185 resultaten.
Gederealiseerd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 91 Ik merk het
Het blijkt me
blijkt me nu al te zijn ontglipt
alle werkelijkheid, wezenlijkheid
Mijn geest die vreest verschrikt dat ik
de wereld straks nog nipt kan
onderscheiden van de aan elkaar gebreide
beelden daar beneden
ben boven de realiteit aan het zweven
zelfs boven mijn lichaam, er verwijderd van
en tevergeefs trachtend meer vast…
Onweerstaanbaar
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.449 Hoe vaak heb ik niet
uw handen geraakt,
of gleden mijn leden
langs uw warme huid
en vluchtte ik verschrikt
door de woeste beweging
van uw wapperende hand
als ik mij te dicht bij u waagde,
omdat de kruimels die
uit uw gretige mond
op uw schoot gleden
mij telkens weer lokten
Ik weet het, mevrouw
vaak noemt u mij irritant
maar voor…
LENTE
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.379 Een rood gewaad heeft mijn bestaan verschrikt.
Verbleekt heb ik de chaos ingeblikt.
Boven de oergrond hang ik ijl te bloeien.…
Bladgeritsel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 Verschrikt door het donker
verstikt in zijn heg.
Naar boven! Naar boven!
Al vliegend voorbij
zichzelf in het heden
en scheerlings langs mij.
Gevleugeld gefladder,
geruisloos gezoem.
De stilte doorbrekende
Echo die koen
De slag der gedonder
voorafgaand verlicht
met stervende flitsen
en dood bliksemlicht.…
Met andere letters
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 169 jij hebt vogels verschrikt
die reeds lang
zaten te slapen
ze wakker gemaakt
uit verstilde rust
door hun veren te strelen
warmte en voedsel
gegeven vleugels gespreid
klaar voor de vlucht
nog hokken ze rond
in onwennig gekwetter
schrijven vrijheid met andere letters
proeven de lucht
van hartstocht en vuur
vliegen uit voor…
Vluchtelingen niet herdacht! voor R.V. te A.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 127 Hij rende niet weg
maar werd wel getroffen
en viel over de meningen
van 18 miljoen Nederlanders
Zijn oproep zegt van alles
maar vanaf het beeldscherm
kijkt een bedrukt en verschrikt gezicht
te vroeg nog?…
Oorlog in het paradijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 141 De groene jungle en
roepende vogels
branden vlees op
de vlammen van napalm
Terwijl beneden hen
het landschap helder openbreekt
druipen wonden
en
een kind loopt
in vellen van vlees
de weg af
De mitrailleurpost waakt
het is de hele dag
te stil geweest
geratel verschrikt slangen
en de tropenregen sist
over verschroeide aarde.…
donker
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.643 hoe donker is de nacht
als ogen zijn gesloten
woorden zijn gestopt
en leven niets meer geeft
hoe donker is de ziel
als harten zijn gebroken
woede opgekropt
en geven niet meer leeft
hoe donker is de geest
als liefde lijkt te dwalen
denken steeds verstikt
en huilen niet verlicht
hoe donker is de dag
als wolken samen pakken
bliksem niet verschrikt…
Nog even dwalen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 ik heb je onverwacht
weer teruggebracht
uit de chaos van de tijd
je opende verschrikt
je ogen in een eerst paniek
herkende de omgeving niet
pas later vloeiden
beelden uit je droom
ineen tot werkelijkheid
je zag mijn lach
wilde nog even dwalen
maar ik wist je terug te halen
samen op de bank
hebben wij de tijd weer
helemaal in…
Gesmolten gisteren
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 224 Ik ken jou,
klonk het naast haar
terwijl voeten zich
eindelijk weer
thuis voelden keek
ze verschrikt opzij
donkere ogen glimlachten
en in een flits zag
zij een hel blauw
zonnescherm en een ijsje
met vier bolletjes en slagroom,
ja slagroom
ik meende jou ook te kennen
sprak ze zacht, maar het ijsje
smolt samen met de herinnering…
Een kleine scene
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 88 een verre donderslag
terwijl thee onverklaarbaar
uit de glaasjes spat
verschrikte kindergezichten
die angstig kijken
bij het volgende weerlichten
een kleine scene
in een handomdraai geschapen
vlak voor het gaan slapen
pas veel later
keert de rust weer terug
als de emoties zijn gesust
toch blijft die donderslag
een leven lang verbonden…
Boodschap van naastenliefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 229 de nacht
sloot met een steen
het graf waar hij
gewassen en gebalsemd lag
een lichaam
op de witte lakens
verlaten door de ziel die zich
in handen van de vader gaf
de vroege morgen
zag de steen verrold
het doodsbed leeg
verschrikte vrouwen in geween
maar hij verscheen
aan volgelingen en getrouwen
vroeg hen zijn boodschap
van naastenliefde…
De uil
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 123 Ik weet, het nodigt uit,
verschrikt het kleine wild
of roept : “dit is van mij”.
