1.614 resultaten.
Einde van dit gedicht
gedicht
3.1 met 26 stemmen
8.742 Iemand zei me ooit
Als je ooit eens dichten gaat
Weet dat je alles mag proberen
Als je maar twee dingen laat
Begin een gedicht namelijk nóóit met ik
Dat staat snel en onterecht
En bovendien weet dan iedereen
Dat je slechts voor je zelf vecht
En schrijf ook nooit of te nimmer je leven
Een gedicht achterstevoren
Ook niet als je hiermee misschien…
Tot betere tijden
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
96 Muze - je gaat geweldig tussen de letteren.
Wat je ervaart en ondergaat, zal je inzicht bevestigen.
Je woorden staan prima verpakt. De Poëzie zij gediend,
de kitscherigen voor hun blikken mond gestraft.
(Nóg raast hun echo voort, herhaalt wat zij niet weten.)
Duizenden meningen in het klad
maken waarheid nog niet waar:
te vaak vergeet men…
Litteratuur-geschiedenis
poëzie
3.2 met 4 stemmen
1.600 Wat in een tijdperk maakt een dichter?
Als plotseling een door het slichte
Gelijke hout breekt, en de ruimte zoekt,
Dwars door de christelijke gebeden vloekt,
Maar in de avond is te vinden op de knieën
Van stilte en schemering, en 't zoet
dat hij verwierf, afgeeft, en boet.
--------------------------------
uit: Nalezing X (1938)…
de kop boven ’t krachtenveld
netgedicht
2.4 met 5 stemmen
134 zie mij als die ene tandeloze tijdmachine
vertragend in de zon staren naar ‘n bij
knagen op ’n kiertje in de werkelijkheid
om te schrijven met ’n levensbrede hand
zie mij als ‘n kraker van besloten loze verzen
om ze bewoonbaar te maken voor derden
zonder ayatollige bouwvoorschriften, door
ze over de kaders van voorvaders te liften
zie mij…
Als… Grote Geelstaart
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
106 Als een Atlas die de wereld niet meer torsen kan,
als een onkusbare prinses in deze modderpoel,
als een vergaloppeerde pony in de onbestaanbare stad,
als een inhoudsloze boodschapper van alle goden los,
als een To-To in het bos van boos geworden dromen,
als een uitgefaseerde donder- & bliksem-winterstorm,
als een vorm verzand in onwelluidend leiderschap…
Verborgen liefde
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
153 - KALYPSO tot HERMES -
Waarom, zo sprak de schoonlokkige tot Hermes,
de boodschapper der goden
uit naam van Zeus
Waarom mag ik die listrijke
koning Odysseus
die Troje innam, dankzij Pallas verwoestte
niet met mijn zoetgoddelijke
liefde koesteren
Waarom misgunt mij de bliksemslingrende vader
mijn liefde voor een man
wiens schip…
Poëzie
gedicht
3.9 met 41 stemmen
13.434 Zoals je tegen een ziek dochtertje zegt:
mijn miniatuurmensje,
mijn zelfgemaakt
verdrietje, en het helpt niet;
zoals je een hand op haar hete voorhoofdje
legt, zo dun als sneeuw gaat liggen,
en het helpt niet:
zo helpt poëzie.…
verbannen naar dit oord
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
103 verbannen naar dit oord
geïsoleerd door de goden
voor verstoren van oorlog
daar ik heb gekozen voor
mijn aardedragende vader
tot tranen geslagen titanen
soms komt een held langs
zo mijn verlangen opzwelt
maar hij uitgeteld vertrekt
als ik hem wel houden wil
een grillig gevolg der straf
van de maffiose Olympiërs
één keer is het wel…
Eilandverleidingsherhaling
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
76 Bekijk de omgekeerd
tegendraadse hedendaagse neerslagverwachting
en ik voorspel u zowaar
dat de helioantropomorfe
Ikarische goden der zon
een zwartomrande oranjegetinte
basketbalballonsurprise
in reuzenverslindershanden
in petto hebben voor het metamorfosische nageslacht
dat in de eilandverleidingsherhaling
van Odysseus met Kirke…
lijveloze
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
145 kon ik alleen bestaan in jouw gedachten
moest ik ooit ergens onderdak vinden
omdat ik geen plek vond bij hen die mij nooit echt beminden
of ‘t nest waar om mij slechts werd gelachen
kon ik alleen bestaan in jouw gedachten
als vooral mijn woorden de eenzaamheid
de leegte, angst en pijn deden verzachten
van binnen, zo leven werd bewaarheid…
Woningloze
poëzie
4.3 met 148 stemmen
10.168 Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,
Nooit vond ik ergens anders onderdak;
Voor de eigen haard gevoelde ik nooit een zwak,
Een tent werd door de stormwind meegenomen.
