Alle inzendingen over van "slijpers

Slijpt de nachten en de pennen van ieder uur, onthult de tijd op slijpers steen, omvat het drijvend vuur op verguld papier, omkrult de verzonnen dag en lijkt het gesluierd licht te zijn gedroogd, waarin de inkt in as gedoopt, als schrijvers stem en avontuur worden gedoogd in ongeduld, en in de heldere bron van de morgen nog…

Ze zijn van taart op steen gestoten De vriendelijke taal van de randen Is met het bloeden mee op gespoten Mijn bloemen bloeien enkel doorn In dat voedingloze licht En ogen zijn er melancholisch gedicht Op bladzijden van hoorn Snel, hou me wakker, voor ik De zakjes zout bloed weer aanprik Met een naald van scherpe lucht De slijper…

Een slijper werd zo’n vijfendertig jaar In Idar-Oberstein’s verre verleden De edelstenenstad kent in het heden Enkel nog ingevoerde handelswaar Een bergkristal, duizenden kilo’s zwaar Een diamant volgens de wet geslepen Je wordt door bodemschat en berg gegrepen Zelfs in je pijnappel een exemplaar Je wordt omhoog gehesen naar het slot Als…

Slijp de nachten met de pennen van ieder uur onthult door de steen van slijpers ziel, omvat het lopend vuur op papier verguld door een druilerige dag, waarop de verzonnen tranen van een bejaarde zon zijn opgedroogd en waar de inkt gedoopt werd in verwaaide as.…

nieuw leven, naar een onbezonnenheid wat naar nieuwe kleuren leidt en in de duidelijkheid van ‘meesters hand‘ herkenbaar blijft, als creatief niet te ontkennen valt, herkent talent zich in tweespalt in de spelonken van de ziel, komt hoorbaar boven drijven, rechts of linksom is om het even, zichtbaar en gescherpt op de drive van “slijpers…

Slijp mijn nachten en de pennen in elk uur, wet de tijd op slijpers steen, verscherp het drijvend vuur op anoniem papier, heb geduld met de nog verszinnen dag, al lijkt die te zijn gehuld in sluiers licht, waarin de tranen net zijn opgedroogd, waar de inkt in de as van memoires is gedoopt, en schrijvers stem en avontuur…

Slijp mijn nachten met de pennen van ieder uur het ongeduld gescherpt door slijpers ziel, omvat het lopend vuur op papier verguld een opkomende dag, waarop de verzonnen tranen van een bejaarde zon al zijn opgedroogd en waar de inkt gedoopt werd in verwaaide as,in de taal als evoluerend en kloppend instrument.…

Slijp mijn nachten met de pennen van ieder uur in ongeduld, aangescherpt door slijpers ziel, omvat het lopend vuur op verguld papier, waarop de verzonnen tranen van een verjaarde zon terugvloeien in de literaire pot waaruit alles al is gedoopt, die inkt nimmer drogen zal, opnieuw z’n vrucht vindt in opgewaaide as.…

Slijp de nachten in ieder uur, wet de tijd en pennen op slijpers steen, omvat het lopend vuur op papier, verhult weer een vergeten dag die lijkt gesluierd door zelfbedrog en wat de afvalbak niet vrat inkt in associaties gedoopt, des schrijvers avontuur wordt niet in ongeduld gedoogd als de zon zich schijnen laat, zijn de…

‘Haakse slijpers meanderden uit de bocht’, was dit nu wat hij zocht? Hij stopte met kijken naar deze ijle lucht. Weldra zou hij bodem vinden na een lange vlucht. En land om te veranderen.…

Frans Rietveld (36 jaar), slijper 9. Leendert Langstraat (31 jaar), machinebankwerker 10. Jan Wernard van den Bergh (47 jaar), slijper 11. Albertus Johannes de Haas (37 jaar), metaalgieter 12. Reijer Bastiaan van der Borden (32 jaar), hulppolitieagent 13. Nicolaas Arie van der Burg (36 jaar), vertegenwoordiger 14.…

wakker worden is geen probleem, Als je pen voldoende nat is en het schilderij zichzelf schetst. Slapen gaan is geen probleem, Als je voldaan terug kan keren en wederom een oorlog hebt gewonnen Alleen daar tussenin, Lui-, of verliefdheid? Kies maar, en ik ontken het.…

Zeg ben jij niet de vrouw van man van kind van zus of broer van die of die vertel eens wie ben je wie buiten elke andere categorie dat opgelegde rollenpatroon doet pijn want er is niemand die je echt kent als jij jezelf niet kunt zijn…

Schoonheid ademt grootsheid En smeekt mijn blik weg Van velden leeg en wijd Totdat ik in amen kijk De stilte spant zich als een boog Een zucht snijdt als zonde Door deze holle monoloog Een trein, een dag, een wonder…

Zij striemden met hun woorden, de wond doet soms nog pijn. 'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven. Vergeten…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