Dat weet ik best, maar toch,
in de winter-nachtelijke stilte hier,
het doet me wat,
het raakt me telkens weer.…
Op een kier
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.519 een tocht die als van ver
langs koude beenderen strijkt
de toeschouwer ongewild
met verschrikte blik verrijkt
de leuning kraakt gespannen
benen uitgestrekt in rust
een rilling neemt gedachten mee
kleine haartjes panieken onbewust
een bijna leeg vertrek verhaalt
niets meer dan een half woord
van binnen schreeuwt de angst
maar niemand die…
Aarde stort in
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 111 De aarde stort in zee
de zee bespoelt de aarde
zekerheden storten in
onrust, chaos, alles weg
westers Japan
verschrikt
bang.
Plaatsloze emotie
gevoel geruïneerd
hoe te redden
wat te redden
verstoorde wereld
opgeschrikt.
Watervloed na watervloed
Tsunami ongekend.
Niemand weet
wat deze stroom
nog later doet.…
De lucht als decorum
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 68 in jouw
verhalen hoorde
ik je hart kloppen
zag ik hoe jij
verschrikt je
ogen opsloeg
ging je stem
door spanning
omhoog en
donkerde
droefheid je
spanningsboog
vingers en
handen hadden
lucht als decorum
zij namen ons
mee alsof we daar
gewoon hoorden
jij raakte ons
altijd in het
diepst van de ziel
omdat jouw
warme…
Gaai
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.834 Je fladderde tot in het zomerse
late donker van de nacht,
verschrikkend en verschrikt.
Toen werd het stil.
Zachtmoedig streelde tijd de troost
van ondergang over je veren.
Tot over de horizon hing rust
van je slappe vleugels,
monotoon dood.…
even dichtbij
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.349 lopend door je gedachten
kom ik op plaatsen
waar zelfs jij niet bent geweest
je slaat een arm om me heen
voelt je veilig en laat je helemaal gaan
je gevoel smeekt ja toe zeg ja
voor altijd geluk in je leven
verschrikt kom je terug op aarde
verstand neemt het weer over en sluit je af
je denkt aan?…
Goed volk hier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 zij wisten de
deur op een kier
maar het goed volk hier
had in geen jaren geklonken
het werd te vroeg donker
gestommel beneden
gekraak van de trap
de deurknop bewoog
maar gaf geen entree
aan wie er ook was
verschrikt in stilte
keken zij elkaar aan
onbeweeglijk lieten zij
de minuten gaan in
hun angstig verblijven
de gast was verdwenen…
Gdrasilius
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 406 menselijk zou zijn
gevoelloos in elke vezel
het ego bijna te barsten
of je hier de liefde
ook maar één seconde
mee kan bedrijven
een loze vraag
hier zijn zaken te doen
en contant wil iedereen
tegen eender welke rente
er staat ergens geschreven
dat en dit en zus en zo
bestaat ook dit lijf
met slang en krokodil
soms 's ochtends bij
jouw verschrikt…
Een klein wonder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 ik ben gek
maar heb
alles in de hand
weer klant
in de snelle trein
van borderline
heb geen haast
maar ik wil
sneller dan licht
verdwijnen in
het zwarte gat
van jouw gezicht
in je lijf rondspoken
ziel en zaligheden
bij opbod verkopen
een spiegel
duikt plotseling op
wij breken ik stop
mijn ogen
schichten verschrikt…
Suggestief massief
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 100 verschrikt kijk je op
als er glas breekt
en schoonheid verscherft
in het raken van de grond
