Alle inzendingen over heelal

Een studie in paars begint met onregelmatige tekens volgt bekende regels Bij liefhebben aarzelt het violet het cadmium schaamt zich rosse Vederlichte lippen op elkaar handen die onrustig, willen strelen tot alle pijn en ongerief de wereld uit, zich oplossen schuilen gaan in het donker In het blauw van de nacht maken sterren en maan hun…

ademloos lijkt ze kijkt ze in het kaarslicht doet haar ogen dicht adem in, adem uit om kijkt ze niet vertrouwt de toekomst ongedwongen ze zucht, vult haar longen vol met lucht en blaast het kaarsje hartgrondig onderuit adem in, adem uit….…

Diamant aan de hemel, onveranderlijk onvermijdelijk heeft de liefde van het lichtschip de tweede zon Jupiter, tot liefde gewekt en ontvlamt. Luister naar onbeschrijfelijke geheimen, die lichtvaardig lijken donkere gebieden als beschaving grauw trekken in zones weg, verschuiven naar verweven hemelsblauw. Van het licht naar waarheid,…

Om maar niks te zeggen tussen een rails in liggen waar leidt dit heen vaarwel en tot kijk tussen in wat blijkt? het eind der tijd blijkt een nieuw begin erbuiten vallen en wakker worden er precies midden in waar zit jij je intussen straten in verhalen van nu een woord laat je baren het is tijd om uit te varen.…

glanzende ogen vertellen brandende verhalen vurig verlangen laat je stralen schijn jouw licht in je leven mijn lief, schijn leef, geniet van de wereld zo kort zo klein…

een rode maan verlicht de nacht en sterren, als tranen houden de wacht stille glinsteringen aan de lucht de zon neemt haar plaats in met een zucht want een plek om te stralen is hier niet zelfs de wolken zijn gekleurd door verdriet in dit heelal van verloren dromen sluit ik mijn ogen maar kan niet ontkomen de gewichtsloosheid van mijn bestan…

Meisje Waarheid in hurkzit bij de beek haar gedachten lossen op, kabbelen mee Wellicht via de Schelde naar de verre zee om terug te komen als witte vlokken sneeuw Boven haar zingt een winterkoninkje een lied voorvoelt de nog verre lente en het verdriet van tijd gaat voort zoals het water vliedt toch het afscheid nemen went maar niet…

Ik geef je vandaag gratis het witgrijs de vleugelslagen van ook de meeuwen de laaghangende wolken die verhuizen wellicht van Friesland naar Westmaas. Het is altijd een ik en de laatste fase samen met ook een nieuwe dag.Een die eigenlijk wil wensen de hele dag aanwezig te blijven om iets te betekenen voor de gewone ander. Wij hebben als…

Ik zou wensen dat het voorjaar kwam Het geel en goud komende dagen omarmd Nu vormt het weer nog steeds een dam Zonder dat dit ons gemoed verwarmt. Want de lente is als een mooie droom Hoe sterfelijk is ook het heden Is als levendige muziek komt op stoom We trekken voorwaarts en weg uit het verleden. Verwarmen met groenere takken en zachte…

Waar vlaggen hier tussen bergen wolken kietelen taal aan vogels bomen en gras behoort leef ik me in, hier bekoort iedere zin. Bekoort als beeld, de nerf uit een oudere schrijn wellen opnieuw dromen van een serafijn uit deze frêle aardkleuren waar Alpen geuren zie ik opeens alles, 't ooit hernieuwd gebeuren. Wat gaat schuil in en achter…

en daar kwamen zij de mensheid met de borst vooruit de grote trom slaand het universum in op zoek naar hun aard om ooit weer ongehoord te verdwijnen in het oneindige als een zuchtje in de eeuwigheid een hoop rommel achterlatend…

Figuratief stelt waarheid niets voor figuratie met figuranten die figureren filharmonisch en demonisch filomeren die fingerend infiltreren filosoferend iets uitproberen figuratief en de figurant woorden van Kant @2005…

Zijn het letters en getallen die regen kunnen vullen gedachten die soms wel of niet ‘t dagen verhullen watervlekken geven op glazen en het kristallen glas. Is het enkel bij dromen gebleven in weerbarstig leven zijn ze al ingelijfd en redelijk bejaard reeds bedaard. Ik schouw en denk elk hart dat sloot vindt eens de dood. Gedachten die soms…

Wij zijn kinderen van eenvoud ooit uit sterrenstof geboren opgestaan in vroege morgen toen haar zonnewind verscheen en zo hingen wij er jaren in oneindig navelstaren onverzadigd aan haar rokken als haar schemerlicht verdween En toch - zij liet ons steeds geloven in haar zee van regenbogen die zij strooide over velden met verdwaalde hagelsteen…

Na een kijkje op onze planeet zal een bezoeker in de ruimte van buitenaf zeggen,... " IK WIL DE MEESTER-ARCHITEKT ONTMOETEN "…

