3.155 resultaten.
Vooruitzicht
poëzie
3.9 met 10 stemmen
3.766 Over enkele dagen
zal het verleden zijn.
om te vergeten
zal ik mij overgeven
aan de warme schijn
van wijn en hartstocht;
maar wat is wijn,
wat kan de duiz'lende
verrukking der liefde zijn
naast het geluk
van dertig woorden,
stuk voor stuk
gezuiverd van de tijd?
laat er geen wrevel zijn,
bewaar mijn mond
voor de jaloerse smaad
en het…
het gerekte leven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
856 het leven bij de dag
vult zich in
van moment tot moment
hap slok hap slok
de klok tikt
men hoort ook
de eigen rikketik
van verre gekomen
nu dicht bij
te tellen in tellen
de adem gaat er in
soms te weinig uit
tussen de bedrijven door
wordt de zuurstof
in het bloed rechtgezet
zo ziet men
bewust leven
met rendement
du moment…
een springlevend in memoriam
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
589 ik heb nog een oude foto
van mezelf als baby
een zwaar gehavend exemplaar
maar ook een oud luciferdoosje
met krullen van mijn allereerste haar...
beide bewaar ik als herinnering
aan het kind in mij dat zich
bij vlagen wel eens ontheemd voelt…
nacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
887 dag nacht, neem je duisternis
maar als rokken bij elkaar
vlucht weg op hoge benen
de horizon nemend
als laatste horde
daarmee plaatsmakend
voor een kille winterzon
hul ons weer in nachtelijk zwart
als de zon haar avondrood
om zich verzameld heeft
en in roze mijmering
achter de kim verzinkt…
de tijd
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
745 soms houdt de tijd zijn adem in
ik pak mijn dagdroomvleugels en spring
de lucht is vol met tortelduiven
er zijn warmwaterbronnen
en jij mijn lief bent daar
de zon verbrandt de nacht
het tere maakt het harde week
een bloem groeit uit een rots
een bergkristal schittert
en ik denk
wanneer stopt het klokkenhart
kan de tijd ook sterven…
de vergankelijkheid
netgedicht
3.7 met 6 stemmen
706 het verval ten voeten uit
als bij de oude romeinen
de opkomst, bloei en teloorgang
zo kwamen, zagen en gingen
ook de Spanjaards
zij lieten een afdruk na in de tijd
het lief, doch vooral leed
uit overlevering waarbij lijfsbehoud
en hongerklap
schering en inslag waren
een stukje historie in de volharding
van een gemeenschap
zomaar ergens…
opschrikken
netgedicht
3.9 met 17 stemmen
957 wakker worden in een vreemde kamer
de dingen staan niet op hun plaats
het bed ruikt anders, ziet er eigenlijk
bijzonder wantrouwen wekkend uit
de hardheid van de matras onbekend
rijgen vragen zich alleen maar aaneen
de weg naar terug lijkt afgesloten
van buiten klinkt onbekend geluid
antwoorden worden nog niet gegeven
op de muur…
De bewaarder
gedicht
3.3 met 18 stemmen
10.990 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Vlammen
netgedicht
4.5 met 12 stemmen
747 Polijst je nagels maar,
de vale glans van de spiegel
we hebben nog uren te gaan
alvorens de ochtend te dopen.
Gordijnen paraderen ons voorbij
het licht valt dood op mijn schoot
gedaan, voorbij met vergeten
de vergeelde toetsen te raken.
Er tikt een klok, ergens.
Ver weg herinneren oude mensen
dat er een nacht was.…
Slotsom
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
496 Waar ooit iedere boom en blad
zich nestelde in de zachte morgen
sluipt nu de nacht ongedurig rond
maar tijd dringt zich op gestaag
de wingerd wacht op de bloei
en jij zal zijn waar ik jou plaats
dichter bij of ver van waar ons was…
Ik ben een moordenaar
netgedicht
4.2 met 8 stemmen
633 Ik sta, hoewel ik zit, in vuur en vlam.
Een vierkant staart me aan. Ik word gedreven
om met een viltstift kleur eraan te geven.
Ik zie zwart-wit. Het is een cryptogram.
