44 resultaten.
Mooi-weerslied
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.534 Waar vloden al mijn zorgen?
Weer heb ik iets van 't vrolijk kind,
Die 't leven zag, in rozentint,
Een korte, blijde morgen.
Mijn harpe beeft,
Mijn harte leeft
Een zalig liefdeleven!
Daar, wie mij griefde, daar, mijn hand!
En neem mijn liefste bloem ten pand,
Dat ik u heb vergeven.…
Op speciaal verzoek: Julienne
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 51 Genoot mijn Sonja niet
In haar petit boudoir
Van amour illusoir
Haar moeder had bezwaar
Al zong zij 't hoogste lied
Maar soms denk ik aan Vera
Die mij haar lippen bood
Mijn tong haar mond in vlood
Terwijl het buiten goot
Maar dat kon mij niks deren
Zo kan ik uren doorgaan
Totdat u denkt, ach wat
Een zot, o.h. is dat
Maar: nooit met…
De engel en het kind
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.095 En de opgetogen Engel vlood
Met brede vlerk naar hoger kringen,
Om ’t Hallel voor Gods troon te zingen.
- Ach! moeder! ach, uw kindje is dood.
-----------------------------------------------
trans - hemeltrans, hemel
hallel - lofzang (daarvan afgeleid: halleluja)…
Herfst-mijmering
poëzie
2.0 met 65 stemmen 3.782 Mijn lente is dood;
Mijn zomer vlood;
Mijn sombere herfst is dààr!
Mijn boezem hijgt,
Mijn citer zwijgt,
Met losgesprongen snaar.
Maar, als het woud,
Dat thans het goud
Der zon ontbladerd groet;
Zo, herfst ten spot,
Looft U, o God,
Mijn mat en dor gemoed!…
Kunstenaar of ambachtsman
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 414 O ironie om als voetnoot dood
voorbeeld te zijn geweest voor een artiest
die wél naar de planeten vlood
en de eeuwigheid aan zijn kwasten spietst.
Jan Janszoon ligt nu in zijn kist gestript
enkel door de dood gehuldigd.
Ook al was hij eerder ambachtsman dan kunstenaar;
we zijn hem dankbaarheid verschuldigd.…
DE ZELFMOORDENAAR
poëzie
4.0 met 97 stemmen 10.709 En de winter vlood heen,
Want de lente verscheen,
Om opnieuw voor de zomer te wijken.
Toen dan zwierf — 't was erg warm -
Er een paar arm in arm
Door het woud. Maar wat stond dát te kijken!…
Voorheen en Thans
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.351 Zacht lei ze 't korfje neer in 't groen
En snikte en vlood... Haar argloos wicht
Is thans apteker te Maastricht.
De torenspits, met mos omkleed,
Die 't nesteke van 't vooglenpaar
(Zacht bruilofstbed, zoet echtaltaar)
Een stille wijkplaats vinden deed,
Helaas!…
HET KINDEKE VAN DE DOOD
poëzie
4.0 met 62 stemmen 15.947 En 't bad, - dat als 't begraven lag
het ieder jaar in Mei,
Slechts éne blijde, lange dag
Mocht spelen op de hei,
En, als het middaguur begon,
Mocht hupplen in de warme zon,
Tot weêr het daglicht vlood -
Het kind dat niemand helen kon,
Het Kindeke van de Dood.
Wie kent de macht van 't schuldloos kind,
Dat stervend vraagt en hoopt?…
De Nederlandse taal.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 858 Zelfs in de zwarte gruwelnacht
Van schande, en vloek, en jammerklacht,
Vlood, voor een poos, het schriklijk duister:
Ja, Helmers zong... er rees een straal,
Een volle dag van licht en luister -
Dat was de zon van Neêrlands taal!…
Het huisje in de duinen
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.774 Hij vlood, gelijk de vogel,
Die, door een pijl bezeerd,
Nog bloedend voort wil vliegen,
Maar nooit naar 't nestje keert.
Daar staat 't verlaten huisje
Nog in het distlig duin;
Het kruid schiet uit de stenen;
De mol wroet in de tuin.…
Jesus de vriend der waarheid.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 414 Waar vlood de Waarheid? weet gij het, sterflijken?
In 't licht der Godheid zien haar de Hemelsen,
Boven uw aanval, Vader des leugens,
Ver van uw kreits,
Daar Waarheid heerst, daar juichen de Zaligen;
Daar leeft de Godheid. Reinheid en vrolijkheid,
Rust en vertrouwen woont voor haar aanschijn,
Niet hier op aard.…
Maannacht.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 6.449 En waar de maan in 't hoge
hing heerlijk aan de lucht,
veel grote wolken vlogen
hun snel-gejaagde vlucht;
maar als hun ijl gevaarte
vlood langs de ontzagbre klaarte,
versmolt zijn laatste zwaarte,
in 't machtig licht vergaan.…
Bertha's Brief
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.328 Door ‘t open venster vliegt Sneeuwitje en vouwt
Op ‘t rouwgewaad van haar, die eenzaam treurt
Om ‘t lieve kindje en niet getroost wil zijn,
Wijl d’engel vlood, - de blanke vleugels saam.…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.365 .-
Die leken nu te kermen: tusschen goud
Lang gelaten onder water, oud,
Doodsbleek en doodzwart, van hun lippen vlood
Een flauw geroep als van mannen in nood.
En wiegd' in 't water. Dat was schrikkelijk.…