Alle inzendingen over algemeen

Als een verwelkte bloem liet ze haar hoofd hangen, tranen vielen, bloemblaadjes, naar beneden, Er was wel, grenzeloos verlangen, maar al was weggegleden... Als zilverig zand uit haar handen, als dorre herfstbladeren, op het punt om te vergaan, En alleen verdriet bleef uiteindelijk over, het brandde, hoop kon in een wereld, zo moedeloos, niet…

Waarom ben jij jaloers op een ander jij kunt toch je eigen dingen? Waarom steeds dat negatieve, misschien kun jij wel goed zingen! Jij zit steeds een ander te pesten om iets wat jij niet kunt. Is het dan zo erg gesteld in je leven dat je een ander het succes niet gunt? Weet wel dat je een ander zo pijn doet met dat zielige gedoe en gezeur…

Een plekje dat ik zo bewonder dat is toch wel het mooie park, waar ik een man zie staren z'n armen rustend op zijn hark. De bankjes langs de paden waar mensen zitten hand in hand, verliefde blikken naar elkaar werpen met naast de bank een picknickmand. Eendjes in de ronde vijver brood gevoerd door kinderen klein, ik mag mijzelf gelukkig…

Een mens , koud van buiten een warm hart van binnen kan zo liefdevol zeggen ik wil je beminnen. Een mens ,warm van buiten maar zo koud van binnen zal nooit met veel liefde iets met jou gaan beginnen. De kou die van buiten straalt wordt verwarmd door het hart, de kou die binnen huisd leeft misschien met veel smart. Duidelijker…

Vandaag was ik in niemandsland raakte zó verloren in mezelf, liep van álles te doen, maar uiteindelijk kon niets me bekoren. Staren uit het raam, koffie koud laten worden, de telefoon als ie rinkelt, gewoon óver laten gaan. Dan komt manlief thuis en vraagt hoe was je dag vandaag, nog iets meegemaakt, nog iets gebeurd, was er nog telefoon…

We mogen op de aarde wonen en wandelen op zijn grond, we mogen de aarde eer betonen maar maken het soms veel te bont. Het mooie wat ons is gegeven maken we met de grond gelijk. Zonder eerbied voor het mooie leven maken wij ons aan misdaad rijk. Zonder oog voor de blauwe lucht geen aandacht bij de zon, de wereld gezien in vogelvlucht ik…

Ik ben mijzelf verloren Op een doordeweekse dag Ik had me nog geschoren En ik droeg ook zelfs een lach Ik had mijn leren jas aan En alles op een rijtje Ik zou een blokje om gaan Of even naar mijn meidje Maar ergens halverwege Is het het toch misgegaan Van moeheid neergezegen Ben ik niet meer opgestaan Wie ziet in mij nog waarde Het…

In jouw bossen wil ik mij laten verdwalen Oneindig dwalen en één worden met jou Mij laten verrassen door alle geheimen De late avondzon en de ochtenddauw Ik wil genieten van jouw jaargetijden Het uitzicht en alles daaromheen Jouw warmte en kou voelen Elke boom ontdekken, en elke steen Alles wat jij houdt verborgen In het diepe bos van jouw…

Dat mijn zijwiel fiets een motor was En ik met die veer indiaan Dat ik duizend-talig was En dat iedereen me kon verstaan Dat ik toen de beste was En gouden bekers kustte Dat ik bijna Jezus was Nooit een moment ruste Dat ik Meneer Cactus was Drukker bovendien Dat ik sneller dan Ritsma was Ze had het niet gezien Dat ik een schilder…

Klaas Vaak moet uit m’n rolgordijnen waarvan touwtjes kraken als ik trek wil direct het pad naar Drukopknop waar Senseo goeie moggu spuit de bocht is weggeschept dus draai ik vandaag de molen om en blijf bij het gemaal…

Wanneer ik met een blinde de straat op ga, omdat hij leren moet zijn weg te vinden, kijkt iedereen mij na. Dapper loopt hij daar, tastend voor zich uit, met zijn rood/witte stok om lijnen mee te voelen, dan hoort hij een geluid. Een vuilnisemmer tikt hij aan, dus moet hij er omheen, een hek met uitgestoken plank, onnodige obstakels…

De wind blaast in je oren Rare woorden, mooie kleuren Je fietswiel meld je piepend Dat het koud is in de schuur Het diep heeft diepe rimpels Elke boot weer een verhaal Een vergeetachtige kapitein Kabbelt rustig voort Het konijn springt uit een hoed De aap komt uit een mouw Brood uit je hersens De eenden jamontbijt…

Vele mensen voeren een strijd soms met hun eigen geweten ze doen een ander zoveel pijn maar dat willen ze vergeten. Ze zeggen dat ze zelfmoord plegen, dat ze met zichzelf de strijd aangaan. er zullen toch voor deze mensen ook wel goede instanties bestaan ? Het verlangen naar hun eigen einde wat ze als verlossing zien, daar moet toch worden…

Je weet het zelf niet Maar als je eens wist Hoeveel ik van je lichaam geniet Zou je het niet kunnen geloven Elk moment dat je me raakt Opent de hemel even zijn deuren Is de tijd even niet aanwezig En zijn er geen verloren kansen te betreuren Dan is er slechts het gevoel Dat mijn lijf en verstand weet te overstemmen Elke keer weer even…

Lange dikke grijze lijnen schilderen het tere blauwe linnen, je ziet de zonneschijn verdwijnen waar die vieze wolken beginnen Het zicht word je ongevraagd ontnomen, het landschap is niet wat het is geweest, grote schoorstenen in plaats van bomen maar niemand die het ergste vreest. De grootste ingreep in ’s mensen leven is toch wel de industriële…