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen.
Zolang ik weet dat ik in wildernis,
In steppen, stad en woud dat onderkomen
Kan vinden, deert mij geen bekommernis.
Het zal…
Chautauqua II; Phaedrus
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
103 ‘de werkelijke universiteit is niets anders
dan het eeuwig voortbestaande complex
van de zuivere rede’ *
wij vertoeven in het paradijs
laat ons daar beginnen
niet te midden
van de mensen
noch in de stad
doch in de zuiverste natuur
alsnog in de schaduw der platanus gelegen
op dit heetste uur
van deze bijzondere dag
als de krekelzang…
Chautauqua I
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
115 waar poëzie en het echte leven verweven
raken in eenvoudige noch verheven zinnen
die betekenissen binnenlaten of het zaad
uitstrooien om ooit door deze danwel gene
ineens ontdekt worden kan tussen de regels
strak als tegels uit de natte vingers gegleden
op zaterdagochtend die voelt als een zondag
het past binnen de kaderloze ruimte waar ik…
crux'je-ontroer-mij-nou
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
71 wat u nu leest
is absoluut objectief
wat u niet aan zag
voor wat poëzie vermag
te zijn, of niet
kleingeestig
deze woorden zijn dicht-
gekit met natte vingers
langs afgemeten latten
rond gestes van sensitiviteit
ingemetselde wederkerigheid
zonder vraag
in behoeftes voorzien
waarvan bovendien voordien
geen enkele notie bestond
geen…
‘De Maximaal Gelauwerde Trein’
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
76 jij
hoogachtend geïncarneerde
bibliotheek van Alexandrië
jubelend over de zeeën
van de Oost naar wherever
te oogsten ideeën
die zie je
-clever!
en hij
dat polynomisch schorem
als zijn sensoren open staan
lult een banaan nog in het natte forum
recht
jullie
ballen samen in poëtische aantallen
intervallenderwijs
anti-grijsgedraaide-langspeelplaten…
Credo
gedicht
4.3 met 3 stemmen
6.863 De dichters weten wat zij niet weten.
Zij spreken in hun vreemde taal;
zij gaan de dood in tot het begin;
zij ontdekken leven -
en zien de wereld aan met hun
hartstochtelijke onschuld
en veranderen de aarde
in de werkelijke aarde.…
dit persoon houdt er niet van herinnerd te worden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
160 de liefde en de dromen vervlogen
waarheidsval en betichting, vluchtige ogen
de minste herinnering
en woorden bogen gericht opzij
omdat geen lucht alsnog ‘t einde was
’n nieuwe lezing
als we ‘t op ‘n scherpere manier doorzien
‘t eb en vloed van gevoel laten stromen
mogen bloeien als ’t ijzeren hart
in de hand van ‘n ieder die dat nog dragen…
waterpijprokende rups
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
125 ‘Wie ben jij? vroeg de Rups.
Geen bemoedigende opening
voor een goed gesprek’
dat deze zon schijnen bleef
maar zij schreef ‘in haar nachtjapon
achter de rododendron’
da’k haar met ‘n grote/kleine/grote/grotere pil
weggoochelen kon
in de hoge hoed van ‘n ‘vallée des évanouis’
dat zij nu nie’ één van die ‘naamloze bomen’ wordt
en…
Semonides’ vergeten mensenspiegel (herbronning)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
105 De zwijnen, vossen, honden, uit leem getrokken,
uit de zee, een ezel, wezel, merrie of aap,
de grootste miskleunen staan er niet bij,
concludeer ik geschrokken.
Misschien bestonden deze mensen toen nog niet;
en waarom pleit hij eigenlijk de mannen vrij?
Ik vrees dat hij
de belangrijkste over het hoofd heeft gezien.
Mijn verklaring zal…
Wat is kwaad, wat is goed?
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
368 Wat is kwaad, wat is goed in ons bestaan?
Twee krachten die elkaar bejegen,
zij trekken samen door ons wegen,
waar licht en donker verder gaan.
Goed is de hand die liefde biedt,
die troost waar pijn de hoop wil breken,
die zwijgt maar nooit de mens zal wreken,
en leeft waar hart en vrede geschied.
Nietzsche zei: “Er is geen kwaad, geen…