Scène

Gehuld in een bruin gewaad,
schrijdt zij langzaam voort,
trots geheven, haar gelaat,
verbannen van dit vervloekte oord.

De handen op de rug gebonden,
touwen stremmen het bloed,
verborgen zijn de open wonden,
ze aanvaardt haar lot met moed.

De beul snel, doch genadeloos,
leven vloeit uit haar weg,
op haar graf : één klaproos,
haar ziel is reeds onderweg.

Biografie van deze schrijver

Scène

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 8 stemmen 782