565 resultaten.
genoeg
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
493 glanzende ogen
vertellen
brandende verhalen
vurig
verlangen
laat je stralen
schijn
jouw licht
in je leven
mijn lief, schijn
leef, geniet
van de wereld
zo kort
zo klein…
de weg terug
hartenkreet
4.0 met 37 stemmen
725 een rode maan verlicht de nacht
en sterren, als tranen houden de wacht
stille glinsteringen aan de lucht
de zon neemt haar plaats in met een zucht
want een plek om te stralen is hier niet
zelfs de wolken zijn gekleurd door verdriet
in dit heelal van verloren dromen
sluit ik mijn ogen maar kan niet ontkomen
de gewichtsloosheid van mijn bestan…
Alles stroomt bij de beek
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
540 Meisje Waarheid in hurkzit bij de beek
haar gedachten lossen op, kabbelen mee
Wellicht via de Schelde naar de verre zee
om terug te komen als witte vlokken sneeuw
Boven haar zingt een winterkoninkje een lied
voorvoelt de nog verre lente en het verdriet
van tijd gaat voort zoals het water vliedt
toch het afscheid nemen went maar niet…
ik spot met oneindigheid
netgedicht
3.0 met 13 stemmen
578 Ik geef je vandaag gratis het witgrijs
de vleugelslagen van ook de meeuwen
de laaghangende wolken die verhuizen
wellicht van Friesland naar Westmaas.
Het is altijd een ik en de laatste fase samen
met ook een nieuwe dag.Een die eigenlijk
wil wensen de hele dag aanwezig te blijven
om iets te betekenen voor de gewone ander.
Wij hebben als…
Uit het raam
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
457 Ik zou wensen dat het voorjaar kwam
Het geel en goud komende dagen omarmd
Nu vormt het weer nog steeds een dam
Zonder dat dit ons gemoed verwarmt.
Want de lente is als een mooie droom
Hoe sterfelijk is ook het heden
Is als levendige muziek komt op stoom
We trekken voorwaarts en weg uit het verleden.
Verwarmen met groenere takken en zachte…
Waar vlaggen wolken kietelen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
350 Waar vlaggen hier tussen bergen wolken kietelen
taal aan vogels bomen en gras behoort
leef ik me in, hier bekoort iedere zin.
Bekoort als beeld, de nerf uit een oudere schrijn
wellen opnieuw dromen van een serafijn
uit deze frêle aardkleuren waar Alpen geuren
zie ik opeens alles, 't ooit hernieuwd gebeuren.
Wat gaat schuil in en achter…
beschaving
netgedicht
3.0 met 11 stemmen
324 en daar kwamen zij
de mensheid
met de borst vooruit
de grote trom slaand
het universum in
op zoek naar hun aard
om ooit
weer ongehoord
te verdwijnen
in het oneindige
als een zuchtje
in de eeuwigheid
een hoop rommel achterlatend…
Woorden van Kant
netgedicht
3.0 met 11 stemmen
282 Figuratief stelt waarheid niets voor
figuratie met figuranten die figureren
filharmonisch en demonisch
filomeren die fingerend infiltreren
filosoferend iets uitproberen
figuratief en de figurant
woorden van Kant
@2005…
Watervlekken (II)
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
444 Zijn het letters en getallen die regen kunnen vullen
gedachten die soms wel of niet ‘t dagen verhullen
watervlekken geven op glazen en het kristallen glas.
Is het enkel bij dromen gebleven in weerbarstig leven
zijn ze al ingelijfd en redelijk bejaard reeds bedaard.
Ik schouw en denk elk hart dat sloot vindt eens de dood.
Gedachten die soms…
Zonnewind
netgedicht
3.0 met 20 stemmen
1.523 Wij zijn kinderen van eenvoud
ooit uit sterrenstof geboren
opgestaan in vroege morgen
toen haar zonnewind verscheen
en zo hingen wij er jaren
in oneindig navelstaren
onverzadigd aan haar rokken
als haar schemerlicht verdween
En toch - zij liet ons steeds geloven
in haar zee van regenbogen
die zij strooide over velden
met verdwaalde hagelsteen…
MEESTER-ARCHITEKT
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen
613 Na een kijkje
op onze planeet
zal een bezoeker
in de ruimte
van buitenaf zeggen,...
