129 resultaten.
Rust zacht Victor
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.377 zo plotseling weg
schouderophalend, de duimen tussen de bretellen
een buiging en klak af
ook die schelmse lach
-geen tijd-
om afscheid te nemen
en nog vanalles
mijn berevent
ergens daarboven
meer Antwerpen
een stukje Victor
een stukje Verdano
een stukje Cyriel
mooi man
--------------------------------------------------…
De hoeren te Antwerpen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 626 In de haven van Antwerpen
liet de hoer Ambra of Petra,
het maakt ook niet uit... welke naam,
haar lippen zien: zij opende zich vol verve
om het water te laten binnenstromen.
In elke haven
elke man een hoer
elke hoer een heroïneshot,
maar de weg terug is achterhaald.…
ietwat verhuld
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 455 hij dacht al
een beetje koud
deze zomer, wie wil er
een klein beetje stoken
ligt hij op zijn wenken bediend
gaar te staren naar het narrige
van groot en klein en middelmatig
vingers zomaar door de snor
een Antwerpse met resten
van de Laatste Maaltijd
verstopt
hij zwijgt uiteraard
omdat hij zwijgen moet
anders zou er te veel
te…
De Vlaamse geest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 Men houdt er van een
wijntje en een trijntje
van uilenspiegel
in het schemerduister
Van kattekwaad tot erger
dan een geintje
en wisselt confidenties
in gefluister
Maar ieder waant zich
erfgenaam van reintje
die nobel schalks vernedert
in het bos
Die cantecleer en tibeert
houdt aan 't lijntje
zo'n hypocriete schelm
in…
Antwerpen Zoo
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 4.461 kamelen met slappe bulten
de brug waarop wij stonden die
in reparatie nergens naar leidde
mijn armen om jou heen bewoog jij
leunde voor en achteruit, raakte mij
met koude, rode wangen die vanzelf
leek het wel mijn warme lippen vonden
je was gevangen en je ontsnapte
hoog boven ons in de lucht schreven
zilveren vliegtuigen een teken
wist zeker…
Antwerpen rechteroever
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 462 aan het einde van de tunnel
doemen de roltrappen op
als reusachtige zuilen
die dansen op hun houterige cadans
wanneer er weer een trap
de andere verschuift
met het vertwijfelde gekraak van leeftijd
en de gouden melodie van volhouden
als een monument…
Antwerpen Centraal
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.086 de wijzers in het groot radiant
leunden tegen het avonduur
ik had wat tijd en genoot riant
van het dampende clair-obscur
mijn gedachten spoorden naar de zon
felrood onder het glazen fries
bij de kiosk op het perron
plantte ik hijgend mijn valies
hier gonsde 't van gezelligheid
onder de hoge stalen hemel
wereldgeluiden stegen wijd…
het regent in Antwerpen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 610 er speelt een straatmuzikant
de blues als een echo
uit een andere steeg
de schelde stinkt
zoals de schelde stinken moet
voelt thuis als vanouds
de kaaimuur weerspiegelt
mijn jeugd die verdwijnt bij springtij
en keert weer terug
als de volle maan geweken is
en ik met mijn voeten
geen water meer raak
de blauwe steen blijft mijn bank…
Antwerps meisje
gedicht
3.0 met 19 stemmen 11.056 vijftien
je liep langs de straat
waar ook ik overging
auto's passeerden remden af
reden weer verder
je vroeg de weg naar de Muze
café waar Ferre optrad
Ferre Grignard de anger van jouw lied
zijn stem die op de radio geklonken had
en waarheen je nu op weg was
'volg de tramrails maar
dan vind je hem vanzelf'
en ik onnnozelaar liet je gaan
Antwerps…
Kathedraal in Antwerpen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 210 O, schone bruid
Wat zijt gij bijzonder
Ja, ik verkondig luid
Gij zijt een gotisch wonder
Met uw kleedje
Van lichtvoetig kant
Verleidt g'ons toch een beetje
We dingen gretig naar uw mooie hand
Rubens, een van Antwerps' zonen,
Tooide u met pracht en praal
Mocht zich met roem laten belonen
Uw minnaars snelden toe, allemaal
O, schone…
ONTMOETING IN ANTWERPEN
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 175 Op een klein donker stadsplein
brengen oude gekrulde straatlantaarns
hun flauw schijnsel nederig
over het ontzagwekkende
hooggezeten Neptunusbeeld
dat men ziet met de ogen
van een pas ontwaakte slaapwandelaar
zwijgend kijkt de baardige zeevorst
langs schimmige gevels
ergens onder zijn geweldige troon
murmelt een watervalletje
vertolkt bedeesd…
Sterven te Antwerpen
gedicht
3.0 met 8 stemmen 5.808 De stenen engel aan de Kathedraal
heft zijn balans te middernacht voor die bezwijken.
