Alle inzendingen over werk

Hoe dierbaar was de schaduw van de rode jasmijn waaronder hij klaagde dat zij te hard op zijn mond zoende en vervolgens wapperde met zijn hand. Dit beeld was vaag zichtbaar door het zijvenster en iedereen lachte rudimentair in levendig besef van rode konen vol tevredenheid. Kinderen holden om de boom huppelden over de groene bleek zigzagzingend…

grustbak vol met vruig langtandschoppen nodig om de bleuk te opsperen bladgries tegen onktruip maaitang vol met graaps vlak voor de maandmaan is mijn tuin weer winterklaar kan ik vanachter mijn vraam het gevleugel van het pikvee en gestruipel van broermoppen bekijken met een bak zoete brek op de driehoeks koppietafel staand en op mijn schoot…

Zij zitten getweeën in stukken. Een blad valt. De clou is, met een lange pauze, verloren tussen wees en een moeders groet. Werelds; als een lang verwacht rapport dat deuren opent. Tijd om uit te prikken, maar de gong verdringt de kinderen van graan, als de zon, wat lacherig, aankondigt dat het tijd is om dag te zeggen.…

Elke dag weer doet dat meer zeer, groet me nou eens en lach eens een keer! Hoe gaat het met jou? hoe gaat het met mij? Veel meer dan dat verlang ik niet van je. Gun me die eer.…

Donder en bliksem Krassende kraaien Hier heerst heer haan een hooghartig bestaan! Hij pikt hier, wat hij pikken wil, En kraait zijn kraai wanneer hij kraaien wil! Donder en bliksem Krassende kraaien De arbeidsvreugde gaat naar de haaien!…

In deze woeste wind wordt de afgelegde afstand gemeten van golf tot golf. Het water bestuift de boeg keert tot zijn oorsprong weer, duizenden fijne druppels achterlatend op het raam vaart de stuurman even blind; dan gekomen bij het grote schip, schuurt langs het staal de ladder langszij in de luwte, behendig beklommen door de loods. De betonning…

hard werken hallo in dit leven krijgt niemand wat kado…

geschubde visserskoppen turen betraand door de wind aan flarden gescheurde mistnevels op zoek naar de beste nieuwe haring na een volle vangst van vette maatjes gaat de koers weer huiswaarts en komt de zee weer tot bedaring…

Nooit zou hij het zeggen aan zijn leuke ruwe maten - dat bij elke streek van zijn ingedoopte witte kwast, dat bij elke kier die hij bedekken zou, nee hard en grondig gronden moest, hij ineenkromp onder eigen handen die naast het witten leed verspreidden zonder dat hij ’t koos. Hard zijn eist een hoge tol die hij moest betalen om…

Koning van het woud Een vacature op een website Tussen banners te lezen. Zonder wroeging, Of slag en stoot, Heeft hij zijn brief ingezonden: Werkervaring – Tarzan of the jungle.…

ik ben maar bij het crematorium gaan werken dat staat tussen een stel bladerloze berken grond-, water- en luchtvervuiling gaan maar door ja, ik heb een baan met toekomst want het crematorium brandt wel door…

De deken vertelt een verhaal als je luistert hoor je waar het om gaat, de lapjes vormen een geheel samengevoegd door zoveel handen. Kleurrijk ligt zij te pronken, teveel namen kleven aan haar, teveel vingers om op te noemen, de deken vertelt een verhaal zij die dit begrijpen, horen waar het over gaat. De lapjesdeken, waaraan met…

Ze zouden me moeten betalen Voor mijn zomerse humeur Die op zijn werk de zon laat stralen Altijd lachen, nooit gezeur Ik zou een premie moeten krijgen Als bindmiddel, sociale man Lekker monter, die nooit baalt En ook nogeens vaak koffie haalt Daar hoor ik trouwens nooit iets van Dat wordt niet betaald Stel dat ik een keer zou overslaan Als…

De brug is in groot onderhoud, bewoners van de overkant zijn lichtelijk benauwd, stel dat je er onvoorzien gebruik van maken moet, is de brug dan te ver?…

omdat roerloos leven beslist geen vaststaand gegeven is kan ik vrijelijk laveren op de baren in een ruwe zee hoewel getijden slaafs verkeren met de verdraaid gedistingeerde volkomen kaal geblazen maan ben als de dood voor lieverlee dus als miljarden sterren morgen of een dag of week erna ook maar even gunstig staan ervaar ik ongeremd…

Men vraagt steeds om een C.V Nou zit ik daar niet echt mee Maar grappig zou het zijn Om puur en alleen voor de gein Een CV te sturen die wel zo gewoon is Dat men de wenkbrauwen zou fronsen Zo gewoon, zo simpel en zo fris Dat een CV nog niet eerder zo gegeven is Verwondert me in hoge mate. Vandaar dat ik het er niet bij wilde laten En een CV…

ik ben zoals ik ben intussen ken ik de kronkels in de paden van mijn geest elke zijstraat afgeweest eronderdoor eroverheen gelopen wegen maar met waarden meten is het niet gedaan waarvan wil ik bestaan kom mijzelf bij ontij tegen griploos wadend in het waterland ** waar is nog schapendroogte wat houdt er deze tijden stand…

