Alle inzendingen over geweld

Zaterdagavond 4 november 1995, ik ben alleen thuis en zet de tv aan. Het is bijna kwart voor tien. Over vijf minuten begint Sonja en zij heeft een gast in haar programma die ik beslist wil zien. Dan… geen Sonja maar een ingelaste nieuwsuitzending: Premier Rabin is neergeschoten bij een bijeenkomst voor de Vrede in Tel Aviv. Ik kijk verbijsterd naar…

Hun brein is schoon ontdaan van laatste resten menselijkheid maar reeds kleeft onschuldig bloed aan hun handen als belediging voor elke God Een moordenaar blijft eeuwig een moordenaar ook al denkt hij een martelaar te worden…

Een oorlog meer of minder, daar kijkt niemand meer van op Maar nu en dan is er iets in ’t nieuws, dat maalt dan in je kop. “De kinderen zijn onschuldig”: dat heeft niet lang geduurd Zij werden reeds als kindsoldaat naar fronten toegestuurd Geloven, ideologieën, ook symbolen zijn gebruikt, of anders is ‘t wel olie, waar zo’n oorlog dan naar ruikt…

Bij hun transparant gekakel over agressief ontladen knarst de grond onder mijn hoofd met valse tanden zonden zijn gemaakt en in een klap weer vergeven door een wroegingloze god met klamme handen zij zaten op de rand van een versgebakken broodje en kloegen over alles wat mij raakte zij stonden aan de kant van dat versgebakken broodje…

Ik heb een achterbaks toestel met lampen nog van voor de tijd dat strijdtoneel de buis af bijt aloud is hij, toch doet ie`t wel Het opstarten, dat is een hel het geeft een heel naar oorgetuit de stroom valt dan in schokken uit met knettervuur; een vette rel Oh had ik hem hier maar niet staan schermutselingen mij te fel en hififonisch veel…

Zie de eindeloze wegen Wachtend op de stille tocht Tranen in de lenteregen Niet gevonden, wel gezocht Koude handen, dood en leven De contradictie in mijn hart Ik wil wel maar ik kan niet geven De stilte maakt mij licht verward Verdriet en haat gaan pijnlijk samen Zinloos is het juiste woord Toch kan ik u nu wel beamen In stilte wordt…

schoppen tegen de arrogantie van de macht de vloer aanvegen met het kreng van de nacht edoch, de woede is mij ontstegen de zon straalde en staalde mij zacht omdat zij mij toegenegen licht in mijn leven bracht…

Dichtslaande portieren ergens een hond die blaft en achter gesloten deuren een echtelijke ruzie waar iemand genadeloos wordt gestraft. De nacht met z'n geheimen die niet prijs worden gegeven donker, koud en kil verpest wordt iemands leven. Overdag komen de geheimen weldra aan het licht lichaam vol met blauwe plekken en een opgezwollen…

geroezemoes op de Dam het is er klam en tam weinig nederlandse taal veel tong non-verbaal alle talen van de bol zekere huiver eist z'n tol toch afvalbakken boordevol touristen? terroristen? Madame Tussaud comme il faut je kon rustig lopen de Bijenkorf was open rijen voor de kassa ruimte voor de massa veel blauw van uniform…

De lucht wordt donker De donder ver weg klinkt als een alarm En ik herken de smerige geur van het naderende onheil Paniek. De wereld wordt zwart Mijn wereld Ik kijk om me heen Er is nooit een plaats om me te verstoppen Ik ben alleen Mijn benen worden zwaar ik verschrompel Hij is er al Er is geen kans meer Hij vangt me weer Het…

Ik ben hier de bokser Alle hoeken van mijn ring Heb ik laten zien Op punten schijnbaar verloren Uppercut en nastoot, geplaatst Tegenstander stond als bevroren IJskoud sla ik Knock-out…

Bommen spreken boekdelen van haat, geweld en pijn schichtig kijkende kinderen jong gewend aan angst en dood weinig verwend met liefde en lach proberen toch hun spel te spelen Maar hoeveel geweld kunnen ze aan voor het imiteren van volwassenen het onschuldig kinderspel overheerst voor jong gezien oud gedaan wordt en de haat zich weer voortplant…

(Naar de moord op Caesar) De keizer liep de senaat binnen Zuchtend na lange plundertochten Zijn lauwerkrans staat scheef Een pleidooi met opgestoken wijsvinger Even ontspannen. Vermaak het volk Koele sluipers berekenen hun kans Dan flitst achter de troon de dolk Hij ontwijkt het staal dat de keel schampt De verrader steekt fataal in het…

Torenhoog rijzen de gebalde vuisten ten hemel op geknoopt aan verwijten tot mijlen achter de horizon ze schieten te kort, de buur die vriend en God aan top hun terminale ego’s straalden al eer het heelal begon Meedogenloos kloppen stalen harten betonomrand ijzingwekkend luider door het kille ijspaleis verkracht gevoel slechts geldgevoed…

Spelend op straat met je bal in je hand Wachtend op het buurjongetje van de overkant Niet wetend wat je precies te wachten staat En wat er allemaal nog komen gaat Je bal rolt weg, een man pakt hem op Lacht vriendelijk en geeft je een schouderklop Zeg, ik weet ook nog wel een leuk spelletje voor jou Kom maar snel met me mee naar dat leegstaande…

Zoveel taal en tekens van verlangen vol verlegen. Zo vaak werd behagen met omslagen overwicht behangen om enkel greep op letters aan te dragen. Regelmatig kwam uit de hoogte zwart door korf gevallen wanneer bezweren eigen gezeg-den stede vast wederkeren zelfde laken ‘n pak van het gallig hart Waar zijn woorden latent aan prille schijn ooit…

