Alle inzendingen over religie

Of God bestaat of niet doet niet terzake; tenslotte leeft Hij louter in ons hoofd. Waar wij ons zorgen over moesten maken is of God, omgekeerd, in óns gelooft.…

Het is zo stil geworden, zo angstig om je heen en al je vele zorgen draag je welhaast alleen. Die eens je vrienden waren, daar hoor je niets meer van en vaak vraag je vertwijfeld hoe dit nu zomaar kan. Het is zo stil geworden, want niemand heeft nog zin jouw lang verhaal te lezen en dan vanaf ’t begin, om eens heel goed te luist’ren en…

Ze wandelt in een wereld die niet zo ver meer reikt. Het is een land waar ’t leven steeds dieper van haar wijkt. Ze ziet er nog wel bomen, maar die zijn dor en kaal en soms hoor je haar spreken in ’n onbekende taal. Je hoort als je goed luistert, dat ze in stilte huilt en bij haarzelf vanbinnen voor de gevaren schuilt. Ze is een huis waar…

Ik zou nog zo graag wat liefs willen zeggen, mijn kinderhand blij in vaders hand leggen of stoeien met hem, een spel met hem spelen of stil mijn verdriet en zorg met hem delen. Ik zou nog zo graag een lied met hem zingen of luist’ren naar hem, naar allerlei dingen, wat ik niet begrijp hem vriendelijk vragen, misschien wel zijn last…

Ik heb de zee met haar gevechten, haar brute krachten lang aanschouwd, hoe zij met nietsontziende golven de bange kuststrook heeft benauwd. Ik heb gezien hoe zij vernielde wat haar geweld dorst te weerstaan en toch, na eindeloos geworstel, moest wijken en ten onder gaan. En dagen later zag ik hoe zij in rimpelloze tooi verscheen. Haar woeste…

Geef je maar gewillig over, leg maar al je lasten neer. Je hoeft echt niets meer te vrezen nu je opgaat naar de Heer. Alles kun je achterlaten, je bent vrij van elke druk en na jaren van beproeving smaak je dra het hoogst geluk. Geef je maar gewillig over en leg al je zorgen af. Je kunt onbelast betreden 't hemelrijk dat God je gaf. Wat…

Geef je verdriet maar een plaats, een plekje waar het kan blijven, door in een rustig moment al wat je smart te beschrijven. Lees en herlees ze dan maar, die onverwerkte gedachten en geef de jaren de tijd jouw diepe wond te verzachten. Geef je verdriet maar een plaats. Het kan zo onnoem'lijk schrijnen, als alles wat je bezat zomaar ineens…

Denk eens met je hart. Zet maar het verstand, dat je dikwijls plaagt, even aan de kant. Buiten loeit de wind, is het guur en koud en te veel verstand warmte tegenhoudt. Denk eens met je hart als je zorgen ziet. Het geeft meer gevoel dan verstand je biedt. Vaak is het één woord dat de ander raakt, hem of haar ineens weer gelukkig maakt…

Er zijn nog altijd wond'ren, al zie je ze niet elke dag. Je moet er oog voor hebben, zodat je ze beleven mag. Soms kun je maanden tobben, terwijl je nergens uitkomst ziet en eig'lijk wordt je leven een weg vol angsten en verdriet. En toch zijn er die wond'ren, de kleine vreugden naast je pijn, die zorgen dat je samen nog opgewekt en…

Gebrand in 't glas met loden randen visioenen die steeds in vurig rood waar iemand ooit de verlossing bood gekrast mijn heilig dom doen branden waar zwaar brokaat van gouden kragen bedaard verslapen maar toch zo traag vergeven zij wel mijn zonden graag en ook van dwazen die er klagen hun stenen beelden staan verstard te gapen naar gewelfde…

Haar ogen lijken stil te vragen, laat me los, laat me toch gaan. De pijn is teveel om alleen te dragen, toe laat me, help me, blijf daar niet zo staan. Red haar van dit nutteloze gevecht, ze is 't zo verschrikkelijk moe, ze smeekt je, alsjeblieft, toe, laat me gaan, laat me vrij ik wil dit niet meer, ben 't zo moe. 't Knokken tegen het…

Ik zag een bron haar schoonheid tonen zo dikwijls als ik er bleef staan en stil zag ik haar waterstromen uit diepe gronden opwaarts gaan. Ik zag een bron haar schoonheid tonen in wat een liefd'rijk harte biedt, aan zegeningen die er wonen en offers die een enk'ling ziet.…

Geef jezelf eens vleug'len. Stijg hoog in de lucht. Laat je niet beteug'len in die snelle vlucht. Er is meer dan treuren om een droeve dag. Er zijn hemeldeuren waar je binnen mag. Er is licht en luister, veel meer dan je denkt. Dring maar door het duister tot de zon je sterkt. Vlieg maar naar de hemel met een forse slag, waar je '…

Het zonnelicht is neergedaald en ‘t gaat bij andere lieden, verwacht en welkom-weer onthaald, de dag hun doen geschieden. Het morgent daar, het avondt hier, en wonderschone verven zie ‘k wentelen in het westervier, en stille, stille sterven. ‘t Was rood eerst, helder peers weldra; en, blauw- en blauwerwendig, door…

De prins der duisternis gezeten op de stroom van onze gedachten trekt zegevierend rond. Hem werd de scepter gegeven over het aards paradijs; dat verworden is tot een stinkende poel van streven en hebzucht. De duivel dansend op het graf van onze ziel sleurt jubelend de joelende menigte in zijn eindeloze val mee. Grijpgrage grauwende…