Misschien beschikt zee over een beklemmende stijging Het bovennatuurlijke vermogen om het verloop van tij De schijnbaar gemeenzame parels schelpen en rampen Zelfs juttende gebeurtenissen onherroepelijk te gedogen. Als arm, natuurlijkheid, als voorzitter lang aan het woord. Misschien beschikt zee over een beklemmende stijging Vinden wij iets…

Toen ik jong was geen irissen verwelkten in mijn ogen dacht ik enkel langs het schrale loof lopend al wat men leed behoeft men morgen mogelijk niet meer te lijden. Niet weder te ervaren ook bloemen verwelken, gaan weer bloeien als ogentroost kindje op moedersschoot of vetplant op de juiste momenten geuren. Duizenden malen weer…

De tijd kruipt huiswaarts in de Randstad Wegen voelen als vijanden die men schuwt Buslijnen rijden rond op ringen kruipen over het pad Niet prompt verwarmde wissels lijken niet te ontdooien Hoelang kost het de NS om het juiste spoor te ontvlooien Sneeuw voelt als aas vermengt met pekel Het oogt als een zwaluwloze hemel heeft een hekel Aan…

Op weg naar de graven ben ik enkel blij Een ceder staat links naast de datum in mei Ik ben niet verbolgen zie 'n heg en looppad tussen beide in Voorbijgaand aan de strooiakker witte lakens aan het begin. Zomers trekken wijngaardslakken slijmerige sporen Kan mijn hart dat nog niet opgeeft mezelf en hen overhoren Weinig te zeggen hebben als…

Denkend aan kasteel Lichtenberg Het klooster “ Slavante “en burgerij Een tiental sterke paarden en stroomopwaarts Een stad achter ons latend zie ik een brug Overal leven en vriendelijk maanlicht een gezicht De Maas in een oudere droom voortkabbelen. Als vonken vuurslag een vleermuis opgejaagd Aan een wand laat vastklampen Bij een zandgat…

Als jij tegen de lamp loopt Neem jij steeds een beetje licht mee Neem jij je zelf groot en vragend voor Kan deze kleding er wellicht mee door Binnenkort gaat het vriezen. Haal je ijzers maar uit het vet Lang nadien flonkert nu wellicht iets In ogen na op een vervreemd domein Heeft deze dag gelag betaald licht ontmoet Nu alles taalt, ware…

In de harten van jeugd Heerst soms brandende Andere hartstocht. We leren ze duurzaamheid als ouderen Kunstrijden of op Friese doorlopers schaatsen Ouderdom geneest jeugd Van verschillende vormen krankzinnigheid. Welke bomen ze wel of niet In eigen huizen of appartementen Of studentenkamers zelf neerzetten Geen idee maar dat ze van…

Afgaande op de regels onder de schors Even binnen met een boekje in een hoekje Kundig oude letterbakken zetsels bekijken. Zo verstil ik met mijn rug tegen de muur Voel potscherven, houten oudere plankiers. Waar mensen niet spreken spreken stenen Er is geen verschil tussen ik kan het niet Geen verschil met ik doe niet aan verdiepen. Gedachtes…

ergens moet iemand heb gedacht dat zij had gewacht op de pijn het onechte zijn ergens moet iemand toch weten dat ze wil vergeten hoeveel pijn is aangedaan ergens ver weg is er iets misgegaan ergens verder in haar leven is het haar geven zal ze echt bestaan ergens ver hier vandaan…

zomaar een dag een dag zonder lach zonder stralen zomaar een gevoel een gevoel met geen doel zonder eind zomaar een gedachte een gedachte aan hoe we lachten zonder toekomst zomaar een herfst een herfst waarin iets sterft zonder liefde zomaar ineens is alles anders zonder iets te zeggen…

Uitvinden of Scheppen is ontwerpen door na te denken! Is het logisch... dat aan een PLANT of aan een BLOEM het vermogen om te denken en te scheppen wordt toegeschreven ?…

hongerig lekkend vuur op het verlaten strand aanrollende golven stuivende wind stralend de maan hoog aan een donkere hemel de kosmos groet me…

Toen ik stierf in jouw handen op een grond steenkoud wist ik zeker wij zijn zo oud zo oud als de waarheid in het heelal Toen ik moest doorgaan bitter proeft die traan na verlies in ons bestaan waarom wij daar staan onder zon sterren en maan Toen wij dat eenmaal konden doorgronden waren wij nooit meer vrij het is te laat hij vliegt…

Gisteren kon ik het nog niet zeggen. Midden op de dag zag ik geen spoken ook in het nu ben ik niet weggedoken. In mijn eigen huis thuis zei ik toch echt dat ik Maagd was. Maagd ben. Thans in het dodenrijk na weggezonken te zijn in mijn slaap, gaap ik als lachende woonachtige tussen prachtige sterrebeelden bij het melkwegsteltsel. Hoe…

Ongelijkheid in getal en persoon tussen onderwerp en persoonsvorm tussen jaarringen, men kapt wat af wat al jaren bekend is. Wat laat men wetend niet schappelijk manipulerend wetenschappelijk daar bewust achterwege. Kan grafiet en een grafiek alles raken, temperaturen het tij preciezer verduidelijken. Ik zie een kwikstaart, een…