261 resultaten.
Zeelucht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 478 het hoofd vol van het water
drijvend
tussen grachtenpand
en duinenrij, de nieuwe brug
het oude strand
de zee
met zeilen op haar rug
doorweekt
in ’t witte zomergoed
de huid omhult met nevel
bij stilte tussen eb en vloed
de tram rijdt door het raam
dwars door ’t glas
ik weet dat het een leugen is
er zijn geen scherven
toch is daar…
Chaos en goden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 476 Wanneer de aarde langzaam zal verdrogen
en grote bomen bij bosjes vallen,
pas dan zal men bidden gelijk vazallen,
er de hemel smeken om mededogen
De donkere wolken zijn allang gezien,
uiteen gedreven boven de schapen
die lamlendig hun helling afschrapen
en zich niet houden aan paragraaf tien
van het wetboek -verboden te graven
in dijken…
Kwasten en drumvingers
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 467 je schildert een impressie
van het land waar je woonde
in een paar streken
verschijnt een witte weide
en altijd weer die vage vrouw
met zwarte hoed
je zoekt geen grenzen
wijst naar je hoofd
alles zit daar
en daar zit het goed
kwasten en drumvingers
een enkele wijze haar
het zij geloofd…
Donker in duplo
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 466 de man op de bank ziet de man van de bank
hij staat daar achter het raam
naar buiten te turen, en ziet de man op de bank
beiden drinken wat, beiden staren wat
de man in de schoudervulling rookt een spriet
de man in de zwammenjas rookt wiet
het licht gaat uit, de aktetassenman verdwijnt
de man op de bank zwaait
naar de man in de zwarte sedan…
Kinderzeer
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 464 het kind kijkt beteuterd
naar zijn wapperende handjes
zwaaien, had oma gezegd
pappa en mamma
verdienen een vakantie…
Tuimelgeesten (cholerisch sonnet)
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 459 Het schijnt geweldig te zijn om te sneren,
De schrijver die de vaste vorm nog eert
Geheel met pek en veren in te smeren
Omdat hij taal noch teken wendt of keert
En graag met oude woorden nog jongleert.
Kritieken zijn niet van gebakken lucht,
Zijn werk, alweer een ouwe lullen-vrucht.
Het mager schrijversvolkje vloekt en zucht.
Het…
Cirkelgang
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 457 bestaat het te keren wat weder komt
de seizoenen, de legio braakliggende uren
die niet te bezaaien zijn.
dode grond bevat geen kiemen
en zal opnieuw verwaaien, het stof zal steken
in ogen van drooggelegde haaien
blauw van de nachten drijven dagen
als makke schapen voorbij, de avonden vallen
aan, hun bek vol van een stuiterende maan
wekken…
Verdwenen weelde
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 457 Een kaler aarde, boom- en waterloos, bestaat er niet.
Gelijk de leegte die in nevels voor mijn ogen hangt
en mijn verharde hart beroert dat mateloos verlangt
naar wilde weidebloemen, het bepluimde oeverriet.
Dat keienpaadje naar de witte woning aan het spoor
-waar wilde wingerd zich had vastgebeten rond de eik-
is weggevaagd. Er komt een multiculti…
Cyber-parasieten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 456 ik pas niet in het kader
van ‘t futuristisch schilderij
ik ben te groot voor dat hok
met kaalgevreten muizen
maar tieren kan ik nog
in een slinkse cirkelgang
van de digitale luizen…
Celeste
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 454 Hoe zacht ze speelt met sluike sprietjes
ontwakend langs de smalle slingerweg
en op het water wel een handje helpt
met openvouwen van een lelieblad
de pure naaktheid van een boom belicht
om halverwege de ligusterheg
zich neer te leggen in het kreupeldicht
geweven bed van de vergeet-mij-nietjes.…
Muizenvallen {Dizain}
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 452 De jonge grijze muis, een spring in ’t veld
zich van gevaren niet bewust, ging spelen
in ’t hoog gewas, vergat wat was verteld
van 't kwaad der stille jacht of pikhouwelen
ze dolde, woelde, wilde alles delen
met vriendjes even grijs en piep als zij
maar ’t zoet van muisjes ging al snel voorbij
omdat gewiekste rovers 't leven stalen
en groter…
Gangmaker
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 448 Ik ben de grote plaaggeest in uw gras
Ik mol uw tuin en daarom zet u klemmen
Maar ik ben slim en maak -niet af te remmen-
Nog snel een ritje onder uw gewas
Hormonen gieren door mijn warme lijfje
Ik heb een blind date met een mollig wijfje…
Hopman
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 446 mijn buurman is potent en schrander
hij hopt van ’t ene bed in ’t ander
de buurt spreekt schande van de man
maar krijgt er stiekem rode koontjes van
de buurvrouw, van de linkerhoek
en Fenna van twee blokken verder
wachten beurtelings op zijn bezoek
hij heeft zijn schaapjes welgesteld
met alle liefde daargelaten
en onderwerpt zich zelfs…
Ik zie wat jij niet ziet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 441 Kijk, daar, die oude zweefmolen.
Er zitten mensen in, blije mensen.
Ze zweven en zwaaien.
Plotseling stopt de molen.
Niemand stapt uit. De zitjes zijn leeg.
De muziek zwijgt.
