59 resultaten.
Plataan in Catalonië
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 193 De wijngaard vol Garnache,
door zonaanbidding zoet en zacht
beloofde feestjes,
in de mond te kunnen bouwen.
Het vruchtenkind droeg nog geen naam
de boom hij hoorde, vele namen vallen
maar reikte zelf de leukste aan.
Het allerkleinste blad dat viel,
de bron van inspiratie.…
herinner me het glooiend geel
netgedicht
3.1 met 8 stemmen 608 herinner me het glooiend geel
waar jij zo open was, nog heel
waar ik jou de bloemen bracht
die ons wekten met hun pracht
de druiven bleken wranger
dan hun rode kleur beloofde
we waren zo verliefd dat we
nog in elkaar geloofden
ik heb je nooit gezien
toen je mijn tranen droogde
je hebt mijn hand gepakt
toen drank mijn pijn verdoofde
de wijngaard…
Toscane...
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.396 Toscane
Hart van trotse schoonheid
Cipressen langs de horizon
De warme wind
Zoekt zijn weg door de dalen
Toscane
Wijngaarden luieren in de zon
Olijven rijpen langzaam
Sereen is het landschap
De zon kleurt de velden
Toscane
Land van heerlijkheden
Genietend van rust
In schaduwen van stilte
Bergen sieren de aarde
Toscane
Tijd staat stil…
strakken groen van de cypressen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 574 helling zindert zomer
druiven bollen zon
loof wordt geel en slomer
takken bruinen houtig krom
ranken hadden lente vastgezet
in het bloeien tot een vrucht
hun werk is al neergelegd
de wijngaard oogst in rust
licht maakt nu een schilderij
met wolken als een schaduw
bomen staan er wat verlaten bij
in de lucht een boerenzwaluw…
Zoete vruchten
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 67 moederspeen
getart zonder erbarmen
een levenloze pop
spotvogels hinken om beurten
twee keer op het linker en
het rechterbeen
opgetild uit het stof der aarde
rondom witte wolken
het blauw van vleugels
een grenzenloos erbarmen
de open deur waar kinderen
in en uit lopen
de ziel wordt getroost
zoete vruchten
de door zon beschenen wijngaarden…
Het evenwicht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 43 oude rommel en puin
om het in het heden
als tegenwicht te laten herleven
kanonnen vuur aan wakkeren
hij hekelt
de vredelievende daden
door zijn voorgangers verricht
de berijders van donkere paarden
staan te trappelen om stoom af te blazen
rondom de landen
van armoede en ontbering
tot aan de rijke zoete druiventrossen
van de wijngaarden…
Stuwmeer
gedicht
3.3 met 7 stemmen 6.225 Vissen kwamen
te zwemmen in de wijngaard.
Schreeuwend breken mijn kinderen
het gladde watervlak. Ik wil
hen roepen: acht niet de pijn
van tekort, maar vrees de on-
keerbare kracht van teveel, hoor
mij, hoe ik roep, hoe ik keihard zwijg.
