Ik zie wat jij niet ziet
Kijk, daar, die oude zweefmolen.
Er zitten mensen in, blije mensen.
Ze zweven en zwaaien.
Plotseling stopt de molen.
Niemand stapt uit. De zitjes zijn leeg.
De muziek zwijgt.
Ik sta aan de kant, alleen
met een suikerspin in mijn hand.
quicknet.nlGeplaatst in de categorie: psychologie
molen 3.7 met 7 stemmen 
579
579
Geef je reactie op deze inzending:
Het is een beschouwend gedicht. Je staat erbij en je kijkt erna.
De lezer moet het invullen en heeft er zijn eigen gedachtes bij..
Misschien is daarom “en toch” (waarbij je iets wilt duiden) niet nodig.