inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 29.981):

Duizenden malen weer en weer incarneren

Toen ik jong was
geen irissen verwelkten
in mijn ogen
dacht ik enkel
langs het schrale loof lopend
al wat men leed
behoeft men morgen
mogelijk niet meer te lijden.

Niet weder te ervaren
ook bloemen verwelken,
gaan weer bloeien als ogentroost
kindje op moedersschoot of vetplant
op de juiste momenten geuren.

Duizenden malen weer en weer incarneren
uit bollen of zaden wat oogt zoals papaver
oog in oog met de werkelijke natuur
wonderlijk zo oog in oog met het getij
Vandaag is de postbode nog niet geweest.


Zie ook: http://www.annemiekes.punt.nl

Schrijver: annemieke steenbergen, 8 januari 2010


Geplaatst in de categorie: heelal

4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 337

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)