Het heir der luizen kraakt. De katten zeiken
in kromme gangen waar geen tocht door jaagt.
Gelegerd op de terpen van het zwijgen,
ten voeten uit onder een schors van slaap,
het strottenbloed gestremd, de schedel kaal
geplukt, stinken de Hanen van het…
De spiegel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 288 Zij knoeit wat aan haar taille
Met in haar vingers kneedbaar
Mijn slijtage, mijn vermoeide vrede.
Aan het raam slaapt het water,
Het lover, de vogels van het voorjaar.
In het ijs van de spiegel is haar gelaat
De laaiende tatouage van vers verdriet,
Veelzijdige extase en vervaagd verval.
In het ovale kader herkent de herinnering
Het…
SLANK BEHOUWEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Een vinger, hoog en beslist opgestoken,
bij de Schelde, noodt schepen te meren
aan Antwerpens kade, mag regeren
over al wat in de stad is ontloken.
Deze toren heeft eeuwenlang gesproken
met stoere werklui en wijze heren,
kon doorgaans Belgisch beeldhouwkunst vereren:
soms hersteld, na even te zijn gebroken.
Bij avondschemer streelt hem…
het elfde feest
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 2.280 er is volk in de straat
de opgebroken straat
staat er naar te staren
ze vergeet haar open wonden
en vleit zich spinnend
als een overjaarse kat
aan de voeten van haar volk
haar Vlaamse volk
viert feest feest vandaag
de Groenplaats, de Grote Markt
ze zien zwart van het volk
en ook een tikkeltje geel
zwart en geel
het vloekt…
antidotum
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 395 de zon zoekt haar zenit
verkeerd vandaag, dit is Vlaanderen
waar een hoogtepunt niet per se
pal boven hoeft te zijn
een beetje meer volstaat hier
de mensen aan het feesten te zetten
het hemelsblauw ziet het aan
laat het monkelend blauw blauw
en giet haar heldere tinten uit
over de menigte die roest
op wel twintig pleintjes
krioelen de kleuren…
omstaander zonder effect
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 404 het onzinnige was er net
zoals hij op stijve benen
om nee te zeggen tegen geweld
het afbreken, aftuigen en vernielen
van wat mensenwereld zou kunnen zijn
wordt hij nu vermeld en
binnenkort waarschijnlijk ook geteld
als slachtoffer van zichzelf
verkeerde plaats, verkeerd verbonden
en onomwonden ook als vergissing
een mens onder de soorten…
ingemaakt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.092 ik stond in de zoo
met mijn kinderhand
vol apenootjes
geef mij geen klavertje vier
of een ontvoerde edelweiss
ik wil een aap
hij moet Gust heten
hij moet trommelen
ik wil het live horen
de banaan ruiken
ik vang zijn vlooien
hij krijgt nootjes
ik stond in de zoo
met mijn kinderhand
vol apenootjes
op het raam stond
AAP…
de dichter droomt van A
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 258 ik droom als een dichter
dicht als een dromer over
de stad waarin ik leven wil
een oord vol huiskamers
met stoepen onder de stoelen
en een lach voor iedereen
die net de hoek komt omgewaaid
een stad vol van A
en plaats voor het hele alfabet
waar zwart niet de toon bezet
maar onderstreept hoe kleurrijk
anderen elkander kunnen maken
met een…
een verdenking
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 329 ze hangen in het ijle
de woorden zonder inhoud
die claimen om begrepen
en verder nog verspreid
laat het plebs geloven
wat de nihilisten beloven
vandaag schijnt de zon