Zij maken fonteinen en regenbogen.…
Harpenaren
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 57 uur
ik voel hoe donker en wit
te voorschijn komen
in een wisselkoor van klanken
de wijnstok en de ranken
gehurkt in ootmoed
Zijn adem is levenskracht
och levensgeest, liefde mild en puur
witte zon in 't hart van de aarde
onder de wolken de wensen van mensen
Vurig klinkt het gestamp van paarden
langs lucht van waarheid en schijn
de wijngaarden…
EINDEJAARSRING: INTOXICATIE
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 438 de ijle lucht ontving de hartenkreten
een wijngaard, vruchtbaar land, een schone bruid
we hadden een illusie nagezeten
en alles pakte in ons nadeel uit
een slang heeft met zijn giftand mij gebeten
toen hij zijn aesculaap beklom, mijn kuit…
neem me mee
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 276 Neem me mee
naar het land dat ons heeft grootgebracht
laat me daar alleen
Tussen wijngaarden en vijgenbomen
vlij mij neer op de grond van ons dorp
waar ik elk geluid , elke geur herken
Neem me mee
en als het dan mijn tijd is
zaai me uit over onze geliefde Libanese aarde
het oude huis dat lijkt te waken op de heuvel ?…
Les Baux en Provence
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 690 De karakteristieke witte rotsen
van Les Alpilles
glimmend na de regenbui
een magere zonnestraal
breekt door de wolken
dampend gebleekt kalksteen
met resten van
een oud middeleeuws fort
om me heen
rotsen, wijngaarden,akkers en
kleurrijke woningen
in de verte stralen enkele
gele bloemen op de rand van
een door bauxiet
okerbruin…
BEKROMPENHEID
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Veel nieuwe samenkomsten
waarin God gediend wordt
tonen met dolle vreugde
en kundig overleg
hun woorden aan de wereld
bij het oplaaien
van de jeugdige vlammen
zwermen soms steekmuggen
rondom de arbeiders
in 's Heren eed'le wijngaard
prikken geniepig
brengen onverdraagzaamheid
en langdurig geschil
mochten genoemde muskieten
afscheid…
Tafellied
poëzie
5.0 met 1 stemmen 3.224 Wij danken de waard,
Omdat hij ons voedt:
En d'edel wijngaard,
Die dees druifkens zoet,
Ons mildelijk biedt,
Dit wijntje wil drinken
Hij doet het ons schinken
Uit liefde om niet.
Drink al vrij dronken
Van dees zoete most
Zij wordt geschonken,
Buiten onze kost.
En mindert verdriet,
Dit wijntje wil drinken.…
Wat ruist er..?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 450 Om te genieten van een glas
Daar in de wijngaard op ‘t terras
Met rode wijn en wittebrood
Waar is de dichter in zijn sas?
Van Marsman tot aan Ilias
Tot aan een kolderieke Bas
Wordt met het rijm de tijd gedood
Waar vind je je gemoedsrust pas?…
Tragicus
netgedicht
2.8 met 8 stemmen 718 Vanuit mijn diepste innerlijk groeit gegarandeerd
nog eens de droom van de verbitterde cowboy, die
wegrijdt de wijngaarden in, een op hol geslagen
zeldzame eenhoorn, die verdrietig is, maar eens
zal ik drinken uit een helder-blauwe zee, want
niemand kent de teugelloze diepte van een hart
dat nergens vrede vindt.…
Zingend hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 53 dagen
van juichend welbehagen
de stille ongerepte
plekken dat mij rukt uit
bange overheersing van digitale wanen
waar links en rechts
't ijle donker schreit
gewassen in de reine plassen
van Gods oneindigheid
't leven proeft
door
heen de zilveren nevelen
hier beneden
de zoete smaak van
druiventrossen
het gezang
van de wijngaarden…
Requiem voor Benjaminse
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 767 Liefde had hij voor “dienstknechten
in de wijngaard des HEEREN
die de bevinding des harten kennen”.
Hij liet in Brussel hun geschriften
binden in het allerfijnst velijn.
Als op melkenstijd Annemarie
de boer uit de bedstee riep, riep hij:
”Ik ben nog met Smytegelt doende.”…
Wereldvrede is.....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 295 liefde
een stem die roept
twijgt takken om ons heen
gevleugeld en bebroed
een regenwolk
een wonderwolk
exotische verfrissing
er scharen mensen
om ons heen
stemgedrag afgezworen
vruchten vallen af
gerijpt lang
volrijp en onvoldragen
woorden blijven hangen
stemmen horen niet meer
ze komen en gaan
vragen en plagen
we zien ze niet meer
wijngaarden…
Vincent Van Gogh's vermiljoen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Het helder vermiljoen van klaprozen tussen
het koren; de druivenplukkers voorover
gebukt in de 'rode wijngaard', werkend na
het ochtendgloren; een stilleven van rode
rozen in een vaas; of een rood-oranjeachtige
zon, groot op de achtergrond tijdens een bloedhete
zomerwaas; blauwe korenbloemen tussen het groen
accentuerend op de voorgrond tegen…
een sprookje met een rieten dak
netgedicht
4.4 met 8 stemmen 871 nog ben je niet gestikt in
schuld en boete als geile heksen
trekken aan de koorden van fatsoen
je liet je gaan, had niets gehoord
een salamander roerde modder
zijn winterslaap verstoord
je zag weer de spelonken in je geest
de routes die je hebt gelopen, je hoeft
niet meer, je bent er pas geweest
ik wil je wijn en dronken kussen
de warme wijngaard…
Hoe bedachtzaam!
