Alle inzendingen over adel

Zag je Kate’s fotootje voor moederdag? Ik dacht al bij mezelf: dit kan niet kloppen, Ze heeft opzichtig zitten fotoshoppen, ’t Is onbegrijpelijk dat zoiets mag. Het zat ‘m niet in handen of in huid, Ze zagen er gewoon te happy uit.…

'Vroeger verzamelde ik in de winter puntenslijpsel,' aldus mijn adellijke collega, de douairière Marie Joliette, barones van Heemstra tot Fledermausen 'en bij het naken der prille lente, tot diep in de indiaanse nazomer en het tere dwarrelende okergele loof der gouden herfst vergaarde ik paardenstickers, in de traditie der korenaars Doch…

De gens Van Zeiss van Bessen Coorenmael Sinds eeuwen aan fort Doorenweerd verbonden Hun oorsprong stammend van de IJsselmonden Verzwakte, zonder nakroost, per gemael Baron de Clyotard van Tetteroode Uit Kleine Schaers, het oude hoge huys Via endogamie met Brakell Buys Verwant aan 't oud geslacht van Clufftezoode Verdoemd als…

spartelt deze aarde om haar trage as, inhalig doch ook verschrompeld inhaleert ze de lucht die dik en stroperig haar luchtwegen sluit de mensch, van oorsprong zeer egoïstisch doch een terdege narcistische leer heeft dit primaat geëvolueerd tot wat het nu is machtig lustig inhalig onbetrouwbaar, tuig dat onbetuigd zich laat gelden…

Om het verdriet dat er niet is, om de liefde die we niet missen, om de vergeten tijden, om het verraden bloed, om herkenning, om verwijdering, om sluitende redenen, om orerende oraties, om vallende bloesems, om voor vanaf nu, om voor vanaf toen, om het geletterde, om het gefluisterde, om de cimbalen, om de letter, om de…

Zij eisen van ons, — want zij dragen een naam, in 's lands kronijken van grote faam, — dat we zinken voor hen op de knieen; verwonderen doet hun ons spotgelach , ze dragen — ontwetend — hun naam van gezag, als een ezel... relikwieên.…

Ziedende reflectie! Schijnwerperlicht ontbloot hun denken: de ene moet z'n kennis kwijt, de ander zoekt naar eenvoud. Hetgeen op voorhand niet rijmt. Beiden beginnen hevig te vitten... Blaségevoel, arrogantiekramp, zelfdunk als een speer - krijtwitte zwaveldamp kromt hun gezichten! Kunstzinnige profielen die vernielen en vernieuwen…

Op Terschelling, lang geleden in een grijs en ver verleden, leefde een eenzame jonkvrouw. In het zwart gekleed, in de rouw om haar familie, verdronken nadat hun schip was gezonken tijdens een storm op de Noordzee. Geen vloed bracht hun lichamen mee, zij kregen geen ander graf dan dat wat de diepte hen gaf. De jonkvrouwe op haar kasteel…

Ze stond bekend om haar ‘stiff upper lip’, En was niet uit haar evenwicht te brengen, Ze wist haar leven aardig te verlengen, Nu stuit ze op de cirkel met een stip. Ik kijk naar alle beelden op tv; De wereld sterft een beetje met haar mee.…

Geïnspireerd op een fragment (1790) uit het dagboek van Nina d'Aubigny von Engelbrunner (1770-1847), tijdgenote van Mozart die, als wonderkind, ondermeer in de Domstad heeft opgetreden. Zelfs voor Beethoven was zij geen onbekende ________________________________ Aan 't eind van Wolfgang Amadeus' leven Is een getalenteerde zangeres Als veelbelovend…

Acht pogingen om het woord prachtig te peilen: de wijze waarop de pauw zijn veren showt de Eiffeltoren priemt door het oog van een drone de bollenvelden met hun kleurpatronen de geboorte van een deerne of een zoon. Dat je bent teruggekomen om je ongelijk te bekennen. Hoe fonkelt het licht op de golven! Uitzonderlijke tulpen…

Een lommerrijke wereld Waar ogen zich de kost geven Gedachten zwijmelen tussen bloemenperken En oranjerieën die tot leven komen Siertuinen in bonte kleuren Vlinders zwevend langs het kruidenarsenaal Citrusbomen buiten uitgestald Een moestuin vol oud rassen Statige lanen waar eikenbomen ogen laten dromen Tulpenbomen in bloei Metasequoia…

OPROEP ener livrei Een goedemorgen Majesteit! Uw hengst, onzedig Niet 'zin'ledig Staat voor u klaar In volle glorie Hij is ook jarig, Als Uw dienaar In koninklijke Waardigheid! Ik hoop dat onder- staande mare U niet onnodig Onrust baart Vertrouwen komt Te voet, en gaat Te paard, in ko- ninklijke vaart MARE Volgens…

Een dichter uit oud zuid Geen naam maar wel een huid. Een stam zoals de eik Geen rang maar gelijk. De een een schilder van t 'HOUT De ander schrijver in 't WOUD. Meander de wegen met pen en eerlijkheid. Mooi zo deze gelijkheid.…

Ik ben een Bard: ik prijs en eer, dicht, zing en smeer stroop en honing, maak hazenhart tot ridderspoor. Ik doe dat voor mijn beloning; want niemand tart, ongekastijd, de ijdelheid van zijn koning.…