Een onderschat beroep, te halen zonder diploma: de wasmand zit zo weer vol de maag is zo weer leeg en moet weer worden gevuld de kast is zo weer leeg en je raadt het al, moet ook weer worden aangevuld de mailbox is weer leeg en jawel, is zó weer vol de hond wás uitgelaten maarre: moet er zo weer uit. de koelkast wás leeg en is nu vol…

Als jij jezelf afvraagt, wat is mijn doel, krijg jij dan spontaan een gevoel? Een gevoel naar het Streven, naar mogelijk hogere doelen in het leven? Of sta jij stil en wacht jij af, tot iemand je komt zeggen, kom op, niet zo laf! Zo laf, om jouw leven niet te durfen leven, uit gemakkelijkheid jezelf niet op het pad van jouw wensen en dromen…

als de morgen ontwaakt nadat mijn ogen rust vonden in de eeuwige nacht die, indien ongestoord, een flits is van twee tellen of een fractie tussen een trage inslaapouverture en een vermoeiende finale welke laatste op weerstand lijkt om resterende hoop bij elkaar te rapen die door dromen is platgewalst en pas na het ochtendgebed van…

Zonder angst Kreeg ik een hartelijke ontvangst De handdruk kwam ergens en nergens De zoveelste sollicitant kreeg een plek Eindelijk een persoonlijk gesprek Met een sollicitatiegebrek Alle vragen kwamen voor Ik was een en al oor Het was een sollicitatie als een kruisverhoor Je eigen binnenstebuiten Alles moest ik spuien Elk detail werd…

Ik zit weer achter mijn bureau Nog 6 uren te gaan Hoe kom ik de dag door Was ik maar meteen gegaan Ik zit nog steeds achter mijn bureau Nog 4 uren te gaan Het is een langzame flow Het lijkt wel of de uren stil staan Ik zit vast geroest achter mijn bureau Nog 2 uren te gaan Het duurt nu niet lang meer hoor Dan kan ik lekker opstaan…

In 't oude blok met blinkende gewichten, de stille glorie van de blanke schaal, heeft 's avonds in de aarzelend-verlichte winkel, de zon haar kleinste filiaal. Onder de toonbank houdt de la verborgen een dorps-historie, die geen derde ziet: de trots, de deugd, de neergang en de zorgen, in briefjes-van-de-week, betaald of niet. De winkelierster…

Hoopvol zit ik te wachten in stilte voor een antwoord ongeacht het uur van de dag zenuwen komen en gaan Gerinkel van mijn gsm stijlvol kijkend en wachtend tot het verlossend gesprek Minuten op de klok lijken wel uren te zijn toch spreekt ze de waarheid Stil komt de dag waarop de beslissing bekend zal worden Tot dan is het wachten…

Regen, kou en duisternis Een enkel licht, een ritseling Voorzichtig fluiten van een vogel toch is er stilte Betonnen warmte, gemetselde geborgenheid krioel geleid, in goede banen De ander als gezelligheid een groet of glimlach, vluchtig. Zovelen bij elkaar gepropt, een concentratie van talenten zoveel dat je wordt opgeslokt Het hoofd…

drukte verwarring geen lucht geen adem geen rust geen tijd door verandering van verandering constant voortdurend nooit stilstaand nooit niets en dan niet niets wat er nog niet is nee niets als kalmte nee niets als niets…

Niks zeggen, een tandje harder werken moet zij beloven. Niks aan het handje, een standje van zelflerend vermogen. Tut, tutde, tut de mier Ik ben weer hier. Alle dagen poets ik de wc Zonder klagen en zeg geen nee. Ik ben niet erg snel Maar over de hele dag wel. Zonder de tussenposen Laat ik mijn lichaam slopen. Arm....armen en rug Ik schrob…

mijn werk zit tussen pleinvrees en een naderend einde in mijn werk zorgt voor een schoon toilet en een goed gesprek de notoire verzamelaar de oude vrouw, kat, schildpad een schildklier die neigt naar 33 of 110 kilogram het maakt niet uit ik kom thuis en daarna ga ik, tevreden, naar huis…

Gecreëerde kansen Vanuit doorploeging Van opgebouwde kennis Bevlogen en gepassioneerd Maar ook Bescheiden en gereserveerd Lange adem Overvloedig zitvlees Doch niet op lauweren gerust Een silhouet Op het netvlies van de beweging Materialen tot elkaar gebracht Als overspanningen Mooie verhalen bij mooie beelden Een weinig goed was niet goed…

de trucker wou een vrachtwagencombinatie als beroepskleding de schilder vroeg aan de bakker een heel bruin en een gebroken wit de uitgever en de opmaker hadden elk een gat in hun hand de diëtiste en de telefoniste traden in lijndienst al trok ze veel uit de magneetstripteaseuse bleef aantrekkelijk de tennisser had een tennisarm…