Alle inzendingen over filosofie

De brug van de rede. De doden zijn niet dood, de levenden niet levend de tijd van het verleden, verkeerde lang in een ongeschreven verlangen, uit nood vermeden, verleert wat door een kind is geraakt, het leed als carrousel in een eentonig spel, de afgrond als ondiepe kwel,waar kraaien zich spiegelen aan hun verstand. De hemel telt…

Storm op zee, het avondlicht was .. gemanifesteerd en zoet vastgeklampt niets meer kan het tegenhouden, geen port, geen toegang doen diep gewoel in sluizen zwijgen. Krachtig, soms beangstigend, volgt de felle storm, die droevig hard kan rijzen onbewust aanwezig in de verre onrust van een dag die windstil was. Volkomen weggevaagd, volkomen…

ik de bron jij de monding en tussen ons de stroom…

Ter gelegenheid van aller dagen, bijwijlen, het harmonieuze vervangen een lang vergeten "alles" met talloze opportune vragen rooskleurig schoon, vullen "stukken uit de oude doos" ten gepaste tijde, voeden zij de ziel met onvermogen. Ter gelegenheid van cognitieve vaardigheden komt inzicht en rijpheid wier goede voortgang na jaren…

Visionair Zijn kaken zijn in steen gehouwen. Zijn voorhoofd is een blok beton. Zijn lippen zijn omlaag gevouwen. Zijn denken is van bordkarton. Verlichting/Oplichting Voor hun publiek zijn ze uniek: verlichte geesten en genieën. Ze zijn gemaakt in de fabriek. Het zijn kopieën van kopieën. Inzicht/Hervorming Nee zeggen…

Gesmolten is het ruwe gesteente, bij zeer hoge temperaturen het binnenste, geraakt..de vluchtige bestanddelen vloeibaar is het hart. De lagere druk verschuift, heeft de trots der aarde vast Gloeiend rood, bestaan de combinaties het oppervlakkige bepaalt de omstandigheden hoogmoedig schoon uw deel der aarde, ontwaakt kwetsbaar…

Mensen praten vaak over toekomst, 'een mooie toekomst in 't verschiet'. Maar hoe kan men dat nu weten want de toekomst is er nog niet. Werkelijkheid ligt in 't verleden wat een ziener ook beweert. Wijzen doen of laten heden wat uit 't verleden is geleerd. In de toekomst kan je niet reizen dus men kan er niet omheen, van wat geweest…

niets is wat het was niets is wat het lijkt niets is wat het zal zijn…

Zij dwaalde met haar ogen af om niets te missen van het onbekende waar oplossingen liggen verscholen in het antwoord.…

De plaats bijzonder koel, koud en hoog de nood principieel goedgekeurd zoals het hoort. De vraag naar meer overduidelijk goedgekeurd, de opmerkingen of bezwaren de open ruimte ruimtelijk, met zicht de druk op vrije ruimte gericht... op de individuele basis. Daarbij wordt rekening gehouden, zo hoopt men, met een groot aantal spelregels…

iedereen is maart eenentwintig maart alles wordt nieuw geboorte en dood zijn niet nieuw maar mensenlang nieuw ervaren opnieuw geboren opnieuw de dood opnieuw het leven geboren uit de dood de dood wuift ons toe een schuifelend levenspartner fluisterend in het oor maart eenentwintig maart een vriend maar niet nieuw soms zien wij de doden…

Een trekstroom voert me mee onderhuids, als sterveling in de wispelturige muil van de zee, in vrije keus ontstaat geen drenkeling, geworpen op een vulkanisch land, een enkeling herontdekt de balans voor lijfsbehoud, omarmt de droom in stil gebaar, hartstocht in beweging, gekleurde bals van integriteit, fixeren pauwen de drift in dans,…

Ouders begeleiden kinderen liefdevol naar zelfstandigheid vol ingeschapen optimisme verlaten die het ouderlijk huis Na de middelbare leeftijd zit mijn taak erop als schalm in keten van oercel naar heden cyclus is rond, taak volbracht Na illusoire suggesties dat het goede in de toekomst ligt laat de natuur me in de steek vier…

Mijn kamer is een kamer in de tijd. God zwijgt. Ik heb verkeerd geleefd, mijn adem opgeteerd in de luchtbel van een geloof. Ik schreef mijzelf om veilbaar te zijn honderd jaar na mijn dood. Zonder lust brak ik mijn deel van het dagelijks leven, verstrooid, bang om de eeuwigheid te verspelen aan liefde en brood. Buiten waaide de wereld, wierp…

praat verhalend spreek in beelden luisteren kan want alleen leert luisteren lezend luisteren alleen luisteren ik hoor stemmen luister gedichten een luisterervaring lezen is rangschikken van letters vertalen in geleerde woorden opgeslagen om geluisterd te worden luister nu intens eenzaamheid verdriet vreugde verliefd geleerde woorden…