" IK WIL DE MEESTER-ARCHITEKT
ONTMOETEN "…
Daarna komt dan het echte gebroerderlijke
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
343 Misschien beschikt zee over een beklemmende stijging
Het bovennatuurlijke vermogen om het verloop van tij
De schijnbaar gemeenzame parels schelpen en rampen
Zelfs juttende gebeurtenissen onherroepelijk te gedogen.
Als arm, natuurlijkheid, als voorzitter lang aan het woord.
Misschien beschikt zee over een beklemmende stijging
Vinden wij iets…
Duizenden malen weer en weer incarneren
netgedicht
4.0 met 14 stemmen
452 Toen ik jong was
geen irissen verwelkten
in mijn ogen
dacht ik enkel
langs het schrale loof lopend
al wat men leed
behoeft men morgen
mogelijk niet meer te lijden.
Niet weder te ervaren
ook bloemen verwelken,
gaan weer bloeien als ogentroost
kindje op moedersschoot of vetplant
op de juiste momenten geuren.
Duizenden malen weer…
Drie koningen geven handen vol leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
522 De tijd kruipt huiswaarts in de Randstad
Wegen voelen als vijanden die men schuwt
Buslijnen rijden rond op ringen kruipen over het pad
Niet prompt verwarmde wissels lijken niet te ontdooien
Hoelang kost het de NS om het juiste spoor te ontvlooien
Sneeuw voelt als aas vermengt met pekel
Het oogt als een zwaluwloze hemel heeft een hekel
Aan…
Driekoningen met sneeuw en de dood omkleed
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
508 Op weg naar de graven ben ik enkel blij
Een ceder staat links naast de datum in mei
Ik ben niet verbolgen zie 'n heg en looppad tussen beide in
Voorbijgaand aan de strooiakker witte lakens aan het begin.
Zomers trekken wijngaardslakken slijmerige sporen
Kan mijn hart dat nog niet opgeeft mezelf en hen overhoren
Weinig te zeggen hebben als…
De helling van de Sint Pietersberg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
462 Denkend aan kasteel Lichtenberg
Het klooster “ Slavante “en burgerij
Een tiental sterke paarden en stroomopwaarts
Een stad achter ons latend zie ik een brug
Overal leven en vriendelijk maanlicht een gezicht
De Maas in een oudere droom voortkabbelen.
Als vonken vuurslag een vleermuis opgejaagd
Aan een wand laat vastklampen
Bij een zandgat…
Nu alles taalt en getij verlicht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen
392 Als jij tegen de lamp loopt
Neem jij steeds een beetje licht mee
Neem jij je zelf groot en vragend voor
Kan deze kleding er wellicht mee door
Binnenkort gaat het vriezen.
Haal je ijzers maar uit het vet
Lang nadien flonkert nu wellicht iets
In ogen na op een vervreemd domein
Heeft deze dag gelag betaald licht ontmoet
Nu alles taalt, ware…
Kerst en bomen met of zonder lichtjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
380 In de harten van jeugd
Heerst soms brandende
Andere hartstocht.
We leren ze duurzaamheid als ouderen
Kunstrijden of op Friese doorlopers schaatsen
Ouderdom geneest jeugd
Van verschillende vormen krankzinnigheid.
Welke bomen ze wel of niet
In eigen huizen of appartementen
Of studentenkamers zelf neerzetten
Geen idee maar dat ze van…
Potscherven bij het oude talud
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
540 Afgaande op de regels onder de schors
Even binnen met een boekje in een hoekje
Kundig oude letterbakken zetsels bekijken.
Zo verstil ik met mijn rug tegen de muur
Voel potscherven, houten oudere plankiers.
Waar mensen niet spreken spreken stenen
Er is geen verschil tussen ik kan het niet
Geen verschil met ik doe niet aan verdiepen.
