maart zei zij ik verander mijn naam en gezicht in miss metamorfosa want ik ben een ander Hoop dat je 't niet erg vindt, mijn lippen en ogen dat ik jou beval als Elyn Mamatova voel je niet opgelicht…

Geen volle maan of bloemenveld, echte liefde -- kust grauwe dagen.…

Aan het eind van de straat kijken twee oudjes door het raam. 'Schat, de vuilnisbak wel buitengezet?' 'Donderpad? Die kat zal ik vuur doen vreten.' Daag het monster niet uit, schrob je eigen stoep vooraleer zwarte ruiters je berijden. Over liefde zwijgen en in stilte lijden. De zee is grijs. Vergeet-mij-niet en ereprijs. ------------…

Ben jij verliefd? Gisteren en vandaag Morgen? Misschien Ben jij van plan ooit Iets anders te zeggen? Ooit zal ik Iets anders zeggen Maar dan zal jij Er niet meer bij horen Jij bent dan reeds overleden Of ergens anders herboren Was je verliefd? Noch gisteren noch vandaag Maar al de dagen voorheen Morgen ? Misschien opnieuw…

Met een supergroot vangnet rende Mohammed door de weide. Hij slingerde zijn lange stok in het rond. Koeien gingen op de loop, vogels sloegen op de vlucht. ‘Ik wil je vangen! Ik wil je vangen!’, riep Mohammed tot x keer toe. Wat was hij toch op zoek; al die tijd, al die moeite, al dat roepen. Uiteindelijk viel hij uitgeput van al het…

Een goedemorgen juffrouw Kostverloren Mijn teerbeminde in het vrijersveld Het ging jou toch om mij, niet om het geld? Wij laten onze toekomst niet verstoren Mijn lief, bespaar mij al je vurig smachten Ons één zijn heeft je hart op hol doen slaan Het heeft met mij ik-weet-niet-wat gedaan Ik wil dat jij niet langer hoeft te wachten   Als…

Van kus tot kust wil ik je beminnen van mond tot monding stroomt mijn liefde over je heuvels en je dalen ja overal voel ik jou de toppen van jouw bergen gaan mijn lippen niets te boven zoals watervallen laten vallen zo laat ik mij op jou bevallen van land tot landing laat ik mijn zoenen stranden tot de bodem van jouw zee zoef…

Zoals een hond, verdrinkend in zijn redders handen bijt, bijt mijn gevoel de reddende gedachte, dat deze nood voorbij gaat en dat zulke nachten eenmaal weer zullen blussen in de tijd. Het eerst verdronkene is de verwachting, de hoop zieltoogt. Maar de herinnering vecht het hardnekkigst. Lieveling! -----------------------------------------…

uitgewoond aan de tijd voorbij zullen wij dan elkaar ontmoeten in de wilde wintertuin waar alleen maar blauwe bloemen bloeien draag je nog je lange zilveren haren uitgewaaierd over je ranke blanke schouders kraken je gewrichten nog altijd harder dan de mijne kijk ik nog door watervalgordijnen dreigt het altijd donker nog of zijn wij…

Witte watten wolken, voortgedreven door de wind. De schaterlach van een kind. Kwetterende vogels in de tuin. Op zoek naar vetbollen en broodkruim. Natuur gesluierd door de dichte mist. Beroerd door de muziek van een solist. Een teder gebaar. Een streling door je haar. Een vreemde die vriendelijk groet. Een verfrissende wandeling doet zo goed…

Ik kan deze ruimte niet (be)schrijven, stil in beweging, eindeloos tijdloos en toch is mijn hartslag voelbaar, telbaar, zelfs hoorbaar. Het licht komt van jouw ogen, afdalend langs een pad als een bergbeek springend naar een ven en valt in mijn ogen waar draaikolken wervelend het licht in gang zetten, dat zich nestelt in mijn borst,…

Is het een wagon van verre die haar vasthoudt, terwijl de sleutel kermt in het roestig slot? Of sloot men brozer deuren? Welke mist legt zijn zachte kunst op haar schouder? Met blootgelegd hiaat reikt ze me de beker aan uitgebeten, zwart. Niets verraadt wat vanaf haar vingertoppen start. In niemandsland beweegt ze tot ze de plaatsen…

zon en zee kunnen niet zonder elkaar zonder elkaar schitteren ze niet tijdelijke wederzijdse verblindingen nemen zij erbij…

Mijn liefdeswens denk ik de wereld in: breng mij -- jou in mijn armen!…

dit jaar zal ik je geen gelukkig nieuwjaar wensen ik wens je een gelukkig nieuwleven nieuwe schoonheid een nieuwe liefde een nieuwe zon in gouden schittering ontvouwt jouw oude boot zijn jeugdig hart ik wens je voor de rest van je nog lange jonge leven een leven vol vreugde vol geluk een leven zonder zorgen zonder ziek zijn zonder pijn…

Zie hoe zij haar ronde loezen torst Die haar een dubbele schoonheid verordenen En ons gasten opzadelt met een dorst Waaraan ontgroeid wij van gespeend worden Nectarbronnen waar witheid parelt Uit twee handvol blanke roomfontijnen Voorposten waardoor wij worden gesjareld Welke hotsend op haar torso deinen Weerstand bieden of zich verweren…

Loop langzaam de horizon tegenmoet, het is die onbekende verte die het doet. Dat het hart sneller voor iemand kan gaan kloppen, die je als een Sirene alsmaar opnieuw blijft lokken. In dromerige ogen kan men zijn bestemming terugvinden, wanneer ze echter sluiten is dit het teken dat jij ze niet aan je hebt kunnen binden. Waardoor de zoektocht…

Haar oogopslag heeft me diep verwond, in mijn hart -- als een liefdespijl.…