Alle inzendingen over actualiteit

hoe treffend woorden als richtboeien schepen laten laveren op een plots draaiende uit de kluiten gewassen bries zo ook is al het schrijven nodeloos en slechts een teken van onmacht, terwijl etmalen draaien en het zonlicht weerkaatst tegen de druk bezochte maan is besluiteloosheid eigenlijk een wens om alles maar te laten gaan, het…

ik zag jou de trap opgaan halverwege bleef je even twijfelend staan in een besluiteloos stil moment om dan sneller doelgericht naar boven te gaan het voorval intrigeerde mij en later keek ik naar haar uit om te vragen waarom zij dit leven voor even had stilgezet daar op die trap en op dit moment een ontmoeting liet niet…

in kleine groepen zijn mensen bezig hun fysieke kracht en mogelijkheden op een onderscheiden manier te exposeren bekende wijsjes dragen de goedgeluimdheid aan van de groep die op een geweldige manier met vreemden aan het verbinden zijn om dan met hernieuwde energie kracht in kringvorm delend over te dragen het is druk op de bühne…

het publiek was enthousiast wilde zich vaker de lippen aflikken en kicken op lustgevoel maar de vloer kraakte piepte en weerhield de meute met het zelfde voeten en handenwerk als de blonde die nu tegendraads draaide en het geharrewar in de ogen nam af maar stilte gaf als rustgever geen pas het publiek genoot in pure ongeremdheid…

uit het knisperen van ijs en sneeuw stromen zij als heldere gedachten binnen in dit jaargetij, meanderen zo vol een lege leegte in die zindert, zingt, bol staat van verwachting, thermiek draagt vleugels op, in golfvlucht wiekt de vrijheid in haar kop, de snavel uit’ een langgerekte toon, fluitenkruid, geurig hangt de vlag, halfstok gestoken…

Schuld & Boete het fundament van ons Calvinistisch Nederland afhankelijkheid van de overheid, angst voor die overheid en de overheid is Big Brother, de Majesteit: "zo helpe mij God Almachtig" in Zijn naam dus als een onzichtbare God op zichzelf:: "Het is jouw schuld, jouw grote schuld, jouw grove schuld weet je wel, weet u wel, wat u, jij aan…

tussen ons dansten de woorden op een eigen melodie twee mannen op de bühne nog zonder publiek de uitnodigingen waren niet verstuurd de schoonheid als publiekstrekker zat op de enige stoel zij was gevraagd mocht interrumperen op ieder moment vandaar haar blanco script en vrije blik zij had geschiedenis met de blonde zonder dat…

tussen ons dansten de woorden op een eigen melodie twee mannen op de bühne nog zonder publiek de uitnodigingen waren niet verstuurd de schoonheid als publiekstrekker zat op de enige stoel zij was gevraagd mocht interrumperen op ieder moment vandaar haar blanco script en vrije blik zij had geschiedenis met de blonde zonder dat…

Het is voor mij, met mijn geestelijk creatief vermogen niet moeilijk het publieke plaatje voor te stellen van de inauguratie van de heer Donald Trump op 20 januari a.s. Daar gaat ie dan mensen 'make my way, read mij lips' en natuurlijk mijn onderbuikgevoel, 'k bedoel gewoel het plaatje van de inauguratie op 20 januari 2025 Hoog boven de…

Menselijke plicht recht raakt met vingers van hoop maar breekt door machtshand Als glas geblazen, dunner dan ooit gedacht, Zijn rechten krachtig zolang ze worden bewaakt. Eén hand die reikt, één ander die stil verzacht, Een stilte valt wanneer hun kracht wordt geschaakt. Waar vrijheid bloeit, groeit ook de twijfel voort, Een sprankje hoop…

Stoelen, dans. Dansen onder de wolken van het vergeten land. Samen met mij en mijeen, ik dans van been naar been. Poot naar poot.…

Wanneer de ouders bulken van de centen, Dan is het bedje voor hun kroost gespreid. Hoogpolig is het uitgelegd tapijt, En dat betaalt zich weer terug met rente. Wie goede genen heeft is uitverkoren, De rest is voor een dubbeltje geboren.…

AI...automatisch ingesteld ik omarm je want voor mij ben jij niet nieuw je verwarmde me en beurde me op troetelautomaatjes van me ik moest ze wel 's avonds instellen je was je tijd voor mij ver vooruit we praten over de 80tiger jaren ik woonde alleen en was vaak eenzaam maar door 'jullie' op tijd in te stellen werden vooral de vroege…

gerimpeld lacht zij de stilte weg van de bevende hand en vingers op het kleed waar zij nijver de beeldjes maakt van haar familie zoals zij denkt dat zij ooit zijn geweest zo uit de geest zij is zelf lang geleden ook even weggeweest in een hemels moment dat zij nooit heeft vergeten en nu tekent zij in de vleug haar beelden…

Hedenochtend vroeg in de schaduw van de bilt was de gevoelstemperatuur op teenhoogte nul graden tintelende handpalmen vergrepen zich aan ijzer van het vacuümgevaarte Een onvoorziene uitglijder zorgde voor dwarrelend stof boerburgerbewegend nitraat weer was het rooster onder mijn drie- vierdubbele diepvrieskoelkastcombinatie…