-Reclameboodschap- De Tikker-navigatie voor onderweg Gebruik: Stel eenvoudig uw persoonlijke reisplan in; vertrekpunt, tussenstop, bestemming Bij wijziging van de plannen is de bestemming eenvoudig te wijzigen Desgewenst kan gezocht worden naar een ‘nuttige plaats dichtbij’ bij hinder onderweg: kies omleiding bij storing: ‘vraag…

Nu Claus voorgoed verlost is uit het leven Behaagde het aan Hare Majesteit Uit diep respect en diepe dankbaarheid Zijn artsen nog een grootkruis na te geven. Het kruis dat Claus deelachtig is geworden Was echter geenszins van dezelfde orde.…

Hij zit al één jaar in de huwelijksboot En dus daalt onze kroonprins in de achting, Want heel het land is stilaan in verwachting, Maar Máxima nog niet - alleen: geen nood. Want als men strakjes knijp zit met de troon, Dan bellen we naar Clonaid voor een kloon.…

Het leven lijkt soms moeilijk en dat is het vaak ook wel Alleen door positief te denken redden we het saampjes wel Samen aan het front des levens zij aan zij hart tot hart Overwinnen we de gevaren vol trots en moed, een nieuwe start Kijkend terug naar een donker verleden geeft ons de kracht voor de toekomst en heden Wij hebben het gered…

kijken maar niet zien de verpakking laat zich niet raden binnenin verraadt geen roos wat groeit daar? is het liefde of jaloezie dat innerlijk broeit geen ziel kent haar zijn verlangen waar de nacht zich schuil houdt in het donker klopt de schoonheid vanuit het hart onderhuids…

blindelings vinden ze elkaar in het donker hand in hand hart om hart kloppen twee levens een hechte band twee paar ogen vertellen in gedachten elkaar´s diepste geheimen onuitgesproken gedachten vervullen wensen in stilte… open –ogen- dicht twee paar knipperlichtjes schijnen helder zicht…

Tere rode blaadjes in omarming zijdezacht symbool van grootse liefde maar ook de kleur van haat De scherpe groene doorns aan haar trotse ranke steel schilderen rode druppels uit het gewonde vlees Waar we ons bezeren aan wat haar zo eigen is en de pijn beminnen worden haat en liefde EEN…

Ze hebben er ook Mars en Milky Way Daar in dat Planetarium in Franeker Maar als ik er iets eten wil, dan kaan ik er Het liefst de dakconstructie naar benee Als houtworm ben ik een tevreden klant In dit tienduizendsterrenrestaurant…

Ik doe zaken. Ik heb een heel grote schrijftafel En mijn gezicht staat moeilijk. Ik praat in een telefoon En ik heb een mijnheer, Die juffrouwtjes kan laten werken En nog meer mijnheren. De juffrouwtjes ruiken zo lekker, Ze ruiken allemaal verschillend. De mijnheren zijn in grote jassen. Ik bloos er wel van. Het lijken wel Engelsen, En ik…

Waarom verwelkt de roos zo ras? Zei Jantje: och of 't anders was! God wierd ook, dunkt me, meer geprezen Zo 't roosje langer bleef in wezen. Al denkt ge, dat ge 't wel doorziet, Mijn lieve Jan! het is zo niet. De Schepper weet het best van allen, Waarom 't zo schielijk af moet vallen; En wil ook, dat ge gadeslaat, Hoe ras het aardse schoon…

Mijn dromen heb ik neergelegd vlak naast mijn schommelpaard. Op zolder waar de rest ook staat dat tot geen zier meer dient. Al wankel ik vaak nog wat rond tussen wat toen en hier, en tracht ik soms de avond rond een heel oud lied te zijn. De weemoed naar dat ver gebied, het graag zien dat ik ween, ligt op die zolder niets te zijn. Mijn…

Het is toch wel een wereld van verschil: Wanneer wij van een autobotsing horen Waar zeven man het leven bij verloren Dan staan wij daar gewoonlijk niet bij stil, Maar gaat een ruimteshuttle naar de maan Dan is de hele aardbol aangedaan.…

Kom vrienden, drink eens uit, maak pret, ga dansen, Ga eten buitenshuis, vier vrolijk feest, Hang eerst de vlag uit en daarna de beest, Kom, grijp nu het nog kan uw laatste kansen! Straks zeggen wij, althans naar ik vermoed: Wat hadden wij het voor de oorlog goed!…

Eenzaamheids achterdocht, gevoed door waan, Kweekt groter kwaad dan roekeloos vergeten Van wetten, waardoor veiligen zich weten Behoed tegen een snel en stout vergaan. Wie zonder schaamte geile lust belijden, Maken zich schuldig, maar zij weten toch De grootste zondigheid van 't kwaad te mijden. Alleen wie, braafheid huichelend, bedrog…