47 resultaten.
Vos en wolf
gedicht
3.0 met 15 stemmen 6.080 Je stort er lakens in, die bollen,
verdrinkt ze met een grote stok
en stampt ons voetenvuil en zweet
en oogvocht murw, zodat het loslaat
en in de zinken emmer stroomt,
het voorportaal van grup en put.
Spookdromen, kom maar op.…
Hoe te zoenen op straathoeken
gedicht
2.0 met 8 stemmen 15.891 Men neme niet de tijd
die schenkt zich wijd en wijd –
in deze zachte voorportalen
heerst onafzienbaar innigheid.
Men neme afscheid evenmin
al is de hoek er om uiteen te gaan –
de weg is geen verwijdering.
men neme alles mee, alleen.
---------------------------
uit: 'Verschiet', 2001.…
Er vallen gaten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 Er was iets om met
Lood in de schoenen
Te betreden -
Hemelse oneindigheid
Zo licht, zo mooi,
Zo vol klanken van
De schoonste muziek
En ik die angstig
Schuif'lend hier
Binnenkom in het
Voorportaal van de
Eeuwigheid, met lood
In schoenen en gedachten
Bang om toch ook
Hier weer gewogen
Te worden en daarna
Te licht bevonden…
Incognito
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.481 ontwaakt achter de gevels
Zo’n nanacht waarin de sterren gloeien
de zon de maan nog niet verdringen wil
een zuidenwind fluistert de dag nog stil
de weide waarin boeketten bloeien
De vroege vogels en de mensen fluiten
door een gapende deur rolt een bal
de dag in die nooit de avond kennen zal
een stralend kind glipt lachend buiten
Ook het voorportaal…
Duivelsmooi .....
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.346 Het voorportaal van de hel
spiegelt geesten in al hun naaktheid
een plaats waar ongedoopt gestorvenen
graag vertoeven, immer bezield door emotie
Rede sluimert in onmin met de vlammen
terwijl de harmonie tussen hemel en hel
in verzengende hitte vergaat, klinkt
het verleden duivelsmooi in het orkest
dat vol vuur de fanfare probeert
te evenaren…
Anti-Atlas
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 92 lichtvoetigheid maakt dagen draagbaar
zonder wetenschap
van dood is leven een verloren strijd
het is de scherpte van de snede in de huid
die schrijnt
in het licht van verdreven herinnering
de rivier is op een droge grens gestuit
in de vallei
waar water sterft in een poreuze bedding
voorbij de woestijn is geen weg meer terug
daar begint het voorportaal…
Vredespaleis 100 jaar
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 221 het lijkt een onbereikbaar ideaal
toch strijdt men hier hartstochtelijk voor vrede
de wapens heten wijsheid, recht en rede
geen oorlogskreten, doch juristentaal
de stenen van dit trotse tribunaal
zijn dienstbaar aangereikt door mogendheden
die lessen trokken uit een wreed verleden
de toekomst kreeg een zonnig voorportaal
de witte duiven…
Du Perron in Quinto
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 Hij bleef altijd de gekte
dicht nabij, omdat hij Clairette had verloren,
terwijl hij zo dichtbij haar was geweest en zij hem
meer dan een paradijselijk voorportaal had kunnen geven.…
Hij die mijn ogen spiegelt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 222 die mijn ogen dompelt
in een roerloze zee
van het wonderschone
wachtend
op het geluk dat besloten ligt
in het voorportaal van zijn uitverkoren liefde
en legt hij zich sierlijk
uitgestrekt over mijn bloemende ziel
in een nevel van verleidelijkheid…
Alleen nog oude tijd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 182 alles anders moest
Dan het ooit geweest was,
En vooral beter, waarin wij
Alle oude meuk in een
Ongekende voorjaarswoede
Hadden opgeschoond -
Nu de ouderdom gekomen is,
En ik me met mijn vijfentachtig jaren
Dagelijks oefen in de dood,
Ligt de nieuwe tijd al een leven lang
Achter mij, en wentel ik me
In alleen nog oude tijd,
Voorportaal…
De juiste kleding
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 Die juiste kleding voelt als het voorportaal van
ons individueel fatsoen. Het plaatst ons voor het
voetlicht zonder al te gek te doen.…
Invasie
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 719 Duidelijk nog dizzy van de rit
bleef hij roerloos in zijn cockpit zitten
tot hij vastbesloten uit het vaartuig gleed
Hij leek niet erg op de dampkring gekleed
doch iets scheen hem inwendig te verhitten
omzichtig opende hij het tuinhek met gratie
doorknarste het grindpad naar het voorportaal
alwaar hij aandachtig m’n naamplaat bestaarde…
Invasie
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 788 Duidelijk nog dizzy van de rit
bleef hij roerloos in zijn cockpit zitten
tot hij vastbesloten uit het vaartuig gleed
Hij leek niet erg op de dampkring gekleed
doch iets scheen hem inwendig te verhitten
omzichtig opende hij het tuinhek met gratie
doorknarste het grindpad naar het voorportaal
alwaar hij aandachtig m’n naamplaat bestaarde…
Stenen Kus
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.504 Met een banvloek op de deur
lag zelfs de dood vooringenomen
in het voorportaal der Liefde
tussen heiligen van steen
waar hij alleen ging als verdoemde
en als schandvlek werd verstoten
van het zondagskind dat feestend
in hun armen werd gesloten
Want zij hielden voet bij stuk
achter facades die zij troonden
en van kansels waar geluk
steeds…
lichtvanger (voor V)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 177 een kleine sikkel
helder genoeg om de nevel boven de bergen op te lichten
de nacht, levendiger en kleurrijker dan de dag
we vallen van het domker in het licht
voorbij de paarse velden en de groene lucht
de nacht hult zich in hallucinerende kleuren en hels kabaal
de vallende duisternis brengt de verlossing dichterbij
jouw sterrenhemels als voorportaal…
Lente trip
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 113 wat er was en wordt
Het raadsel van de taal
Is welbespraakt en zelfbenoemd
Haar schepping is fenomenaal
En tegelijkertijd gedoemd
Het laatst mogelijke isme
Of ik vergis me
Gaat verder dan solipsisme
En non-conformisme
Er is onheuglijk verteld
Over sluimeren en ontwaken
Maar of dat zo is besteld
Valt slecht te kraken
Nachtelijk voorportaal…
Zo moet het zijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Je mooie jeugdige vrouw
Voor een viriele sterke man
En jij
Wat zeg jij dan:
Waarom
Heb je me
Verlaten
Ik houd zo oneindig veel
Van jou
Echt, Ik had niets
In de gaten
Overtuigd van onze
Eeuwige trouw
En later tussen al die oudjes
Rimpelige mannen
Tandeloze vrouwtjes
Ooit vinden wij elkaar weer
Verbonden door hartezeer
In het voorportaal…