1114 resultaten.
Overpeinzing
netgedicht
4.5 met 6 stemmen
372 Er zijn in deze wereld vreemde machten
niet in de kerk, niet in de politiek
niet in de banken, niet in de gedachten
maar daar voorbij, daarachter, haast mystiek
Het zijn de legers, legioenen, tronen
van oude heersers uit een temps passé
toen primitieve strijders, als demonen
te voorschijn kropen uit de wereldzee
Cyclopen en giganten, reuzen…
De maan is weggevallen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
342 De nachten naderen
waarin dwalende manen dalen
door dichte schemerluchten
Landend in de kleine hand
van zij die nog gelooft
De wereld heeft twee vlechtjes
en een lach waaruit een tand ontbreekt
de herinnering van sterren in haar ogen
ze steekt stil haar handjes uit
En vangt de missende maan
die het niet kon helpen te vallen
met als…
De geest van Gene Cernan
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
245 Amerika wilde al eerder de eerste zijn.
In de ruimte. Als eerste op de maan.
Gene Cernan was er de laatste bezoeker.
Hij zag onze aarde als laatste mens,
zoals onze aarde in werkelijkheid is.
Als een bescheiden, blauw bolletje,
in een ontzagwekkende, zwarte ruimte.
Gene Cernan keerde bescheiden terug,
zoals alle astronauten voor hem deden,…
zeg het met bloemen
hartenkreet
4.4 met 5 stemmen
370 zeg het met bloemen
weef ze door je haar
verklaar het met zoenen
strooi ze naar elkaar
laat de mensen horen
wat je hart nu echt voelt
schreeuw het vanaf de toren
het lied voor elk bedoeld
laat iedereen maar weten
hoe het wel zou moeten zijn
want de liefde mag nooit ontbreken
in deze wereld vol van… pijn!…
Avond
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
288 Met de gordijnen doen we de dag toe
De avond pakt ons langzaam in
Gestaag gaapt slaap ons moe
De radio zwijgt opvallend
De TV sluit haar venster
Computer zoemt zacht
De deuren gaan op slot
en de verwarming tikt zich stil
De wereld raast buiten door
We draaien het vuil van onze tanden
en spuwen het terug de aarde in
Ons gebit is nu om…
het goede krijgt geen kans
netgedicht
4.4 met 7 stemmen
253 er zijn toch van die mensen
die alles naar de bliksem wensen
door jaloersheid in eigen aard
spelen parten onvervaard
oordelen vellen zonder basis
aspect van hun ware beeltenis
engel en duivel zijn uit balans
het goede krijgt geen enkele kans
het kruis kan heus wel stellen
dat door nijd en verhalen te vertellen
onschuldigen worden…
Blauw
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
290 In de lucht
zit iets blauws
dat weg heeft
van 'n naderend voorjaar
de winter
met natte koude
glad
doet vergeten
We weten
dat zon ons
meer en meer
....verwarmt
Ik ben klaar
met deze winter
de dagen kort
van hemels licht.…
Wereldtoneel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
286 De speelplaats van het verzet
de verlenging van de levensduur
het stoppen van de stroom
in de vallei zonder erbarmen
grijp mij, bekoor mij
en tel de dagen
het is een feest
zonder einde
zijn er nog accenten
in de sleur van de waanzin…
muren (3)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
287 muren van baksteen
leem of gewapend beton
ze brengen ons tot stilstand
we worden gescheiden
de muren om ons heen
scheiden mij van jou
muren breken wereldse
verhalen af voor treurige
aftochten zonder kleur
koppen door muren
vervangen kansen door
pijnlijke twijfels
ruggen tegen de muur
verlammen lijven om
liefdevol aan te…
Labeuro's werken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
296 Vannacht droomde ik.
Over ons oude, grote geld.
Geld waarmee je dingen kopen kunt.
Voeding, roerend en onroerend goed.
Geld waarmee je steenrijk kunt worden,
wanneer je er veel teveel van spaart.
Mijn gedroomde geld is waardeloos,
er blijft niets van over,
wanneer je het harteloos vergaart.
Mijn nieuwe geld is geld dat werkt.
Alleen…
Knipoog?
