Netgedichten

netgedicht (nr. 87.474):

Als… Grote Geelstaart

Als een Atlas die de wereld niet meer torsen kan,
als een onkusbare prinses in deze modderpoel,
als een vergaloppeerde pony in de onbestaanbare stad,
als een inhoudsloze boodschapper van alle goden los,
als een To-To in het bos van boos geworden dromen,
als een uitgefaseerde donder- & bliksem-winterstorm,
als een vorm verzand in onwelluidend leiderschap,
als een ander lichaam mogelijk was…
als een steen der wijzen van de Helikon gerommeld,
als een Grote Geelstaart op jouw bord beland.

Als de sterkste schouders de aarde vallen laten,
als de ingedutte liefde het vuur niet langer blust,
als de steekvlieg de poort tot Olympus bewaakt,
als de zielenwegen der reizigers eindigen in niemandsland,
als de onbeminde schoonheid onbenoemd blijft,
als de overkoepelende beschermer zijn eigen eed verraadt,
als de geveinsde krankzinnigheid geen oorlog vermijdt,
als de mitochondriën als broncodes herschreven zijn,
als de muze de lotsbestemming der alchemist verandert,
als de muzikale ‘zeitgeist’ in Noviomagus landt.