Merkwaardig zijn de woorden hier omschreven:
Gehandicapt jong dier. Bedoeld wordt lam.
Een werkwoordsvorm in 't woud - is dat een stam?
O, mijn gepeins duurt lang - ofwel oneven…
terug-ogenblik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
476 de verwondering op haar gelaat
schittert en straalt en verhaalt
over die verre tijd, lang geleden,
toen hij nog zelf het kleinste zag
herinnering aan gelukkig zijn
met schijnbaar onbelangrijk de
minieme stukjes van de puzzel
liefst zonder handleiding gebracht
vreugde na die creatieve seconde
waarin wat stuk was tot leven kwam
dankzij gebroken…
Biconaal
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
452 Kwikzilverig rollen mijn gedachten
als korrels over de gladde vloer
(de koortsthermometer gevallen
en wij, als kinderen ademloos toekijkend
hoe mamma de druppels met stoffer en blik
opveegde van het donkere zeil)
'vandaag doe ik een dagje niks
of nee, ik ga mijn zaagwerk voorbereiden
heb ik maat 58 of is dat te klein
de Lidl heeft een overall…
Liefde over duizend jaar
gedicht
3.5 met 24 stemmen
16.501 Liefde over duizend jaar
dat zijn jij en ik vandaag
maar dan op betere matrassen
Misschien de mannen
iets of wat langere kalebassen
in retromodieuze kamerjassen.
Misschien de vrouwen
nog meer nachtcrème in hun vouwen
en de stiltes tussen hen
al te danig draaglijk
Men tost of men de cd van de specht
of die van een kwakend beest opzet…
leefbaar amsterdam
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
508 toekomst is verdovend
reeds langere tijd
in 's lands hoofdstad
van noord tot zuid
normen en waarden
diep ondergronds
verpulverd aangeplempt
vroeger vaak lastpost
genoemde mokummers
geloven hun ogen
oren niet
denken mesjogge
kijken daas
in diepe putten
lijken gestild
door een lijntje
met eeuwigheidswaarde
leefbaar amsterdam
diep…
en keert zich om
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
728 loop wat in een weiland rond
nam mee een vlieger en veel wind
zoek het kind in mij
roep haar tot ze voor me staat
onbezorgd en blij
ze pakt het touw en rent
ik laat de vlieger los
we zitten samen in het gras
kijken naar de vlieger in de lucht
spreken zonder klank
dan moet zij weer gaan
en keert zich om
dag mijn kind
tot ziens
ik pluk…
pensioensterfte
netgedicht
0.0 met 1 stemmen
2.695 hij houdt zijn wandelstok links
dat is vast de kant waar
de jaren hebben toegeslagen
hem de kracht benamen
over beide benen gelijk
zwijgt hij over de tijd
dat horloges gunsten waren
aan het einde van de rit
zijn hand vol oude zweren
op zijn vergulde eerbetoon
in afwezigheid van hen waar
hij zijn levensjaren verwerkte
glichlacht hij…
tijd
netgedicht
4.6 met 7 stemmen
636 ik schreef ooit een schrift
vol van verlangen, geluidloos
schreeuwde ik om aandacht
ik vulde pagina's
hele memoblocs
de achterkant van een flyer
en nog heb ik mezelf niet gevonden
het zal wel even duren, vrees ik…
De reis naar Sybaris
gedicht
3.6 met 13 stemmen
10.619 Waarom vruchteloos verouderen van pijn?
dus, als een gevederde vriend, in de trein,
op naar de Middellandse Zee die ik een kind-
erachtige zee voor kinderachtige mensen vind.
Wat doen de tranen bij deze zoute zee?
wij lopen met een feestende menigte mee,
dan, de buik gevuld, gestreeld,
een speling der natuur gespeeld -
En verder weer, naar…
Zee
hartenkreet
4.5 met 4 stemmen
1.419 Ter kimme schuift een boot
van noord naar zuid, onhoorbaar
langs de smalle strook tussen lucht en zee,
tussen grijs en grijs.
De avondbries geeft koelte aan de vermoeide geest
bij het rusteloos ruizen van de branding in het luie
landschap van pieren en dijk en scheepswrak.
Achter mij, in het polderland,
de windmolens met wentelende wieken…