Alle inzendingen over jaargetijden

In de flat van mijn zoon vernieuwen drie Polen de kozijnen Een hele dikkerd tilt een vast kozijn uit het raam naar een plek in de kamer Ze praten, ik versta hen niet. Één geeft orders, ik vraag diegene of ze koffie, thee…. Nee! Buiten hebben ze hun container waar ze ontbijten, lunchen Ik blijf in de slaapkamer om niet in de weg, in de…

Een eindig jaar Korte dagen, lange nachten Menig mens z’n energie spaart Het ochtendlicht blijft afwachten Wolken hangen stil in de lucht De wind slaakt menig zucht Een koude wandeling bezorgt rode wangen Het oude jaar wil zich met nieuw jasje behangen Het thuis zitten voor de buis Gedachten hebben het jaar uitgepluisd Witte vlokken die…

Als gras in december, doe niet aan groeien, kruip weg onder een kille deken. Het is zwart in de doelmond. Er wordt gedroomd van zaadschieten, bloeien met wuivende pluimen. Noppen ranselen je recht, het mes maakt je hard. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 2005.…

Dicht in het bos verscholen Waar een eenzaam boshuisje staat Tussen Douglassparren waar dassen wonen Menig regendruppel, op takken, in spagaat Neerdalend vocht op ramen en kozijnen En de dakgoot overuren maakt Torenhoge Douglas-sparren groeiend in rechte lijnen Een onweersbui heeft een oude boom gekraakt Regendruppels tikkend op het raam…

Waar lichtenharpen spelen Tussen de schimmen van het bos De eeuwige tijden bleven En dauwdruppels blinken tussen zacht groenig mos Waar in stilte spechten op bomen hakken Tussen de bosbessen sluipt een vos En onzichtbaar in de lucht ganzen gakken De natuur schenkt jou de ware belevingsethos Waar verkleurende bladeren wiegen in de wind Geurende…

Het regent op De Ring van Simonshaven En stapvoets gaan er paarden langs de ramen Mijn blik gaat naar een schaaltje herfstcyclamen Ik ga mij deels in winterrust begraven Bij buurman nog geen vieren van de teugels Zijn til zit vol met hunkerende duiven Die enthousiast naar buiten willen stuiven Pas in de lente spreid ook ik mijn vleugels…

Het is zo vreemd te zien dat de maan schijnt niet alleen hier misschien maar van Groningen tot Limburg van links naar rechts ziet iedereen die buiten kijkt: de maan, aan de hemel staan! Toch bijzonder.…

De kou zit in m’n botten zo zegt men het althans, m’n neus is bijkans paars klusjes willen niet vlotten! De kou zit in m’n tenen, m’n vingers doen ook mee ‘t is waterkoud wat een misère verwarming hoog ik kleum voor twee! Wat nou: kou in m’n botten die zitten mooi opgeborgen zijn warm en stevig vast, oh ik wou dat ‘t morgen was!…

Het licht, het licht lijkt zachter te schijnen. Zachter, zou vriendelijker kunnen zijn. Maar minder warm, buiten tenminste. Zou de zon .. even rust willen nemen? Trekvogels vliegen ‘s nachts over blote bomen en pas gevallen bladeren, willekeurig verspreid over het koude gras. En wij dromen als die vogels vliegen van warme zomers.…

De kinderen spelen onder de linden in het park en luisteren naar de wind die in de bomen zingt mild is de najaarszon en van ’t puurste goud of de zomer niet scheiden wil, nog even draalt om zijn bloemen en bladerdracht weg te geven… uiteindelijk wint toch de herfst met storm en regen en vallen ze vlug de blaren, die moe gehangen hij…

nog blijft de wind aan takken sleuren verbergt de aarde haar aangezicht onder 't vallend blad zieltogend hangen bladeren op half elf en ik onrustig in mijn stoel als aan het sterfbed van een dierbare zoekend naar tekens weer verkeerde woorden de vergankelijkheid opgediend compleet met garnituur…

Ik geniet van de vele kleuren ’t Is weer herfst in het bos En rottend blad geeft typische geuren Evenals de paddenstoelen in het mos Bladeren warrelen als sneeuwbui neer Bedekken met kleurrijke lopers de paden Eekhoorns scharrelen druk heen en weer Om hun voorraden weer aan te laden Ergens burrelt een bronstig hert Roept zijn roedel…

er daalt een rust vandaag over uiterwaarden zoals de binnenboezem langzaam leegloopt terugstromend naar de rivier ontwaterend op stroomdraad en buitenbocht nu nog zacht licht van stof tot wederkeren ‘laat ik het niet merken’ er is nog wat ruimte uit te sparen met gedachtenbundel vol krankzinnen in afwachting van de winternacht…

Proestend druipend voorover gebogen in de wind loopt hij op het melkwit grint Veegt de hangende tranen uit zijn baard terwijl het meisje voorbij galoppeert op haar paard Seizoenen komen en gaan het witte huis de bloesem stille boom onder de gouden maan De blauwe rivier ik herleef ze schilder met vrije adem de bruisende zee het…

Achter in de fruitwei de gistende geur van duizend rottende pruimen zonder eters. Bordje ophangen, twee gulden per kilo. Niemand. Eén gulden per kilo. Niemand. Gratis. Niemand. Omdat het zo zonde is zet je jezelf eraan tot de stop uit de bodem springt het schip zingt in een poseleinen pot. Zonde. Rottende pruimen zijn een schande…