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
271 Geluk die de wereld tot bedaren brengen
ruwe beelden en schetsen die hem vergezellen
gevangen in vergeten echo’s vervagen maar
doorklinken in de kruistocht van de wind.
Om een plaats te vinden in de stroom van
zinnen, een verlaten jeugd van onschuld,
bitterste smaak aller dromen verregend
op het bord met krijt verhult de geur van
alle…
2017
hartenkreet
2.8 met 4 stemmen
313 het oude jaar
ligt achter ons
en mist bedekt
het lijden
dag dagen gevuld
met afscheid
dag maanden
van verdriet
en pijn
mag het nieuwe jaar
voor een ieder
gezond
en gelukkig zijn…
Levenslang leren
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
311 We dolen nat en droog, klam en kwiek in een richting
Door dalen, bergen, rivieren, grotten, woestijnen
Demonen liggen likkebaardend op de loer
Aardmannen, trollen en wargs mogen graag klauwen
naar de weke buik van vrede en velours
Er is altijd een Sauron die zijn duivels ontbindt
Mensen, Dwergen en Elfen staan dan op daar
waar altijd wel…
Negen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
255 kaarsen branden
al zijn het er nooit genoeg
voor alle tranen die
zullen stromen om degenen
die de weg naar huis
nooit meer terug
zullen vinden…
Kom in actie tegen onrecht !
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
280 in de oudheid doopte men
de ganzenveer in de inktpot
tot de balpen uitgevonden werd
schreef men vele bomen vol
typemachines kwamen er
met een rood-zwart lint
typepootjes kwamen vast te zitten
in de strijd voor
de rechten van de mens
ook vandaag voert Amnesty actie
met drie klikken op de knop
stuur je een ‘brief’ voor hen
die wachten…
Mijn kristal bol ?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
271 Koud en toch vruchtbaar
tussen beide polen wordt
mijn glazen bol gevuld met
polarisatie door het noorderlicht,
kleuren van een werelds mozaïek
zonder kunstsneeuw van de retoriek .
die binnen drijven zijn het onbedoelde
souvenirs van emoties van mijn openbaringen,
door de tegengestelde draaiing van de zon
dringen verwachtingen in de…
Streamen vanuit de hemel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
228 Ontelbare gestorven mensen,
die nu in de hemel wonen,
waarschuwen ons voor de hel.
De aarde draait maar rond,
de levenden draaien ook,
langzaam maar zeker, dol.
Stop it! Stop, schreeuwen wij!
Zijn jullie doof geworden?
Jullie klinken zo leeg en hol!
Jullie levens zijn opgeborgen,
in de cloud.
Wij streamen vanuit de hemel.
Jammer. Helaas…
Liefde verpulvert tot as
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
342 Het blijft steeds vaker zoeken
naar stervelingen van de wereldliefde
waar verharding reeds lang is toegeslagen
struikelend over puinhopen
van haat en ruïnes waar de dood waant
brandende hitte heerst en verdooft
de duivel heeft nazaten te over
wolven in schaapskleren jagen in roedels
op blinde armen van geest
het allerhoogste brein ziet…
Als Cassandra
gedicht
3.0 met 2 stemmen
2.785 Wie is er geen Cassandra in een tijd
waarin je zonder visionair te zijn
kunt zien dat Troje zal gaan branden?
Aan rafelranden van de stad en in
de buitenwijken smeult het al –
Luister, het is de wind niet, blijf niet doof
en blind, het zijn miljoenen naderende
voeten, aanschuifelend tot een storm
die weinig overeind zal laten staan
Berg…
Voorbij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
302 Ik ga
aan de Kerk voorbij
de spits
geen opgeheven vinger
meer
Die ene keer
zal ik
niet gauw vergeten
Een brief
aan 'n herder
die onbeantwoord bleef
Een smeekbede
van 'n vluchteling
waarvoor geen oor gevonden
Ik ga
aan z'n Kerk voorbij
weet God....
op andere plaatsen.…
Kunst heeft fantasie nodig.
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
317 De wereld lijkt een weduwe,
zwart, oud en vies.
De spinnenweb
met haar verstorven draad.
Weg te halen.