Verdwaald in het labyrint van gedachten en aangeleerd gedrag, in een carrousel getransformeerd, herhaald in bewegingen die ik in schaapskleren vertaal, waarin dichters herder z'n zwarte wolven hoedt, zich niet laten kooien, zich op de literaire vlakte houdt, waar ik de kale zinnen pluk, wordt mentaal voedsel niet verteerd, vergaat…

Ongenoegen maakt zich breed.. verspreidt een grijze vieze slier, een slang van een hoop vergissingen die gaandeweg synoniem daarentegen een levensbeschouwelijke les wordt woorden steken door sterker dan ontevredenheid, sterker dan gevoel onbehaaglijk de onenigheid, als drijfveer op de achtergrond een stugge ongeïnteresseerde houding…

Dat leven lijden is, wist iedereen. Dat liefde lijden is , wist bijna iedereen. Dat leven liefde is, wist bijna niemand. Dat lijden, lijden is, dat wist iedereen. Toch zie je die levensvlam vervagen bij een lijdende. De laatste krachten gaan uit naar de liefde De liefde van het leven, de liefde voor jezelf en de liefde voor een ander Als leven…

Bitterzoet branden de lippen, de zoutige smaak van de zee het branderig gevoel, de vrijmoedige geest ...laat ons juichen vrolijk en verblijd laat ons water scheppen met vreugde uit de fonteinen der ziel de bronnen der verzoening, laat de liefhebbers gerechtigheid proeven in het achterste gedeelte boven in de mond... De lippen en het…

Geboren, gereinigt zo ontsmet de plekken gedroogd, als tranen met palmtakken in de hand waar de lammeren ter wereld komen begroet de plaats van de daad, in gereedheid gebracht waar men kritische vragen durfde stellen zo wit steriel gemaakt, geconfronteerd onderdeel daarvan wat zuiver verbleekt moest zijn in eenvoud en schoonheid zichtbaar…

Heden ten dage heb je vele vrienden, je zussen kennen je zelfs weer. Toen alles hen goed ging, was jij een domme peer. Toen telde je geliefde, ze was er steeds voor jou Nu, plots zijn zij erg belangrijk en ik sta in de kou. Straks mag je hun affectie proeven, dat wordt vast echt en strak Liefje, voel je bij hen totaal op je gemak.…

Een uitbindig stralende voorjaarszon een perfecte fijne strakblauwe lucht zachtwiegende halfkale takken vriendelijk zwaaiende boomtoppen ik weet niet wat ik nu nog mis Kom, we gaan weg vanmiddag.…

bij volle maan krab ik oude lagen af leg mijn ziel weer bloot hoeveel is genoeg of juist teveel om te kunnen leven zou er een recept zijn hoeveel eelt de grens is voor doorlatendheid…

er moet een ratio zijn die dit alles regelt of op zijn minst veroorzaakt de vraag is nu of ik bedoeld ben of er bij toeval in verzeild geraakt dan weet ik of ik mij met de meeste hoogachting en erkentelijkheid gevaarloos voor het heelal er uit terug kan trekken…

Grote gedachten passen niet in zalen Noch in teksten; als je ze wilt vertalen Naar woorden smoort dat in de kiem De grootste denkers blijven anoniem…

niets is zo absoluut zo zonder zonde zonder zo vervreemdend in de kou…

Impertinent zijn de vragen niet zuiver, want ze ontwijken onbeschaamd en onbeschoft, willen de toegeschreven imperfectie in geschreven woorden weten. Impertinent beledigend, ironisch, in zijn onschuldige vraag wenst het leven te achterhalen denkt vriendschap aan om uit te wijken, beloond met het tegengestelde, brutaal komt het hardnekkig…

Zij glijden door sloten de wereld in, in lekke boten vol hoorngeschal, stuift zand in rauwe stemmen, lichamen te groot voor peddels waar zij mee roeiden, werden intieme vrienden in woelige wateren van de nood, reis op beider voeten sinds zij groeiden, door mild en vertekend land, vindbare lidtekens gaan van hand tot hand, geschreven…

Hij wilde verrassing brengen, een andere uitdaging ... niet zeurderig in het leven staan en parallel lopen, weerhouden van het laatste streepje licht, vlekkeloos en zonder charme. Hield niet van luchtaanvallen, van kleine onzichtbare dingen, een leven naast het tastbare, wat men meeneemt als men gaat. De dag hij ging, hij schoof met…

Onbarmhartig slaat de klok, consequent volgehouden de slag, stil klinkt het tikken van de wijzer hardvochtig verdronk het geluid.. zuchtend, haast onverdraaglijk stiller het maatwerk dat gelijke kansen biedt schaamteloosheid kwelde de tijd, die hardnekkig ervoor gaat.... met een ijzig zwijgen ging zij voort. Onverbiddelijk streng en…