De koster sprak tot zijn discipelen, nou moeten jullie effe luisteren. Ik heb een probleem, de klok, ja, die moet weer luiden, dat kan ik niet alleen! Daar heb ik mannen bij nodig en als het even kan meteen! Want op zondag, beste Blokkenezen, moet de klok geluid worden en ik heb mèèr personen nodig, dan maar èèn! Dus kom op met die bundels…

Wat jij gelooft hoef ik niet te preken en wat ik preek hoef jij niet te geloven maar ik mag vragen om begrip als ik anders denk dan jij en jij mag vragen om respect als je anders denkt dan ik want Wat jij gelooft hoef ik niet te preken en wat ik preek hoef jij niet te geloven want wat jou en mij verbindt is zoveel meer dan wat jij en…

Geboren tot verlangen, Gelouterd tot geduld, Hebt Gij, in mijn gezangen, Uw melodie vervuld. Zij ons Uw doel verborgen, Uw daden zijn ons klaar: Gij maakt, in vreugdes morgen, Uw werken openbaar. O dag des heils! O heden! O zuivre morgenpracht! Wat deert mij nu ’t verleden? Wat heucht mij van den nacht? Ik kan alleen bezinnen Dat…

U had mijn handen rijk gevuld met zoveel goede dingen, U maakte al mijn dagen vol met duizend zegeningen. Toch was het mij nog niet genoeg mijn hart was vol verlangen, mijn ogen zagen slechts dat ene, dat ik maar steeds niet mocht ontvangen. Och, had ik toch wat dichterbij naar al dat moois gekeken en niet, me bijna blindgestaard op wat…

Terwijl wij naar Hen oprukken Zij die ons in het nauw drijven en verlamming eisen. Ze overtuigen, zuigen aan de overmoed. We vrezen voor het zuur vergaard bezit. Ze schrappen ons geprevel, happen in onze tamme gebeden. In een zaal of onder het gewelf... Wij blijven grijze krijgers. Ze wagen het ons te dwingen te luisteren naar de mokerslagen…

Eén ding heb ik begeerd; één ding heb ik ontvangen: Dat, zo de dood mijn leden zou omvaên, Ik voor uw aangezicht, o Bron van mijn Verlangen, Niet ledig zoude staan! Want, als op 't strand geslagen door de drift der branding Een kinkhoorn, draagt mijn ziel uit dit mijn leven mee De één onzegbre vreugd, die Gij mij hebt gegeven: Het Ruisen van…

Als ik een bidder zie lopen, Dan slaat mij ’t hart zo blij, Dan denk ik, hoe hij weldra Uit bidden zal gaan voor mij.…

Haar ogen schijnen schemer het onverbiddelijk weten wanneer ze stil bezield voor het hardhouten altaar van het oude kerkje knielt De beeltenis van Christus kijkt onverstoorbaar neer op de vrouw in diep gebed die zachte woorden prevelt doordacht en nauwgezet Een vurig bede klinkt vanuit het hart ontstegen 'Heer waar bent U, hoor mij…

Als in de lieve lente De bloemen 't veld versieren, Dan pluk ik rozenknopjes, Viooltjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en seringen. Dan zal ik kransjes vlechten, En dragen die ter ere Van God, die mij het leven En bloempjes heeft geschonken. Dan zinge ik: Hemelkoning! Gij doet viooltjes groeien, Met roosjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en…

Mens liet Jouw vader Je worden; mens om te kunnen sterven. Ter aflossing van ons aller erfschuld; verworven door onbezonnenheid van onze aartsouders. Verblind als ze waren door drang om weten; niet voldoende hebbend aan 'zijn' in het aanschijn van het paradijs. Verdreven en verweven in pijn en sterven dwaalden zij en de hunnen…

T'en zijn de Joden niet, Heer Jesu, die u cruysten, Noch die verraderlijck u togen voort gericht, Noch die versmadelijck u spogen int gesicht, Noch die u knevelden, en stieten u vol puysten, T'en zijn de crijchs-luy niet die met haer felle vuysten Den rietstock hebben of de hamer opgelicht, Of het vervloecte hout op Golgotha gesticht, Of over…

Ik wacht de handen gevouwen, tot U mij zegt te gaan, behoorde ik tot uw getrouwen, deelde ik reeds uw bestaan. Voor deze barre wereld, bid ik, hoewel, tegen beter weten in, voor iedere enge slechterik, is er toch weer een nieuw begin. Mijn God, heeft U ons verlaten, uit het grootste eigenbelang? Of heeft U in een onbewaakt moment een…

De mensheid is nog jong, haar godsbegrip nog onvolwassen; de broedermin is nog niet groot, want nog slaat Kaïn Abel dood. De mensheid is nog jong, haar denken primitief; toch is er perspectief want: de mensheid is wel jong, maar haar bewustzijn groeit... Ontwikkeling is te bespeuren; zij is in gang gezet door hen die om broedermoord,…

O mocht ik o mocht ik voor ’t heilig Tabernakel staan, o mocht ik o mocht ik daar brandend als een keerse staan, o mocht ik o mocht ik ontsteken daar en uitgegaan, o mocht ik o mocht ik naar Hem en in de Hemel gaan!…

Zo ligt zij daar, haar handen in de schoot, over haar zinloos moederschap te mokken: haar ene, de zachtmoedige is dood, en Kaïn, die het teken draagt, vertrokken. Zonder gezicht is de haat tegen haar god wiens plan als vonnis aan haar werd voltrokken en zonder mond vervloekt zij fel het lot dat baren degradeert tot domweg fokken van…