De S van Sirius
De onmacht gade slaan
in toestand van versplintering
wanneer zij moed bijeenraapt
na de beet van de varaan
Met diep ontzag ontgift zij zich
door zachtheid in herinnering
tot de Dood haar achtervolgt
en de Hemel laat vergaan
Zij fluistert haar verwoesting
-bij dageraad ontbonden-
met kracht in het gelaat
van de man die haar bemint
In tedere vermomming
wil zij zingen met de raven
tot de woorden van haar naasten
verworden zijn tot stof
Zie ook: http://www.oermirm.nl/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 19 mei 2010
Geplaatst in de categorie: heelal