later

spartelt deze aarde
om haar trage as, inhalig
doch ook verschrompeld
inhaleert ze de lucht
die dik en stroperig
haar luchtwegen sluit

de mensch, van oorsprong
zeer egoïstisch doch een terdege
narcistische leer heeft
dit primaat geëvolueerd
tot wat het nu is

machtig lustig inhalig
onbetrouwbaar, tuig
dat onbetuigd zich laat
gelden in alle maten
en kleur,

de één met ingevallen wangen
de andere vettig en uit
z’n bek stinkende entiteit
dwarrelt als een schorpioen
op zoek naar prooi

maar de ten ziele geraakte
aarde is stervende, haar hart
diep geraakt is nu het
gerealiseerde dat in

elk perspectief het einddoel
is van een krankzinnig idioterie

Schrijver: elze, 12 mei 2023

lia_elzehotmail.com

Biografie van deze schrijver

de aarde overheden zoekenden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 126