Gedachtes…
ver weg
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen
690 ergens
moet iemand heb gedacht
dat zij had gewacht
op de pijn
het onechte zijn
ergens
moet iemand toch weten
dat ze wil vergeten
hoeveel pijn is aangedaan
ergens
ver weg
is er iets misgegaan
ergens
verder in haar leven
is het haar geven
zal ze echt bestaan
ergens
ver hier vandaan…
anders
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
623 zomaar een dag
een dag zonder lach
zonder stralen
zomaar een gevoel
een gevoel met geen doel
zonder eind
zomaar een gedachte
een gedachte aan hoe we lachten
zonder toekomst
zomaar een herfst
een herfst waarin iets sterft
zonder liefde
zomaar ineens
is alles anders
zonder iets te zeggen…
Een Schepper of Evolutie ?
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
529 Uitvinden
of
Scheppen is ontwerpen
door na te denken!
Is het logisch...
dat aan een PLANT
of aan een BLOEM
het vermogen
om te denken en te scheppen
wordt toegeschreven ?…
hongerig vuur
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
479 hongerig lekkend vuur
op het verlaten strand
aanrollende golven
stuivende wind
stralend de maan hoog
aan een donkere hemel
de kosmos groet me…
ziener
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
495 Toen ik stierf in jouw handen
op een grond
steenkoud
wist ik zeker
wij zijn zo oud
zo oud als de waarheid in het heelal
Toen ik moest doorgaan
bitter proeft die traan
na verlies in ons bestaan
waarom wij daar staan
onder zon sterren en
maan
Toen wij dat eenmaal
konden doorgronden
waren wij nooit meer vrij
het is te laat
hij vliegt…
Groetnis , we zullen doorgaan , van Ramses Shaffy
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
438 Gisteren kon ik het nog niet zeggen.
Midden op de dag zag ik geen spoken
ook in het nu ben ik niet weggedoken.
In mijn eigen huis thuis
zei ik toch echt dat ik Maagd was.
Maagd ben.
Thans in het dodenrijk
na weggezonken
te zijn in mijn slaap,
gaap ik als lachende woonachtige
tussen prachtige sterrebeelden
bij het melkwegsteltsel.
Hoe…
Ongelijkheid in getal en persoon
netgedicht
3.0 met 14 stemmen
544 Ongelijkheid in getal en persoon
tussen onderwerp en persoonsvorm
tussen jaarringen,
men kapt wat af
wat al jaren bekend is.
Wat laat men wetend
niet schappelijk
manipulerend
wetenschappelijk
daar bewust achterwege.
Kan grafiet en een grafiek
alles raken, temperaturen
het tij preciezer verduidelijken.
Ik zie een kwikstaart, een…
Aphrodithe lief
netgedicht
3.0 met 13 stemmen
436 De blonde dame heeft
oorspronkelijk zwart haar
botox in haar wangen
om de tijd stilletjes
tot rusteloosheid te dwingen
Ach, het is maar buitenkant
haar interieur voert strijd
met haar unieke duisterkant
Karyatides lichten zoutwit op
ondersteunen balken van steen
wachten op de definitieve bevingen
van Hephaistos, smid en hinkepoot
van…
Vreemden op die ene dag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
353 Ik boog voor ze en geef ze te eten
er wandelt hoop door hun ogen
hopeloos door anderen aangeklaagd
wat is onzorgvuldigheid
ik vertrek van uit onze ervaring
leven heeft me al vaker verbijsterd
ik ga er niet in mee vertrek uit ervaring
hoeveel wereldstelsels kunnen er zijn
wat is het belang van vermoeden
ik vertrek van uit onze ervaring…
Tussen de sterren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
335 Gooit de sigaret
Alsof zijn aandeel machtig is
In een kleine baan over de balustrade
Knipperlichten verdwijnen
Tot woorden van tussentijd
Het ruisen kristalliseert…
- De stille maan is zeer bedroefd -
netgedicht
4.0 met 46 stemmen
794 De stille zilveren maan,
hij volgt naast sterren
stralen en wolkenstofjes
ons dagelijks spoor
en heeft ons nooit verlaten.
O stille maan hoeveel
eenzame nachten
waarin het mij zo
angstig te moede was
zag ik een gulle blijk van je
troostende vale schijn.
Jij wilde zo graag
altijd voor mij zijn.
Het nachtelijk uitgaan,
zijn mysterieuze…