Alle inzendingen van jan

Daar komt de blijde lente weer, Met jong en jeugdig kruid! Geen ruwe vorst, geen koude meer De nachtegaal reeds fluit. De zonne schijnt, het beekje vliet, De bloemen komen uit, Het windje wiegelt in het riet Met aangenaam geluid. Een aangenaam en zoet geluid Door gans de velde zwiert; De leeuwrik spreidt zijn vlerkjes uit En stijgt en…

Onder lichtend vonkgedierte Komen algen tot bezinking. Diep is 't stil; langs lange slierten Wier trekt walm op van ontbinding. Plots doortrekken van de polen Alle kringen huiveringen; Reeds gezonken drenkelingen Drijven uit hun onderholen Los en zij bewilligen In een doodse farandole, Tot het schip moet stilliggen Op hun saamgedrongen…

"De Wereld Draait Door" is met vakantie en ook Matthijs Matthijs van Nieuwkerk Maar de wereld draait door is nooit op vakantie en daar is Margriet Margriet van der Linden Met het dagelijks talkprogramma 'M', primetime NPO 1 tussen 7 en 8 neigt een beetje nog naar Matthijs maar is vooral bedoeld voor Margriet De dokter en de dominee hebben mij ten…

Boer Jan zoekt een vrouw maar is trouw aan de rouw blijft dus trouw aan zijn vrouw “De kaarten waren al de deur uit” wat een feest moest worden werd een trieste herdenking “Ik ben wie ik ben, er zijn al genoeg anderen” intense vertrieste eigen werkelijkheid van niet aan te vangen te verwerken verdriet Maar boer Jan krijgt een vrouw dit seizoen zij…

Zware nachten. Nachten van schuilen zuchten zonder lucht in verdriet geen tranen in plezier geen lach in gedachten geen woorden. Zware nachten. In bewegen geen woelen tranen zonder pijn niet alleen en niet samen hier, maar toch afwezig zijn. Zware nachten. Nachten met vele zorgen…

Mijn moeder is een monument van leven van bewegen van geven van zorg van verzorgen van vast houden maar vooral van houden van Niet even maar al heel lang Soms heeft ze er een hard hoofd in niet in mij maar de dingen daar omheen daar krijgt ze soms een punthoofd van krijgt ze hoofdpijn, koppijn van Soms ziet ze er echt geen gat…

Waylon wint Songfestival voor mij ook al heeft hij niet gewonnen in Lissabon in mei 2018 Hij wint voor mij omdat dit medium niet bang is voor de media visie heeft Eurovisie is!…

Hier is de wereld niets dan waaiend schuim, De laatste rotsen zijn bedolven Na de verwekking uit de golven, Die breken, stuivend in het ruim. Het laatste schip wordt weerloos voortgesmeten, Het zwerk is ingezonken en asgrauw. Zal ik nu eindelijk, vergaan, vergeten, Verlost zijn van verlangen en berouw?…

Het gras is gezaaid, de bomen zijn gesnoeid. Er zijn mensen aan het werk en verderop in een straat die te vol werd voor mensen die die straat waren kan de belofte van gras niemand iets schelen. De woede en het galmen tussen zingen en schreeuwen in vreet alle ruimte op. Dat we niet meer in de straat gewenst zijn - we zijn niet erg gewenst in…

de tijd wil nu wel eens naar buiten wil weg uit zijn tikkende beklemmende hok wil in alle vrijheid vogels horen fluiten want als hij binnen blijft, dan wordt hij echt een oude sok eindelijk lukt het vader, de tijd gaat los straks een winters uurtje terug en dan weer een voorjaars uurtje naar voren het brengt verwarring in het bos je moet de…

Het regende in de avond, zacht en tergend. Overgebleven bloesems bezwijmden. Wij gingen samen, verlangens verbergend Nog niet beleden, niet meer geheim, Los van elkander, toch gedurig Toenaadring zoekend - uit de wijde Onzekerheid ontstond geen vurige Plotslinge ontroering die ons bevrijdde; Ingenomen bij 't gaan in de nevel Door…

Zeg mij, wie ik voor jou was Toen jij dat schilderij nog was En jij geharnast in vernis De wereld vierkant hebt bekeken Hoe jij langzaam hier ontstond Met mooie ogen, zoete mond En mijn penselen jou vereeuwigden En langs jouw wangen streken Hoe verliefd jij soms kon zijn Tussen acryl en terpentijn En jij je zomaar toen liet kussen Haren…

Op de golven vindt de zon verstrooiing, Langs basaltblokken en sloepen voor Anker trekt de vloed een vage voor, Zacht schuim spoelt tegen de stenen glooiing. Achter moerbeiboomen ligt haar huis, Een hardstenen, hoogbegroeide hoeve. Door de moestuin naar de lage oever Daalt een pad van blinkend schelpengruis. In de gevelspits heeft…

het fascisme reikt niet hoger dan schofthoogte (excuses, dieren)…

Wij stonden gebogen over de vliet; Daaronder leken onze gezichten Ziende uit een toekomst, toen een lichte Rimpeling ons glimlachen liet: Ons spiegelend zoals wij niet Meer konden zijn. Nooit meer? Ik vroeg haar: ‘Laat alles worden zoals vroeger.’ Zij gaf geen antwoord. Haar voetje stiet Een steen in 't water en terstond Verdwenen…