ze verlicht nog meer de geesten
die altijd blijven bedichten
wat voor hen betekenis
anderen wat leven geeft
op een lentedag als deze
krioelt het stad vol volk
een marinade…
Stil gevlogen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 333 Het is niet mijn stem
als ik weer stil ben
en je op de roltrap
steeds verder
voor mij uitgaat
opgaat
als een vlinder
in de bloemen
die ik daarna
teder aanraak
Ik neem ze mee in
de tijden, die je
zei, dat je ze
koestert en wilt
kennen, toen ik
niks zei en mijn stem
veranderde
in gedachten…
ik Belg
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 414 de verbazing baart telkens
wat ze baren moet, het is
de wet en anders een wet
die slechts zal bestaan
in het vreemde gevolg
dat haar gegeven moet
deze vaststelling is gewoon
een vaste stelling, ingegeven
overgegeven ook
in de liefde van een ouderpaar
dat ik steeds weer groeten zal
met heel mijn hart
daar ik niet anders kan
gelieve…
Brug
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 10.811 Vooral 's-nachts vraag ik me af
of ik er iets toe doe. Ben ik van nut.
Wat draag ik bij. Wie mist mij
als ik voor het licht wordt overlijd.
Ik haal bepaald geen troost uit
wat ik denk. Erg dwaas zie ik
de ochtend komen. Hij gaat tekeer.
Of ik vandaag bij wijze van ontbijt
weer uren voor het raam ga staan
en wacht tot iemand op de fiets
naar…
Teniers
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 204 uitbundige boerenbruiloften:
wapperende vaandels
mutsen vlammend rood
tussen het grauw
zogende moeders
plassende boeren
dansend paar
hondje centraal.…
Flets oranje
snelsonnet
0.0 met 7 stemmen 291 Ik was aan koninginnedag ontkomen
(Los dan van al die drukte in de trein)
De relativiteit van zo'n festijn
Heb ik die dag doordringend waargenomen
Het voelde minder nog dan secundair
Voor mij als globetrotter in d'Anvers…
1001 ongestelde vragen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 hopelijk geen pausbezoek in antwerpen.
wie mest die augiasstal uit?
ter bescherming: het zijn ook maar mensen!…
Betalen voor onderdrukking
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 31 Niet voor later
leven, maar samen, gezellig
en gerespecteerd
De koning walgt daarvan
Hij pikt paleizen en hoeven in
Zijn belastingheffing breekt
de meegaandheid, kou
veroorzaakt honger
Er dreigt oorlog
Propaganda wijst de weg:
er is een redder, een Vader
des Vaderlands, hij beschermt
de vluchtelingen uit Antwerpen
en de handel,…
Vrijwaren
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 82 België/ Nederland
wij dichters
hebben een
geweldige vriendenband
maar owee
laat er
geen discussie
mondkapjes komen
het dagelijks
onderwerp onderhand
strengere regels
in Antwerpen
melding radio tv
zelfs een
avondklok
nee wij
blijven gezellig
doorrijmen hier
op deze
site geen
geknok
lieve jongelui
heb dit
speciaal ook…
Binnenhuid en Buitenhuid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 162 Ze konden me alles maken,
Stompen op mijn bovenarm,
Vuisten in mijn maag,
Krassen op m'n hand -
Geduldig onderging ik mijn lijden,
De schurende pijn op m'n vel
Zou weer overgaan -
De buitenhuid
Herstelt zich
Op termijn -
Maar hun woorden
Die als giftige pijlen
Op me worden afgevuurd
Gaan door mijn olifantenhuid heen,
Raken…
CLAIRE VOYANT
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 565 (Bron: Gazet van Antwerpen).…