De taal als instrument.

Als schrijvers list in
een verkwist avontuur
waarvan de uitkomst niet
zomaar werd gedoogd,
verhult de onbekende bron,

ween dan als de heldere
stem van de morgen nog
niet geklonken heeft, tot
het spinnend schrijverswiel
wordt opgestart, onbezonnen
in het zingen van een tijd
hem trouw en dierbaar was.

Slijp mijn nachten met
de pennen van ieder uur
het ongeduld gescherpt
door slijpers ziel, omvat
het lopend vuur op
papier verguld een
opkomende dag, waarop

de verzonnen tranen
van een bejaarde zon
al zijn opgedroogd en
waar de inkt gedoopt
werd in verwaaide as,in
de taal als evoluerend
en kloppend instrument.

... Illustratie: Bron: Taal als instrument? ...

Verwaaid in as?

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23