inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.276):

en keert zich om

loop wat in een weiland rond
nam mee een vlieger en veel wind
zoek het kind in mij
roep haar tot ze voor me staat
onbezorgd en blij

ze pakt het touw en rent
ik laat de vlieger los
we zitten samen in het gras
kijken naar de vlieger in de lucht
spreken zonder klank
dan moet zij weer gaan
en keert zich om
dag mijn kind
tot ziens

ik pluk een uitgebloeide paardebloem
en blaas haar tot nieuw leven

Schrijver: Tsila, 10 maart 2006


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 584

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Sylvia van Hulzen
Datum:
10 maart 2006
Email:
svhulzenhotmail.com
Je gedicht heeft me geraakt. Het innerlijk kind blijft toch in ons leven, he.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)