Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 86.217):

Zonder gezichtsmimiek

ik was even
beland in
een wereld
zonder contact
geen ogen
die spraken

wel een donkere
stem in een
vreemde taal
zonder gezichtsmimiek
en geen duidelijk
lichaam expressie

het samen verstaan
in emoties en lichaams-
expressie zonder
referenties en steun
van de tijd uit een
bijpassende wereld

het leek en bleef
gevoelsmatig heel stil
van buiten en ook
de storm van binnen
gaf geen duidelijke
waarschuwingen

tot ik jouw huid raakte en
mijn verhalen aan jou doorgaf
zo ervaarden wij eindelijk
weer met de wereld in contact
zijn en van het info loze
leven totaal genezen