In het heden wordt hij in de nacht beheerst door het verleden. Onverwacht praat hij in zijn dromen over mensen die in zijn buurt komen voor het plegen van een roofoverval. Men hoort alleen gebral: “Ga opzij; ik hoor er niet bij!”… Doch zijn rollende oogleden tijdens zijn diepe slaap vertellen ongelogen en recht voor zijn raap: Het…

Gebroken loopt zij door de straten kijkt heel angstig om zich heen voelt de eenzaamheid, het haten is van binnen koud als steen nog voelt zij harde mokerslagen blauwe plekken tekenden haar huid kan zij die loodzware last wel dragen onhoorbaar gilt, nee krijt ze het uit moeizaam gaan haar beide benen slepen het gekneusde lichaam mee ineengekropen…

zolang ik wacht bij de poort ik kan niet anders als wachten op jou te prooi aan wind en spot ween en wacht ik zolang mijn lief, zolang tot je verschijnt zal je verslagen zijn je tred nog statig zijn zal je mooie gelaat nog ongeschonden zijn zolang mijn lief, zolang wacht ik…

Tientallen vermoorde mensen Bijna elke dag Waarom doen we dit Terwijl het eigenlijk niet mag? Waarom ga je door Met slaan en schoppen als iemand zegt Dat je moet stoppen Doet het je niks Dat je iemand van het leven beroofd Ben je soms gek Niet goed bij je hoofd? Misschien ben jij het morgen Voel je de pijn en het verdriet Maar hoe…

Ik hoor ze schreeuwen met de deuren slaan. Ze zegt dat hij moet opdonderen. Hij zegt dat zij moet gaan. "Loop naar de hel, jij trut, get lost, ga uit mijn ogen" "Donder zelf op loser, laat mij met rust" De volgende dag zie ik haar huilen, maar medelijden heb ik niet. Want hij huilt ook, waarom doen ze elkaar zo'n verdriet? Nu…

Bezweken door je zachtheid en lieve woorden Geschrokken door je verleden Het onrecht dat jou vroeger is aangedaan Een lach, een kus en een knuffel, maar ik maak het niet ongedaan Doe je ogen dicht en ontsnap aan die tijd Ik sluit je in mijn armen even uit de nachtmerrie bevrijd…

Niets doe ik goed, ik ben bang, voor jou, pappa. Dan verzamel ik moed, maar wordt deze zin niet te lang: waarom pappa? Kan ik dan niet anders zijn? Goed in jouw ogen? Misschien is het dan wel over met de pijn? Of zou je me echt niet mogen? Pappa, waarom? Doe ik alles dan fout? Ben ik dan echt dom? En is het echt dat je niet van me houdt…

Je moet respect hebben Voor alles en iedereen Voor de Moslim, de Christen en de Jood Oftewel voor een ander geloof Geef je mening, Uit respect! Iemand met een ander geloof, Een andere mening, Een andere god, Moeten die levens dan kapot? Wanneer één persoon iets doet, Straf dan niet meteen de hele groep. Het is één persoon die…

Als ooit nog iemand Ruw naar jouw dijen klauwt Terwijl je verbeten tegenspartelt En dan smelt omdat je rekent Omdat zijn buidel rinkelt En je dan denkt Hij trekt me uit de klei Van rode cijfers en rekeningen Of omdat je dan droomt Ik heb een neglige in zijde nodig Met franje, een duur motief omzoomd Waarin mijn wespentaille beter uitkomt…

hij klieft het hout en schikt het op het vuur waarvoor zijn zoon de dure tijd verspilt de varkens krijsen in het kot om kriel en op de deel rammelen de koeien de gaskous suist gestaag haar helle wit en weer gaat schallend door zijn hoofd: gij zult uw enige zoals gij hebt beloofd ten offer brengen aan uw heer hij strekt zijn hand uit neemt…

strook van Gaza 13-jarige Iman schoten vanuit wachtpost daar komen doden van gevallen schooltas gevluchte Iman militair eng gedacht daar komen doden van een aanslag vermoed het vuur geopend doorzeefd met kogels de 13-jarige Iman de ambulance komt een uur te laat vindt schrift en boeken van scholiere Iman niet goed gezien geschift…

Ik dronk mijn ochtendthee en at mijn toast met boter. Een doodgewone morgen, dus. Toen is zij onverhoeds aan mij verschenen, niet in een stralenkrans en slechts gezien door kinderen, maar dicht omgeven door de zwartste berichten uit de krant, zeer zichtbaar voor al wat ogen had, zij, madonna van de honger. Bid voor haar, moeder in die…

Sporen van misdaad. Rood kleurt de stoep. Sirenes, gejammer, in de verte klinkt geroep. Alles is anders dan het moment ervoor. Sta er even bij stil, het leven gaat door. Sporen van verdriet kenmerken een gezicht. Machteloos zoeken, kijken om zich heen. Volgend het spoor, nu helemaal alleen.…

Beelden van losbandigheid, moord, verlies. Onmacht, verdriet, strijd. Zijn zij zichzelf kwijt? Of is dit het gevoel van verslagen zijn. Het laatste restje van Gods licht. Hoop, Geloof, Liefdesvuur. Dan treft het noodlot henzelf. Een kogel, het mes, genadeloos uur. Worden zij opgevangen in Gods aanwezigheid. Mogen zij rusten, zichzelf bezien…