Ze wordt steeds maar zwarter
en moet grondig gestofzuigd
of liever keurig gestoomd
tot in de kleinste kloof, stof.
Weg te halen.
Donker en enge spinnenkop.
Pinnige vrouw.
Kreng en kribbig.
Stof voor de ragebol.
Bolvormig…
Polder & Dijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
268 Wij zijn
polders en dijken
...........rijk
Wij nemen
hals-over-kop de wijk
als water opdringt
tot over dijken
het sjouwen van zand
in zakken zonder zin of nut
Wij zitten
plotseling in de put
met onze voeten in 't water
Dit is de kater
in De Lage Landen
aan rivier en zee
'Luctor et emergo'.…
Onze wereld is een huis.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
480 Onze wereld is een huis.
Een thuis voor de vele
opvolgende generaties.
Oneindig lijkt te zijn haar
kracht. Onnavolgbaar haar
prestaties.
Onze wereld is energiek.
Een eeuwig voortdurende
dynamiek. Onuitputtelijk
lijken te zijn haar bronnen.
Onnavolgbaar haar levens-
kracht die uit haar kan worden
gewonnen.
Onze wereld is uniek.
Blijft…
Blikopener
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
293 Een draak ontwaakt zuchtend fluisterend
pratend zingend brullend loeiend schetterend
Neemt en geeft slaat en zalft gierig en genereus
Een stad rijgt vele dorpen aaneen
Mannen in fluo-trainings met bierbuiken
kruisen jongens met monotone sixpacks
Vrouwen met oude rondingen gaan
hand in hand met hun jongere versies
Biotopen vervlechten met…
Paris / Charlie 7 – 1 – 15
gedicht
5.0 met 7 stemmen
2.275 Na al het nieuws
haal ik de heilige boeken
uit de kast
en schud daar de leeswijzers
en de vrome praatjes uit
Van deze zuiverheid
nastrevende stof
kneed ik een sneeuwbal
– haren en kruimels geen probleem –
en steek daar een vulpen in
tot de sneeuwbal zwart kleurt
Dan zet ik het machteloos
mooie ‘vogels in bos en duin’ op
schenk jou een…
Soms is er even vrede
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
357 Heel soms kan ik de hemel zien
en alle engelenkoren horen;
dat lijkt onmogelijk misschien
maar daartoe zijn we toch geboren
opdat er vrede zonder pijn
en mensen vrij en ongedwongen
elkanders broers en zussen zijn,
en helder van geluk gezongen;
maar 'k weet: vaak is de vrede zoek,
en wacht en wacht ze lang op morgen;
bestaat ze enkel in…
Weer & onweer
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
257 Het weer
wordt voorspeld
nooit
is er zekerheid
Weer kan zo
omslaan
tot onweer
grillige ommekeer
zit in de lucht
wolk wordt groter
en groter, 'n bloemkool
gelijk, rijgt zich aaneen
Wij zijn
voor een deel
van huid
niet van steen
Je merkt het
meteen
bij weersverandering.…
Libelle
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
282 Ik ken
de lichtheid
van 't bestaan
Ik ken niet
de baan
die ik - bij zonlicht -
af ga leggen
tussen bloem
en bloem
scherm en aar
ook de kleuren
te talrijk te benoemen
Laat:
bij en hommel zoemen
ik ben sprakeloos.…
Arke des behouds
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
251 Zie mij als galjoen, zeewaardig
Varend onder vele vlaggen, zwarte
Met een wit skelet of kruis, rode
Hemelsblauwe, transparante of
Metalen
Zie uzelf als water rondom mij
U kabbelt, stormt, bonkt, stijgt
Daalt, duwt, dobbert en schuimt
Ik heb mij waterdicht gemaakt
Na vele sessies bij scheepswerf
En droogdok, na dolen en zwerven
U…
Nomade?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
235 Het zijn
de moderne nomaden
hebben hun vrijheid
lief
Het laat zich raden
dat onderweg-zijn
reden is
van hun bestaan
Zon en maan
hun kompas en klok
er is voor hen
'n komen en spoedig gaan
Zij reizen
van zonsopgang
tot zonsondergang
uur en dag.....
van luttel belang.…