De lucht met parelmoer doorweven De bloesems trillen...zacht,zo zacht En Populierenblaadjes beven De aarde wachtend op de nacht Pasgeboren oogjes knipperen tegen het licht Het is nog wat fel, zachtjes gaan ze dicht Pasgeboren handjes zoeken om zich heen zoeken iets vertrouwds, maar vinden er geen Kleine kleuterkindje duimpje in de mond Zoekt…

Graag wil ik een paar woorden kwijt Gerijmd zoals het zou moeten Na een jaar of 2 op deze site te komen Zijn er mensen die ik speciaal wil begroeten Mensen die onafgebroken De mooiste gedichten kunnen maken Gedichten die, door hun boodschap of vormgeving Andere mensen steeds diep weten te raken Zo niet iedereen dan alleen ik Lees met bewondering…

Ik kijk naar jou, je donker haar hangt als slierten om je hoofd, je blik oneindig ver, maar in jouw ogen zie ik een ster van herkenning. Jij kijkt mij aan, je ogen zeggen wat je mond niet spreekt. Het leven doet pijn, ik wil liever alleen zijn, heb geduld! Onze ogen zoeken elkaar in vertrouwen. Onze handen raken elkaar zonder…

Met twinkelende ogen kijk je me aan. Op je gezicht staat een grote lach. Je slaat je armen om me heen en ik vraag me af waar gaat dit heen? Je wilt me vast iets vragen dat niet mag. Giechelend begin je met: “Mam, I love you.” Mijn alarmbellen beginnen te rinkelen. Nog heel even moet ik wachten want ik weet, straks sla je toe. Maar het blijkt…

Mijn gedachten staan niet stil, kan ik ze ooit bedwingen zonder mijn wil? Mijn woorden wil ik spreken, als uiting van mijn ziel en daarvoor mijn gedachten breken. Mijn gedachten, woorden en mijn daden saam, wil ik toetsen want,ze liggen als een ketting, om mijn naam.…

Schichtig gaan zijn blikken heen en weer hij ziet de mensen naar hem staren. het lijkt alsof ze hem verwensen daarom wil hij moed vergaren. Schuifelend gaat hij stap voor stap door die mensenmenigte heen, Wil vluchten voor die massa want het liefst is hij alleen. Verwijderd van alles wat mens is, terug naar het land van de dieren waar…

Je had je koffers gepakt en keek niet één keer om. Je kon je draai hier niet vinden vond alles en iedereen dom. De grote stad moest het zijn want je had niets te verliezen. Nu wil je weer naar huis iets anders heb je niet te kiezen. Het is je zo tegengevallen alleen in de grote stad. Je wilde het liefst weer naar huis, met de stad…

Vertrouwen. De nachten dwalen in een donker paradijs, als dan het zwart zijn gloed verliest, is daar het onbestemde grijs, treurend aan de horizon. De nevel gaat niet weg, ze ligt omsloten in een waas van ijle lucht die nu en dan weer vlucht naar stil verlangen van horizon tot horizon. Als ik dan aan de kim mijn onvermogen zie,…

Heel ver van huis had ik een thuis met vrouw en kind, maar het bewind vertelde mij je denkt niet zoals wij en dus mag jij niet vrij. Heel ver van huis had ik geen thuis met vrouw en kind vluchtte ik voor het bewind. En in een land kreeg ik een toegestoken hand, kom maar bij mij hier ben je vrij. Hier kon ik huilen, lachen,…

Een felle gloed verlicht de aarde de mensheid staat te kijk opgetild door de aardkorst neergeworpen in het slijk Meegevoerd door de golven op het strand weer uitgebraakt richt de mens zich nogmaals op gaat voorwaarts onversaagd…

Er zijn letters die zo vaak in gedachten zijn geschreven en als roersels van het hart falen in het leven omdat ze niet zijn uitgeschreven. Er zijn woorden die zo vaak aan papier zijn toevertrouwd maar als een schreeuw het hart dan raakt juist omdat ze werden geschouwd. Leer steeds met de weegschaal van zachtmoedigheid je woorden…

Kom maar…, kom maar hier leg je moede hoofd te ruste tegen het zachte van m’n borst vergeet voor eventjes je zorgen voor ‘n moment ben je geborgen verlost van de lasten die je torst Kom maar…, kom maar hier leg je moede hoofd te ruste mijn hart klopt in dezelfde maat gelijk het ritme van jouw pijn laat dit ’n gevoel van vrede zijn voor…

Toen zee en land en luchten, geschapen werden uit het niet, en zon en maan en sterren, naar hemelbogen vluchtten, omdat God hen op hun plaatsen riep. Toen de vogels en de vissen, de dieren op het land, het jonge woud, de bloemenpracht, door God zelf tot stand gebracht, en vast lag in zijn hand. Toen de mens als kroon der schepping, het…

De toekomst ligt aan banden, gesmeed, aan heden en verleden, omgord, met gouden randen, versierd, met paar’len tranen maar veilig als een weg, omsloten door Gods Vaderhanden. De toekomst ligt verborgen, in de holte van het nu. Wanneer hij neemt de vlucht naar morgen, draagt hij u en uw daden mee. De toekomst ligt ook…

als volmaakte chaos uit de hemel vallend dwarrelen woorden als sneeuwvlokken door mijn gedachten enkelen slechts laten zich vatten en verliezen hun eigenheid door de warmte van mijn handen de rest vormt aan mijn voeten een onbeschreven blad…