Och hoe droevig sleept de dag. Betrokken ligt de lucht met wolken grijs en grauw, 't stuifreînt, en die hoge bomen schokken hunne kruinen, en vol vreemde rouw ruisen zij, ontblaadrend, droeve zangen. Lijk des avonds in het woud een dolend kind, daar beneden door de donkre gangen aaklig schreeuwt en huilt de wilde wind. Sombre wolken door mijn…

ze leven op wilde viooltjes de kleine parelmoervlinders twee late vliegers dansen in het najaar boven bloemrijke graslanden hun laatste fladderende vlucht in oktober…

Ik ben de nazomer nog lang niet moe Zo'n Indian summer is Tiramisu Een zoet dessert na zomerse gerechten Die gouden zonneweelde die zich hechtte - Cliché, ik geef het toe, maar ik verveelde Mij niet, 't is een oud woord waar ik mee speelde - Geen mosterd na de maaltijd die 'k u deelde 't Was eerder de cognac die 'k…

Het wordt een lange koude arrenmoedige winter We gaan aan het gas Neen, we gaan van het gas af De aardkloot in Groningen verdient rust Onze portemonnee wordt onrustig Het wordt kiezen tussen eten of warmte Het wordt eten met mate 2 maal per dag Kleding aanhouden en dekens doen de rest We moeten wel meer bukken bij Albert Heyn Hij, zij, die…

Bladeren verkleuren, verwaaien met de wilde westenwind; vormen een fleurig doodskleed, ontbinden tot vruchtbare aarde. Vlinders verdwijnen, vogels vertrekken, vluchten voor duisternis en kou; zaden, noten, vruchten vallen, vormen een overvloedig afscheidsmaal. Het bos laat alles los, keert zich stil naar binnen voor een verkwikkende winterslaap…

------------------------- ------------------------- Heer, het is tijd. De zomer was groots. Leg uw schaduw op de zonnewijzers, en laat over akkers de najaarsstormen los. Beveel de laatste vruchten, zich te volmaken; geef ze nog twee zuidelijke dagen, maan ze aan tot rijpheid, en schiet de laatste zoetheid in de volle wijn. Wie nu geen huis…

Vlinderend door het akkerveld Veel vlinders heb je al geteld Tussen bonte bloemenkleuren Ze weten nectar goed te keuren Vlinders maken je leven blij In een graanveld, frank en vrij Tussen korenbloemen en kamille Het levensritme mag er verstillen Kwik-me-die hoor je tussen granen Kwartels die zich er in zangkunst bekwamen Blauwe korenbloemen…

Zoals ik zeer lang geleden bij het maaien de bosjes madeliefjes spaarde op dwingende vraag van mijn jongste zoon, zo rij ik nu nog altijd om de enkele viooltjes heen -wit, blauw, paars- die ooit verdwaald, van tussen het liggend hertshooi en het klein vogelpootje, spontaan aan het bloeien zijn gegaan. Zij schitteren al door drie maaibeurten…

de rust is weergekeerd op de stranden en in de struiken op wat spinnenwebben na die glinsteren in de ochtendzon het is nu tijd voor binnenvetten en wat nagezomer maar iedereen weet: het is voorbij tot aan mei we hebben hopelijk zoveel vaart gemaakt dat we we kunnen doorrollen tot aan kerst en dan omhoog precies tot aan 1 mei ik denk dat het wel…

Dromerig zie ik uit over groene landerijen door ochtenddauw bezaaid met parelen omzoomd door bos in blauwe nevel overgoten met stralen zonnegoud en als luchtkastelen zweven witte wolken door azuren blauw diepe herfsthemel frisse herfstwind waait over velden zacht huilend om de zomer maar in vochtig bos vullen de bladeren dit seizoen nog…

In catacomben verkleven de wortels van slingergevaarten en wormengewriemel van transgenererende parende pieren Verdorrende nesten vermagerde heinen van kevers in klevende massa's van klei Resten verweerde oneetbare stoelen van padden en amper te determineren gemasculineerde geblindeerde mollen Schoorvoetend dolend door hun…

Dit jaar is mei een Valse triste lente Een trage droeve wals van vocht en kou Als een passaggio die voorbij gaan zou Pastoraal in bloei finalemente Het Lenteoffer klonk al vroeg in maart Straks roert dan, hopelijk, ook Mei z'n staart…

Volop bloeit de pruimenboom en schuchter volgt de eerste peer als in een mooie droom kleurt heel de tuin straks weer en tussen tulp en hyacint zweeft menig vlinder rond die vanaf vroege morgenwind zijn tafel gedekt hier vond middagzon brengt alles in een luim zacht klinken tonen van een sijs tussen bloesem in de pruimenkruin eentonig doch…

Voorjaar drijft mij tot het schrijven ener sonnet loflied over zonnestralen te bazuinen over vlakke land en vanaf blanke duinen reeds des morgens door vogelkoren in gezet liederen beschreven in poëtische woorden zoals het in het brein des dichters leeft hij het met zijn ziel en hart te kennen geeft dat hij bestaat uit enkel lofakkoorden…

Als in lente velden kleuren met schat van bloemenpracht vogels zingen in hoge bomen sterren schijnen in de nacht. Als de zomer komt met zon, warmte om stil weg te dromen genietend geur van drogend gras zal dan alles anders wezen? Als herfst bladeren heeft verwaaid geen beschutting in de kruinen wind naargeestig tussen bomen huilt zal…