poëzie
3.1 met 9 stemmen 2.371 ja, wist ik vooruit,
Wie altijd zou gelukkig wezen,
En dat ik dus geen klaaggeluid,
Geen hulpgebeden had te vrezen,
En veilig in mijn wijngaard zat,
Dan ging ik heen en zocht er wat;
Maar thans? wel! 'k zou in ieders wezen
Vooruit een jermiade lezen:
Neen! 'k hou mij van die strikken vrij:
Geen Vriendschap zonder beedlarij!…
Glooiend op een gele heuvel
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 179 ben je niet gestikt in
schuld en boete als geile heksen
trekken aan de koorden van fatsoen
je liet je gaan had niets gehoord
een salamander roerde modder
zijn winterslaap verstoord
je zag weer de spelonken in je geest
de routes die je hebt gelopen je hoeft
niet meer je bent er pas geweest
ik wil je wijn en dronken kussen
de warme wijngaard…
Van de drank
poëzie
3.5 met 15 stemmen 5.790 De wijn is voor de mens en voor de rapste geesten,
Maar water uit de beek ten dienste van de beesten,
Al wat de wijngaard geeft dat is een schone vrucht,
Om al wat droefheid smaakt te drijven op de vlucht.…
Van de drank
poëzie
4.2 met 9 stemmen 2.328 De wijn is voor de mens en voor de rapste geesten,
Maar water uit de beek ten dienste van de beesten,
Al wat de wijngaard geeft dat is een schone vrucht,
Om al wat droefheid smaakt te drijven op de vlucht.…
Een hemels festijn
hartenkreet
4.4 met 7 stemmen 254 in de dauw
en de uitgedroogde plantjes vlug begieten
de courgettes en pompoenen zijn gegroeid
snijboontjes gerijpt, en de tomaten kleuren
tussen basilicum en tijm die zalig geuren
de kleine moestuin lijkt helemaal volgroeid
augustus ; de maand om rijk te oogsten
volle korven vruchten als voorraad op te slaan
met een glas wijn uit Zijn wijngaard…
Staatsloterij
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 603 Koop ik wijngaarden en brouwerijen?
Ga ik bij het koningsechtpaar op de thee?
Sla ik Maxima vriendelijk op haar dijen?
Neem ik van mijn reizen dure juwelen mee?
Zit ik bij veilingen op de eerste rang?
Overweeg ik een eiland in de Stille Oceaan?
Voel ik me enkel in toprestaurants senang
en neem ik als butler de oude Henk Spaan?…
Markies Rutgers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 319 Nu
ben ik zelf een echte markies, laat ik
mijn veters strikken door een butler,
genaamd Lodewijk, hij kookt voor mij de
heerlijkste gerechten en hij schenkt mij
de meest exclusieve wijnen, het mag wat
kosten, want ik bulk van de euro's, mijn
wijnkelders zijn goedgevuld en het Franse
kasteel, dat ik onlangs gekocht heb, bezit
zo zijn eigen wijngaarden…
PAULUS
poëzie
4.0 met 1 stemmen 279 Planter vol liefde in de wijngaard des Heeren,
Moedig belijder voor richtstoel en troon,
Grondzuil der kerk, door geen wereld te keren,
Stem, die ons predikt: geloof in de Zoon!
Steil zijn uw wegen - maar groot is uw loon.
1846.…
De Vreemdeling
poëzie
3.1 met 19 stemmen 3.577 Och, hier vervloog zijn kindsheid:
Hij was geen vreemdeling;
Hij kende 't heilig beeldje,
Dat in het eikje hing,
De waterput op 't voorplein,
Die nauwelijks bewoog,
Zo diep, zo kalm en helder,
Gelijk een ernstig oog,
De rooslaar aan de gevel,
De wijngaard op het dak,
En, och, de hand, die binnen
Het koopren lampje ontstak.…