Eens, lang, lang, heel lang geleden, in een grijs en ver verleden, stierf Diederik, de graaf van Kleef. De dochter die toen achterbleef, Beatrix, de nieuwe gravin, is van dit verhaal de heldin. Ze regeerde het Kleverland met een zachte en gouden hand waar Kleef wel bij voer, rijk van werd. Maar ook haar buurman, heel alert, zag de Kleefse…

Bij het krieken van de eerste zonnestralen rees Agathe, oudste telg van adellijken bloede De warmte van het laken waaierde en nam zij mee in nachtjapon van crème en capuchon van caramel Waarin haar schouderlange haren in mahoniehouten tint bijeengebonden waren met een koningsblauw dun lint Vandaag, dacht zij, is 't Open dag…

Waar eens overvloed trappen klom Zich etste in glas-in-lood panelen Waar haute cuisine door kelen zwom Men lucht verbouwde tot kastelen Werd schoonheid in Renoir gekocht En pleister in bombastisch barok Met prieel en vroomheid werd gepocht En schulden rezen tot de nok Die huisden zijn door de tijd genomen Met ziel in zalig armoe vergaan…

de hoofdelingen Addinga hadden hun land hun steenhuis in Oosterrreide de Dollard kwam tussenbeide die zich steeds meer uitbreidde overstroomde hun land toen de golven tegen het steenhuis rolden zochten ze het hogerop in Westerwolde in Wedde kwamen ze het steenhuis binnen druk doende om daar terug te winnen wat ze in Reiderland kwijt waren…

Tidde Wyneda de dwarse hoofdeling weigerde te dijken waarna al zijn land ten onder ging bij Jansum 1413 braken de dijken hij moest wijken. Het dorp Jansum tussen Oosterreide en Wilgum verdween in het wijde en diepe Jansumer gatt opmerkelijk dat naast die geul op een kweldereiland nog ruim een eeuw vee bleef grazen. De Dollard vrat…

Sweet lovely Lady Jane: jij huwde Henry 8. Het bracht je veel geween: hij had je in zijn macht. Zijn Queens had hij onthoofd met vorstelijk gemak. Dat werd ook jou beloofd door die royale zak. Zijn plannetje bedierf, daar er een zoon verscheen. Twaalf dagen later stierf jij in het kraambed, Jane…

Ik, verbouwereerd toen je plots de benen nam genadeloos mooi, een aanstekelijke... vlam doch... je bleek een lichtekooi!…

Het is als kotsen ja ik bedoel overgeven kruipend naar de wc pot niet spetteren aub oer-geluiden voortbrengend en een brei aan braaksel dat in je lichaam was opgehoopt zo is de Corona-crisis ook voor mij met mijn vrijzinnige gedachten de aardkloot kotst de aarde kotst ons uit heeft even of langer genoeg van ons de maag van de aarde is…

De afvoerputjes brullen. Ik juich: de vaat is weer voorbij. Het tafelzilver schittert me tegen. Alleen de vloer gromt verongelijkt. Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd. Een opkomend stormpje. Het dreef naar mijn domein. De Gastheer sprak: 'Later vieren wij dit zaliger!' Boven mijn borden begon het te regenen. Daar stond ik: venijnig-luidruchtig…

slachtoffers zijn zij die niet worden gehoord slachtoffers zijn zij wiens jeugd de grond in werd geboord slachtoffers zijn zij die hun verhaal nergens kwijt kunnen en die we hun waarheid soms niet gunnen slachtoffers zij zijn de vader en moeder zij waren immers hun kind tot hoeder slachtoffers zijn zij die niet worden geloofd slachtoffers…

Als een vrolijke versvoet ontlok je een saltato, ontbloot je de jonge jaren van de maestro. Dartelen ben je verleerd. Des te meer ontwikkel je een wonderlijk spiccato. Doorgaans valt een viola niet op. Blazers weten van zich af te bijten. Jij beroemt je op Klee: die kwam met kleuren die blazers vertederen! Lege cadenzen vul jij met warmte…

Een volle bak violen op een zonbeschenen plek. Zij strijken om uw oor te strelen, tonen waar u echt van opkijkt. Dissonanten? Nou nee. Consonanten heten ze. Ja, zij weten van wanten als de strijkstok werkt... Zonlicht strooit met prisma's. Zij kiezen juist de kleuren. Wensen Horen & Zien een wals? Voilá: zij laten het gebeuren! Zeker…

Cultuurerfgoed der lage landen: geen imitatie lustwarande in 't Gooi, aan Vecht of Heuvelrug, maar een kasteel met ophaalbrug, manege en een volière 'n hortus en een orangère, een authentieke bibliotheek, daar waar men 't liefst in stilte leest en koopman-dominee ontweek: cultuur als adel van de geest.…

Noem mij een tintelende maand en je neemt 'april' op de lippen, wanneer de bomen barsten van belofte, men weer kwiek wordt door gekwinkeleer. Bekijk de prunus: zoiets teers ontgaat de meeste mobilisten. Je kunt al zonder jasje buiten lopen. Myriaden zaadcellen aan het gisten, ontvouwen geleidelijk hun eigenschappen: Pasen gepatenteerd.…

in de lentetuinen dienstmeisjes zonder broekje - l'histoire d'o ergens in die tuin sluimert achter het lusthof de achttiende eeuw het kinderwetje en heel het verzuilde land viert vijftien jaar vier zuilen ondersteunen het dak een stoa met shoah evenredig vertegenwoordigd - arbeid en adel…