je ziet in een flits
transparantheid verdwijnen
voelt meteen de pijnen
van het dramatisch gemis
het was kunst
in zijn fragielste vormen
suggestief massief vulde
de ruimte met bijna niets
ook de basis is gespleten
toch vormen zij een nieuw…
Stoepkrijt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 207 Verschrikt door mijzelf
keek ik angstig om mij heen. Gelukkig, er
was niemand, die mij gesnapt had, want ik
kneep hem behoorlijk. Totdat ik op de stoep
een kindertekening zag in allerlei kleuren
en met heel veel stralende zonnen, waarna
ik hardop Fransje's song zong.…
(b)engeltje
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 730 En als je dan denkt
Het gaat niet meer
Dan daalt er zomaar
Een engeltje neer
Die knijpt je even
In je billen
Heel hard, dat wel
Dus je moet even gillen
Maar je bent wel
Weer wakker meteen
En kijkt verschrikt
Om je heen
Het bengeltje lacht
Steekt haar tongetje uit
En weg is ze
Vliegt richting zuid
Je zwaait haar na
Vleugeltjes klapperen…
Het water breekt
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 uit schijnbaar klare lucht
rolt wind ineens omlaag
maakt herfstig stemmingen
met donderklap en regenvlaag
de oogst nog warm
van lange zomerzon
verschrikt en schikt
zich beurzig op de grond
gelijkmatigheid
verliest in mist
de strijd van donker licht
in aanloop naar de wintertijd
nog warmt de zon
met zomersheet
terwijl in het open…
joint adventure
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 274 bestegen door koraalridders
verheffen zeepaarden zich uit het water
en begeven zich schuimbekkend richting land
walvissen zuigen tranend de branding naar eb
en spuiten zich golfbrekend een weg naar volle zee
oceaanstomers vliegen verschrikt op
en verdwijnen in V-vorm aan den einder
op m’ n roze strandslippers
sta ik met grote ogen te…
Vergane dromen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 De bomen worden omgehakt,
verschrikte vogels vliegen weg.
Het huis ziet nu
grijs en grauw.
Gestapelde stenen.
Na een aderlating.
Het lijkt in rouw.
De bomen, immer goedschiks,
tonen medelijden met het huis.
Zij nestelen er zich als meubels in,
schenken comfort en warmte.
Vergeefs, het huis blijft in de rouw.…
De bode
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.819 Geen huisman, die hij niet verschrikt,
Wanneer hij, moe van weer en wegen,
Bij 't ruisen van de najaarsregen,
Om herberg tegen 't venster tikt.
En toch, hoe stovend zwelt de druif,
Hoe schijnt zich loof en ooft te drenken
In 't glanzen van zijn gastgeschenken:
Een korenhalm, een witte duif.…
rap tranen in een eindeloze dreun
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 526 voel de honger
in muziek
ijle tonen huilen
eenzaamheid
zie in
stroboscopisch licht
verschrikte ogen
in een wit gezicht
rap tranen in
een eindeloze dreun
verdriet vindt
in herhaling steun
dans een streep
muziek met enkel pijn
die vervreemding voelen
is er niet meer willen zijn
zweef leger mee
duik in de laserstraal
verdwijn…
weg gegleden uit het eerste uur
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.719 ik zag je ogen
klein verschrikt
de dag bekijken
je wilde liever
dat het voortaan
nacht zou blijven
slapen tot
je niet meer
wakker wordt
het gefluister in
het duister heeft
je niet gestoord
ze wilden dat
je weer ging praten
zeggen dat je leeft
niemand had nog in
de gaten dat het leven
niet meer om je geeft
je bent vannacht…