Gesloten deuren leven in stilte verdrinkt wind draagt hun namen De rails vertellen het verhaal dat niemand zeggen wil, een spoor van mensen, door onmenselijke machten bepaald. Het staal herinnert zich de zware last van levens, van hoop die werd gebroken, van dromen voorgoed verdwaald. Bij Kazerne Dossin, waar muren hun namen fluisteren,…

UWV, XYZ, aBc, het hele alfabet van de communicatie tussen de overheid en de burger rammelt aan alle kanten En dan ook om apart te vermelden de ZZP-ers, de zelfstandigen zonder personeel straks door de Belastingdienst verworden tot de Zelfstandigen Zonder Poen Want ook zij zullen vermalen worden in de Naam van de Koning: Willem-Alexander…

ik zag ze vlagen op de zachte muziek van de wind ze wenkten met hun kristallen en flitsen vroegen om aandacht voor hun mêlee aan kleur die buitelde tegen elkaar stuiterde als vlammend diamant de witte dwarrel die langs mijn raam zweefde verkleefde af en toe even in nieuwsgierigheid naar binnen waar hun capriolen op schrift…

Bij aankomst op HS begon het al ... De hal bleek nog een vrijplaats, maar buiten hingen gewatteerde dekens uit, klaar om me in te kunnen sluiten. Het kantoor voor het station had de mist herschapen in hotel `Terminus`, de gasten- en geestenburcht waar vader en ik vroeger wachtten op de bus. Als je zo de stad betreedt waar je tot dan je jaren…

De eerste ZONdag in het nieuwe jaar 5 januari 2025 maar geen ZON te bekennen God had nog wat poedersuiker over want ook Hij vierde Oud en Nieuw toen overrolden Zijn oliebollen en overlapten Zijn appelflappen Zijn Uren, Dagen, Maanden, Jaren! Vandaag zijn de daken dus wit, mooi de straten verraden het al: dooi met rap tempo laat…

handen rustend op de balustrade blik op verder kijkend naar het open spiegelend verlopen van de horizon die niet te vangen is weidsheid die geen grenzen kent dan de belemmering van ons eenvoudig zichtvermogen dat niet alles registreert wel uit de verre verte en daar de kleuren van angst kan waarnemen in een ons onbekende…

wij zijn de strijd aan het verliezen van de wereld om ons heen het kwade genius in de mens heeft de overhand ook de natuur staat dik op verlies stikstof en co2 zijn restproducten van onder menselijke regie gepleegde arbeid van hand en machine de soorten in de plant en dierenwereld sterven in ras tempo uit diversiteit om…

Hij zei nog, “voorzichtig jongen”! Zij riep nog, “pas nu op! Vuurwerk is onbetrouwbaar en het kost je nog eens de kop” Maar het puberbrein, weten wij, is niet ontvankelijk voor ouderlijke raad. En nu, ja helaas, rouwt men in de hele straat.…

ik voelde hoe mijn huid verstrakte zag de naald flitsend wegglijden in alle kleuren rood die warm bloeiden in de reflectie van de licht opvangende kleuren die de juiste bestanddelen in het plasma hadden en die dus een nadere beschouwing nodig hadden in deze scene waar soepel getrainde vingers de rust van de klus proffesioneel…

waar zwart het einde jaar nodig heeft om van grijs naar wit op te lichten spartelt jouw haar tegen en krult wispelturig alle kanten uit waarbij er kleine natuurlijke witte golfjes in het donker winters meerstromenland mee wegvloeien die speelsheid heeft jouw haar nooit gekend ondanks de uitstekende verzorging maar het lijkt…

Het jaar is nog maar één dag aan de gang. Een mooie dag, gelukkig geen problemen. Laat élke dag daaraan een voorbeeld nemen, Driehonderdvijfenzestig dagen lang. We zitten nu nog op het goede spoor, Zó komen we dit nieuwe jaar wel door.…

Knallend het jaar in Jongen dood in Rotterdam Veertien lentes jong Agent bekogeld ME inzet Groningen Maar gezellig hoor Hoe dom is een land Dat vasthoudt aan traditie Koste wat het kost Is dat vuurwerk echt Het leven van uw zoon waard Of toch liever niet Wat gaan we kiezen Wat gaan we dan verliezen Waar kiezen we…

Soms vraag ik me af in wat voor tijd in wat voor tijd leven wij Léven wij eigenlijk wel in deze tijd Leven wíj eigenlijk wel in deze tijd Leven wij eígenlijk wel in deze tijd Leven wij eigenlijk wèl in deze tijd Leven wij eigenlijk wel ín deze tijd Leven wij eigenlijk wel in déze tijd Leven wij eigenlijk wel…

waar zijn ze gebleven de bloemetjes van het spijt me de betraande ogen en het oprechte berouw vaak na lange twisten en onnheuse behandelingen die pijn deden in het negeren van diepe emoties de uitgestoken hand die niet werd gezien en later nog het verwijt van het scherpe mes in de rug het moet afgelopen zijn met deze problemen…

Een nieuwjaarswens Voor alle mensen Die afgelopen jaar Iets zijn verloren Verloren hoop Een verloren droom Een verloren wens Voor alle mensen Een nieuwjaarswens Als je relatie stuk liep Als je je baan verloor Als je je gezondheid verloor Als je je herinneringen verloor Als je een dierbare verloor Voor iedereen Die het…