3.660 resultaten.
Wanneer zie ik je weer?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 13 Ik heb je lang niet gezien
en mis je nog iedere keer
het is nu een maand of tien
zie ik je ooit nog weer?
Het leven was niet altijd fijn
er waren ruzies, keer op keer
geen rozengeur en maneschijn
maar toch, wanneer zie ik je weer?
Je ging weg, je had het wel gezien
je wilde het niet meer
het is nu sinds een maand of tien
zag ik je nog…
Langs Griekse beelden torst een oude vrijster
poëzie
4.0 met 16 stemmen 2.057 Langs Griekse beelden torst een oude vrijster
Achter mooi groene blouse haar dubb'le toren:
De Zeuskop kan maar matig haar bekoren,
De Mouzageet bewondert ze ook niet bijster;
Tot, plots, ze een roep, zoetlijk als van een lijster,
Van tussen 't groene heuvelpaar doet horen,
De jongen ziend met in zijn voet de doren:
'Zo'n snoes! - Het wurm…
verlies
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 129 het afscheid dat wij nooit namen
het zand dat door de straten stoof
je hart dat bevroor
de dood waar wij om huilden
het licht dat langs de huizen schoor
je stem die niet werd verstaan
de eenzaamheid die we droegen
alles ging in de wind verloren
jij die nooit meer sprak…
antichambre...
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 53 de verlaten kamer
is in mijn ogen
beslist geen kamer
eerder een vertrek...
Lejo…
Aan een graf
gedicht
4.0 met 13 stemmen 8.331 Vliegen en vlinders, kinderen en bijen,
al wat als stipjes vonkt door de natuur,
warm, blij en snel, moedertje, schoot van vuur,
daar hield je van, en zie, die bleven bij je.
Want als ik hier de diepe stilte intuur,
stijgt het zo glinsterend op, dat ik moet schreien,
en duizend lachjes, liedjes, mijmerijen,
tintelen uit het gras naar…
Abrazo
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 60 soms sluimert
een omhelzing
in de couveuse
van iemands ziel
soms schemert zij door
het glas een vluchtig
ontwaken uit de roes
van bitterzoet verdriet
ze strekt haar armen uit
omhult je met serene
troost op een kalme
regengrijze dag…
[ Traandiamanten ]
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 36 Traandiamanten,
bevroren op mijn wimpers:
schitterend verdriet.…
Liedje voor Conchita
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 90 Hé Conchita
ik kijk naar
jouw foto in de krant
wow wat een pure meid
wat heb je sierlijke handen
je mag er zijn!
Hé Conchita
ik lees onbegrip
verwijten en stommiteiten
maar ik voel vooral jouw verdriet
hoe je je afsluit als een oester
om pijn vergeefs te weren
Hé Conchita
je zocht en vond tenslotte
de beste strohalm
waar je leerde…
Nimmermeer
poëzie
3.0 met 5 stemmen 658 Ik wind de wollen sjaal zo warm
Haar om de schouders, buig mij neder
En kus haar; leunend aan mijn arm
Loopt zij de herfstlaan heen en weder.
Had ik haar ogen toegedrukt,
De handen op haar borst gevouwen,
En lag ik voor de steen gebukt
Waarin haar naam stond uitgehouwen,
Zou zij niet zó verloren zijn,
Zó hooploos voor mijn hart gestorven…
Lacrima
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 26 verdriet
is een brokje graniet
met scherpe randen
verdronken in tranen en pijn
diep in het gemoed
het duurt lang
menige eb en vloed
voor het een glanzend keitje wordt
maar het blijft voor altijd
want graniet
dat verteer je niet…
Geen luid geluid
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.278 Geen luid geluid, geen luid geluid
De winter vriest de vreugden uit.
Maakt grond en sneeuw en harten hard
en al de bomen zwart
De hutten staan zo kil en stil
alsof haar elk gesloten wil
daarbinnen dringt de koude maar,
daar uit de dodenbaar
Gebogen hoofds, vereenzaamd droef
Een moeder die haar kind begroef
Sluipt wanhoop d' aarden straten…
Mijn kermisrit
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 79 De vleermuizen die vliegen op mij af
de zombies verpakt in wc papier mompelen wat
ik zag Dracula met zijn rode cape
Daar zit ik dan in het spookhuis donker en alleen
Alles komt beangstend op mij af
Maar mijn geest houd mij in bedwang en hij schreeuwt wat
Over mijn eigen verdriet en pijn
Laat mij gewoon alleen zijn
Het boeit mij niet…
Een stem in de spiegel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 in haar spiegel
woont een stem
ik voel me ellendig
zegt ze
het kan altijd erger
zegt de stem
kijk om je heen
zie de ellende
van zovelen
luister naar de verhalen
van mensen in nood
kijk naar het nieuws
en huiver
dat is heel erg
maar je eigen pijn
en verdriet
voel je het meest
zegt ze
verdriet en pijn
horen bij
de mensheid…
Geheim
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 de stille muur hoort
het verdriet en vertelt het
nooit aan iemand door…
de tijd van wanneer
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 130 wanneer het leven
te koud is geworden
geen dekbed nog kan voldoen
aan de wens van voortbestaan
dan bestaat de mogelijkheid dat triestheid je te grazen neemt
wanneer de trein van levenslust
uit de rails dreigt te lopen
en er van hersporing geen
sprake meer kan zijn
dan delf je het onderspit
en wint de pijn...…
En de zee nam...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 65 de vrouw
staat roerloos
op het verlaten strand
ze kijkt naar de zee
nu zo kalm
zo rustig kabbelend
toen zo wild
bulderende golven
gevaarlijk en verraderlijk
steeds weer ziet ze haar kind
zich losrukkend
juichend rennend
naar die prachtige woeste zee
ze schreeuwde, schreeuwde
rende achter hem aan
ze was te laat
de golven hadden…
[ De vloeibare pijn ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 38 De vloeibare pijn
die je niet aan kunt wijzen --
moet wel verdriet zijn.…
Thuiskomst
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 106 In het landschap kronkelt de lange weg
van verdriet naar tranen.
De hemel waait voorbij
alles raakt vanzelf zoek.
De kraai landt op een tak
wolken herhalen zich in een waterplas.
En altijd is daar het verlangen om de zoutvlakte
te bedaren met zacht wuivende gebaren.
Getemperd licht valt door de ramen
een broos engelenkoor zingt de…
Verborgen tranen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 74 heimwee naar wat was
vol onvergoten tranen
onderhuids gemis…
DE NACHT IS OVERGEGAAN
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 417 De nacht is eindelijk over gegaan
en ik ontwaak op een heldere dag
de zon komt vroeg aan de hemel staan
wenkt me met een knipoog en een lach.
De morgen is roze en fris van paarlendauw
Nu ik met gans mijn hart van het leven hou
ik hoor in mijn tuin de vogels weer zingen
Hun vreugdelied dringt diep in mij binnen
ik kan nu onder een lichtende…