Ik heb de oorlog meegemaakt en doe dat nog bijna dagelijks de oorlog van wijlen mijn vader en ook die van wijlen mijn moeder Hun pril huwelijksgeluk wreed verstoord hun eerste meisje traumagevoelig door het bombardement op Rotterdam door de ontstane werkeloosheid: armoede Hun eerste zoon kwam midden 1941 hun tweede dochter oudejaarsdag…

Op 't hoogste van de nacht, na 't zinken en voor 't krieken Des dageraads, wanneer de slaap die 't al verblindt, Met Mankop om de kruin drijft op zijn vale wieken, En d' ijdle dromen, door een fluisterende wind Ten olm-boom uitgejaagd, Door al de wereld vliegen, Om al wat hersens draagt, Met schaduw te bedriegen, Met list te domplen…

De nacht slaapt in de dag rekt zich uit het licht ontwaakt en lacht ons vriendelijk toe. Nog schuilt de zon in haar wolkenbed nevels langs de horizon terwijl moeder aard haar eerstelingen baart in zachte kleur over velden spreidt knop uit blad ontsprongen bij zacht geluid van vibrerende tongen.…

De bomen kregen een betekenis die zij nog zacht gebarend wilden weren, maar 't noodlot was niet meer te keren; een vogel streek klapwiekend in de wildernis van takken neer en nu hij roerloos zit (het licht wordt zo benauwend wit), denk ik aan dood, verrotte geur van blaren, hetzelfde zijn op steeds dezelfde plaats... Hoe komt wie vliegt ooit…

Ik wil racen over banen als een speer over wegen gaan vliegen over bergen als adelaar mijn vleugels uitslaan als een vis door ’t water schieten als leeuw op de savanne jagen of olifant door ‘t dichte woud misschien een ijsbeer, ook al is dat koud in een raket naar Venus suizen door de ruimte met een schip heel de kosmos gaan verkennen…

De lange achtermiddagen aan boord Waarin de zon op vale golven gloort, Tussen de wolken uit, of door een lek In 't hemeldak licht droop op 't gore dek. De lege achtermiddagen aan boord Waarin de zon, door een gesloten poort, Tussen de spleet in 't saaien kooigordijn Op een portret valt als een streep karmijn. Dra wordt de lucht…

Rutte blijft altijd kalm, zelfs als hij zit te kuttuh en weet de zaak telkens zó te verdraaien dat de rijken door kunnen gaan met graaien…

Oranje boven oranje boven en beneden blijft het dicht oranje boven oranje boven dat is uw Koningsplicht!…

In de stilte van de avond voor het afscheid van het licht zie ik nog langs lange lanen jouw silhouet stil verdwijnen uit zicht je schouders wat gebogen je blik op de horizon gericht zacht hoor ik schuifelende voeten door het mulle stoffige zand denk aan handen alsof ze zoekend vragen naar een vriendschapsband een stem die vraagt om waarheid…

Ik las in jouw gedachten Zoete dromen van een kind Dat blijft zoeken naar houvast Om in een sprookje te verdwijnen Haastig zoekend naar geluk Naar iets dat altijd maar kon blijven Iets dat scherven weer tot glas brengt Iets dat ogen weer doet schijnen En twee mooie stenen raapte ik Gelegen op jouw pad Hield ze vast met de gedachte Wie jij…

Heb vandaag gewandeld Door een dag van mijn leven Een dag verder van het verleden Nog weinig stappen In de toekomst Een gedacht aan ’t zijn Enige meters door ’t leven Wandelend in vergane illusies Een idylle uit verleden Die een glimlach vormt in ’t heden.…

Rijzend schoon van ochtendzon aan verre kim waar boven water een deken vormt van nevel boven wuivend riet wilgenkruinen als een schim in lichte bries fluisteren een zacht geprevel. Witte wolken zweven in het blauw azuur omringd met zonnestralen als gouden randen een rijk decor in het vroege ochtenduur hoop op zonnige zomerdag voorhanden.…

Kijk naar wat elkaar bindt en niet wat elkander scheidt Want van dat scheiden krijg ik letterlijk en figuurlijk de schijt!…

mijn rust, mijn warm mijn ik, mijn huis mijn jij, mijn ons mijn wij, mijn thuis laat los, laat gaan laat zijn, laat staan leef blij, leef door leef mee, leef vrij nieuw lust, nieuw honk nieuw jij, mijn rust…

Meer bewegen is een plicht meer asfalt een recht samen mobiel zo sociaal!…