Ik sta aan de kant, alleen
met een suikerspin in mijn hand.…
Paarde(n)bloem
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 439 ik ben een paardebloem
en verguld met mijn familie
het weidegras
ik worstel tussen stenen
of kom boven in uw gazon
in mij vloeit melk en honing
geel gekroond zetel ik
wereldwijd als kruidenkoning
ik ben een aandachtstrekker
voor de wetenschapper
mijn grijze haar verwaait
zwevende zaden
worden alom verspreid
men zal weten van het teken…
Rechute
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 436 in lengte van jaren ben ik niet gegroeid
hoogstens in de breedte
nu ik ouder word, lijkt de constructie
van mijn armzalig verblijf
verschrankt en doodvermoeid
men heeft mij nooit garantie gegeven
toen ik in deze wigwam kwam
ik mocht hem lenen voor bepaalde tijd
maar ‘k ben bang dat de wig uit de wam is
en de stellage het zal begeven…
Memento
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 429 Hoe groot is steeds weer mijn verlangen
naar zomernachten van weleer
toen wij ons vrij en onbevangen
nog laafden aan het boezemmeer.
Waar ik verhit aan knoopjes prutste
de zomerzoete geuren snoof
het zweet van onze lijven gutste
een bloesje speelde met het loof.
Dit minnelied, zo warm van kleur
-in weemoed komt het binnen waaien
doorheen…
Binnenwereld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 425 De warmte van de open haard
De oude kat die vredig spint
De rode wangen van het kind
Zijn mij vandaag het meeste waard
Het nippen van die zoete wijn
Oh, even van de wereld zijn…
Breek me de klep niet open
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 424 hé, grote grijze
ik voel me leeg vandaag
het groenvoer met slakken
ligt nog steeds onder de haag
en jij, jij krijgt om de haverklap
de volle laag
gescheiden, ’t doet me wat
ik krijg kramp in m’n maag
ach groentje, wees blij
jij krijgt het bruidsboeket
ik de razernij van een stamper
die mijn schedel plet…
Verjaardag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 424 Is het voor mij straks toch nog feest
zal hij er dit keer wel aan denken
Om mij vannacht iets moois te schenken
Want Valentijn is schraal geweest
Geen aardigheidje doet wel pijn
Maar meer nog het vergeten zijn…
Oudblauw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 422 Kruimels rond haar mond
ogen vertederend
er groeit iets
groots en chaotisch
boven haar
terwijl in haar
de gekte zich stapelt
steunt zij haar hoofd
bang
dat het breken zal.…
Wintersouvenir in sepia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 421 Het wit van oude strenge vorsten
uit die jaren van lang gelee.
Oh, wat kan ik daar naar dorsten,
houten schaatsen en een arreslee.
Het krakend riet rondom de plas
draagt z'n dik berijpte kragen.
De lucht gevuld met ijl gekras.
‘k Hoor de ijzers ritmisch klagen.
Oude vrouwen sprokkelen hout.
Takkenbossen krommen hun rug
en baaien rokken…
Impasse
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 421 het water van de vaart is zwart en hard
kinderen spelen, doen
een wedstrijd steentje keilen
een meisje achteraf
zal vrij zijn vandaag
tussen het roerloos riet, sterft
de treiterbeat
het water van de vaart is plat en hard…
Vluchtige man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 416 Vandaag heb ik mijn koude man ontdooid.
De kille grijns op zijn verstarde tronie
-zo grimmig en zo peinzend als altijd-
drijft nu gerimpeld in een waterplas
Maar morgen kneed ik mij een nieuwe man
uit vette klei, boetseer een brede borst
en van die strak gemodelleerde billen,
geef hem een vuren hart en latex armen.
Een gladgeschuurde…
Jongen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 411 Jongen, gooi je kop in de wind, leef
verlaat de brakke grond en wis je sporen
uit de klei, vergeet dit zwarte oord,
de krenkende kruisverhoren.
De meute zal je nawijzen, zij die liefde prediken
zullen je bespuwen, wilden je helen
maar achter de coulissen, zelfvoldaan
jouw lichaam stelen.
Verdwijn,
red je vege lijf,
spoel de hypocriete…
Laat mij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 407 Luister naar het kind
de wind en de zee
weet dat zij leven baren
met elke wee
een meeuw schreeuwt
niet in Gods-
maar in mijn- naam
laat mij
laat mij gaan
met de wind en de zee.…
Op reis (epigram)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 405 Je ziet mij vliegen noch treinen
Ik zuip me naar de Filistijnen…
Van de leg
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 405 Ik ben een masculiene haan
maar mijn grandeur is naar de maan
m’n kippetje is vreemdgegaan.
Oh scharrel uit de kippenschuur
mijn liefde was zo groot en puur
de jouwe niet van lange duur.
Je liftte -bij het buitenhok-
voor háár je mooie verenrok
en dát bezorgde mij een shock.
Ik lig amechtig op mijn zij
en shit, er kraait geen…
Voelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 401 tasten is voelen maar ik voel niets
anders dan mijzelf
ben ik
een vreemde onder de huid
die te lang in het water heeft gelegen
een vrouw die nooit weten zal
waarom liefde uit de wortel is geperst
gedood eer ze leven zou…
Wachter van de nacht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 400 flamboyant en extravagant
wandelt, nee schrijdt hij voorbij
neemt even zijn hoed af
voor grijze vogels op de galerij
van het appartementencomplex
tot dat donkere straatje
waar hij ooit strategisch was neergezet
als een tinnen soldaatje
men fluistert, beschimpt en kluistert
hem op fictieve gronden
hij ronselt en raust, hoereert en smoust…