Netgedichten

netgedicht (nr. 36.047):

Schrijvers wiel?

Slijp mijn nachten
en de pennen in elk
uur, wet de tijd op
slijpers steen,
verscherp het drijvend
vuur op anoniem papier,
heb geduld met de nog
verszinnen dag, al
lijkt die te zijn gehuld
in sluiers licht, waarin
de tranen net zijn
opgedroogd, waar
de inkt in de as van
memoires is gedoopt,
en schrijvers stem en
avontuur nauwelijks
worden gedoogd en
de heldere vlam van
de ochtend nog niet
ontstoken was, tot
het klagend wiel
van de scharensliep
mij uit de dromen hielp
en tot de orde riep.....

‘La patience est l’art d’espérer’
‘Geduld is de kunst van de hoop, ‘

Voltaire